سندرم آسپرگر در بزرگسالان چیست؟

به گزارش بهداشت نیوز به نقل از وومنز ویکلی، علت آن مشخص نیست، اما تصور می‌شود که این یک اختلال در رشد مغز است که توسط عوامل ژنتیکی و محیطی ایجاد می‌شود. بر پسران بیشتر از دختران تاثیر می‌گذارد.

اثرات سندرم آسپرگر

برخلاف خود اوتیسم، که معمولاً در اوایل کودکی تشخیص داده می‌شود، بسیاری از افراد مبتلا به سندرم آسپرگر (AS) از نظر ظاهری به خوبی کنار می‌آیند و ممکن است دارای هوش بالاتر از حد متوسط باشند و یا قبل از شناسایی به بزرگسالی برسند.

سندرم آسپرگر باعث ایجاد دشواری یا ناتوانی در یادگیری می‌شود که بر تعامل اجتماعی، ارتباطات و تخیل تاثیر می‌گذارد و اغلب منجر به سوءتفاهم می‌شود.

به عنوان مثال، افراد مبتلا به AS ممکن است قادر به خواندن سیگنال‌های دیگران نباشند، از جمله حرکات، اصطلاحات، زبان بدن، لحن صدا، یا انتخاب کلمات (معنای پنهان، جوک یا آنچه گفته نمی‌شود) ، اگرچه اغلب واژگان خوب و مهارت‌های گرامری خوبی داشته باشند.

آنها همچنین ممکن است شروع به مکالمه یا گفتگوهای کوچک، کار کردن در مورد آنچه که مردم فکر می‌کنند، یا "قوانین" مربوط به فضای شخصی یا نوبت گرفتن را درک کنند. آنها ممکن است وقفه زیادی ایجاد کنند یا به صورت منزوی ظاهر شوند.

آنها اغلب عاشق کارهای روزمره هستند یا در دامنه علایق خود که اغلب محدود هستند، درگیر می‌شوند. ممکن است نسبت به سر و صدا، بینایی و لمس بیش از حد حساس باشند یا در صورت برهم‌خوردن روش معمول انجام کار، ناراحت، عصبانی یا مقاوم شوند.

این می‌تواند منجر به اضطراب پریشان‌کننده شود یا شبیه اختلال وسواس فکری عملی باشد. جای تعجب نیست که این احساسات و واکنشها اغلب باعث ایجاد مشکلات در روابط، تحصیلات و کار و سایر شرایط می‌شود.

روند تشخیص

بزرگسالانی که گمان می‌کنند خود یا عزیزانشان مبتلا به AS هستند، ممکن است از برچسب زدن یا انگ زدن، بترسند، به خصوص اگر عمدتاً کنار بیایند.

برخی از بزرگسالان با عملکرد بالا مبتلا به AS تصمیم می‌گیرند که در این زمینه کاری انجام ندهند، اما تشخیص خود ممکن است اشتباه باشد، زیرا AS می‌تواند با سایر اختلالات روانشناختی هم‌پوشانی داشته باشد یا به آن شباهت داشته باشد.

یک تشخیص دقیق می‌تواند به همه افراد مربوطه کمک کند تا بفهمند چه خبر است، چه نیازهایی ممکن است داشته باشد و بهترین راه برای مواجه با آن چیست.

همچنین ممکن است به فرد کمک کند تا در مورد خود احساس راحتی بیشتری داشته باشد، از حق وی در ارزیابی بهداشت شغلی و / یا تعدیلات معقول در کار یا تحصیل خود پشتیبانی کند، یا در را برای حمایت از گروه‌ها و شناخت دیگران از AS باز کند.

درمان

هیچ روش درمانی خاصی وجود ندارد، اما روشهای زیادی برای سهولت زندگی وجود دارد و تیم متخصص می‌تواند موارد مناسب را توصیه کند.

ممکن است شامل یادگیری نحوه خواندن افراد و موقعیت‌ها، آداب و معاشرت و موارد دیگر، مشاوره یا رفتار درمانی شناختی برای کمک به شما در کنار آمدن با مشکلات، یا مشاوره در مورد تحصیلات، حقوق کار و سایر مزایا باشد.

دارو برای اضطراب یا افسردگی نیز گاهی اوقات می‌تواند کمک کند.

راه‌هایی برای کمک به افراد مبتلا به AS

1. در مورد این بیماری اطلاعات کسب کنید.

2. توضیح دهید و به آنها کمک کنید بدون اینکه ظاهراً از انتقاد استفاده کنید، بفهمند چه موقع تعاملات اشتباه است.

3. برای تقویت هرگونه پشتیبانی، مانند آموزش مهارت‌های اجتماعی و اینکه چه کاری می‌توانید انجام دهید، سوال کنید.

4. به طیف عظیمی از کتابها برای افراد مبتلا به AS و بستگان و دوستانشان نگاه کنید.

منبع: سایت سلامت