زنان بیشترین آسیب فردی و اجتماعی در ایام کرونا را متحمل شده اند

به گزارش خبرنگار مهر، معصومه ابتکار پیش از ظهر چهارشنبه در آئین افتتاحیه مجازی نخستین همایش ملی «خانواده و زنان در دوران کرونا» در تالار حکمت دانشگاه گیلان، با اشاره به آسیب‌های فراوان کرونا به بخش‌ها مختلف به ویژه به حوزه زنان، اظهار کرد: این آسیب‌های باید شناسایی و در راستای حمایت از آنها اقدام شود.

وی به نقش مهم پژوهش و برگزاری چنین همایش‌هایی در ارائه راهکار اشاره کرد و گفت: انتظار می‌رود که در میان این پژوهش‌ها بتوانیم راهکار و سیاست مناسبی برای کاهش آسیب‌ها و بهبود شرایط زنان و خانواده‌ها در ایام شیوع ویروس کرونا استخراج کنیم.

معاون رئیس جمهور در امور زنان و خانواده در ادامه با اشاره به مشکلات فردی و اجتماعی که زنان در دوران کرونا با آن مواجه هستند، افزود: مشکلات اقتصادی در کنار چالش‌های فرهنگی و اجتماعی زنان سرپرست خانوار را تهدید می‌کند.

وی همچنین به عملکرد بانوان در حوزه تولید اقلام بهداشتی همچون ماسک و گان از ابتدای شیوع ویروس کرونا نیز اشاره و اضافه کرد: حمایت از کسب و کارهای زنان به ویژه در حوزه تولید اقلام بهداشتی در دستور کار معاونت امور زنان و خانواده نهاد ریاست جمهوری در دوران کرونا قرار گرفته است.

ابتکار، با بیان اینکه تداوم شرایط کرونا و خانه نشینی ها آثار مثبت و منفی فراوانی برای خانواده‌ها به دنبال داشته است، گفت: جنبه‌های روحی و روانی کرونا بر زنان بیش از سایر اعضای خانواده است و لذا به مشاوره‌هایی جهت مدیریت خود و خانواده نیاز دارند.

وی با اشاره به راه اندازه خط ۱۲۳ جهت امداد گرفتن از مشاوران خانواده در دوران کرونا، ادامه داد: معاونت امور زنان و خانواده با همکاری مراکز دانشگاهی و از طریق مدیرکل امور بانوان استان‌ها اقدام به شناسایی آثار کرونا بر زنان و خانواده‌ها کرده تا راهکارهای مدیریت بهتر شرایط ارائه شود.

ابتکار افزود: با کمک وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به تبعات فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و روحی و روانی کرونا برای خانواده در کمیته‌های تخصصی ستاد ملی مقابله با کرونا توجه شده تا مشکلات را به حداقل برسانیم.

معاون رئیس جمهور در امور زنان و خانواده، از سیاست گذاران و مجریان خواست از نتایج این مباحث علمی بهره برداری کنند و یادآور شد: عبور از پاندمی کرونا نیازمند تدابیر لازم برای حفظ سلامت جسمی و روانی خانواده است و لذا باید با آینده نگری و استفاده از تجارب جهانی سیاست‌های مناسب را برای ایجاد سلامت روانی، اجتماعی و فرهنگی خانواده فراهم کنیم.