سیدجلال حسینی، سرطلایی پرسپولیس در روزهای ضعف مهاجمان سرخپوش + عکس

به گزارش پارس فوتبال، سه گل با ضربه‌ی سر و کسب ۶ امتیاز مستقیم برای پرسپولیس. این آمار استثنایی سیدجلال حسینی در ۳۹ سالگی است؛ آن هم در فصلی که بعد از جدایی شجاع خلیل‌زاده، نگرانی‌های پرشماری پیرامون زوج کاپیتان جلال و محمد حسین کنعانی وجود داشت، اما جلال نه تنها توانست با همراهی زوج دفاعی‌اش و حامد لک، پرسپولیس را تا این ‌جا به بهترین خط دفاعی لیگ تبدیل کند، بلکه همانند خلیل‌زاده توانسته در این فصل گل‌های بسیار حساسی را برای تیم یحیی به‌ ثمر برساند تا منتقدانش را به سکوت محض وادار کند.

چه رازی پشت پرواز‌های سید جلال نهفته است؟ ارسال‌های خوب کاشته‌زن‌های پرسپولیس؟ زمان‌بندی و جای‌گیری‌های حسینی؟ یا ضعف تیم‌های لیگ برتری در دفاع از ضربات شروع مجدد؟

۳ گل سید جلال حسینی برای تیم پرسپولیس با ضربه‌ی سر. ابتدا از گل سوم و دوم او آغاز می‌کنیم که به ترتیب مقابل مس رفسنجان و تراکتور آذربایجان، یکی روی ارسال کرنر توسط امید عالیشاه از جناح راست و دیگری روی ارسال ضربه‌ی آزاد از جناح راست توسط احمد‌ نوراللهی به ثمر رسیدند. اولین چیزی که در دو تصویر زیر جلب توجه می‌کند، نحوه‌ی آرایش مدافعان دو تیم مس و تراکتور است. هر دو تیم از روش سوم، Zonal man marking، برای دفاع مقابل ضربات شروع مجدد استفاده می‌کنند.

در بازی با تراکتور، ۴ مدافع و در بازی با مس هم ۴ مدافع در لاین اول دفاع قرار گرفته‌اند و به صورت Zonal یا منطقه‌ای دفاع می‌کنند. نکته‌ی مهم این جا است که در بازی با تراکتور هیچ یک از بازیکنان و در بازی با مس تنها یک بازیکن پرسپولیس در ناحیه‌ی استقرار لاین اول دفاع حریف حضور دارند. این یعنی یحیی گل‌محمدی به درستی به شاگردانش دستور داده تا در نواحی که تیم حریف به‌صورت Zonal دفاع می‌کند، حضور پررنگی نداشته باشند. متعاقب همین دستور، ارسال‌های تیم پرسپولیس هم قرار نیست به چنین مناطقی بیاید.

به‌جایش، توپ به ناحیه‌ای ارسال می‌شود که لاین دوم دفاع حریف استقرار یافته است؛ یعنی جایی که مدافعان به صورت man marking یا نفر به نفر از مهاجمان دفاع می‌کنند. هر دو گل سید جلال مقابل مس و تراکتور از همین فضا به ثمر رسیده است. اما هنوز یک پرسش بی‌پاسخ مانده است؛ چرا کسی جلودار سید‌جلال نیست؟

واقعیت آن است که جلال هم‌واره مدافع بسیار توانمندی از حیث موفقیت در نبرد‌های هوایی بوده و این صرفاً به اکشن‌های دفاعی مربوط نمی‌شود. گل‌های بسیار حساس حسینی به ازبکستان در سال ۲۰۰۷ یا گل او به الدحیل در بازی برگشت ۱/۴ لیگ قهرمانان آسیا را که از خاطر نبرده‌اید؟

جلال هم هوش جای‌گیری بسیار بالایی دارد که باعث می‌شود نقاط کور ساختار دفاعی حریف را به خوبی تشخیص دهد، هم بعد از ارسال توپ به یک‌باره با شتاب بسیار بالا به ناحیه‌ی ارسالی هجوم می‌برد و فرصت تصمیم‌گیری را از مدافع مستقیمش می‌گیرد. ویژگی که احتمالاً به سرعت تصمیم‌گیری بسیار بالای خود او برمی‌گردد.

شاید‌ ویژگی‌های ذکر شده را در گل حسینی به شهرخودرو بهتر بتوان درک کرد؛ شهرخودرو از جمله معدود تیم‌های لیگ برتر است که در ضربات ایستگاهی کاملاً به شکل Zonal یا منطقه‌ای دفاع می‌کند. حال به صحنه‌ی گل در دو تصویر زیر دقت کنید؛ ۶ بازیکن شهرخودرو تقریباً روی یک خط قرار گرفته‌اند، در لحظه‌ی ارسال توپ، ۴ بازیکن پرسپولیس به درستی به سمت دروازه هجوم می‌برند و به این طریق ۴ بازیکن شهرخودرو را به خود مشغول می‌کنند.

سید جلال حسینی حالا با ۳ گل زده روی ضربه‌ی سر، بیشترین گل را از این طریق بعد از حامد پاکدل تا این جای فصل به ثمر رسانده است؛ اتفاقی‌ که اعتبار آن را می‌توان هم به خود کاپیتان و سرعت تصمیم‌گیری بالا و هوش جای‌گیری‌اش بخشید، هم به یحیی گل‌محمدی که با تشخیص این موارد، بهترین نواحی را به عنوان مقصد ارسال‌های ضربات شروع مجدد سرخ‌ها انتخاب می‌کند.