انشا در مورد روستا | 4 انشا زیبا درباره روستا برای پایه های مختلف تحصیلی

در این نوشته قصد داریم تعداد 4 انشا در مورد روستا برای دانش آموزان عزیز درج نماییم. با توجه به اینکه همه ما...

در این نوشته قصد داریم تعداد ۴ انشا در مورد روستا برای دانش آموزان عزیز درج نماییم.

با توجه به اینکه همه ما ایرانیان علاقه خاصی به روستا ها داریم و همیشه این مکان برای ما خاطره انگگیزی بوده است.

لذا این موضوع جذاب ممکن در مدارس توسط معلمان عزیز تحت عنوان انشا در مورد روستا برای دانش آموزان تکلیف شود.

ما برای کمک به شما برای ایده گرفتن و ایجاد خلاقیت و آشنایی بیشتر با موضوع این مطلب را جمع آوری کرده ایم.

امیدواریم که مورد توجه شما عزیزان قرار گیرد.با ما همراه باشید…

انشا در مورد روستا | ۴ انشا زیبا درباره روستا برای پایه های مختلف تحصیلی

انشا شماره یک:

به نام خدایی که ما را آفرید و به ما دست و زبان و گوش داد.

و با تشکر از معلمانی که در راه تعلیم و تربیت ما تلاش می کنند که اگر انها نبودند معلوم نبود ما الان کجا بودیم من انشای خودم را شروع می کنم.

روستایی که من و پدر و مادرم در آن زندگی می کنیم زیاد آباد نام دارد البته پدر و مادرم به آن ویو می گویند .

ولی وقتی ما می خواهیم مثل آنها حرف بزنیم می گویند اینجوری حرف نزنید کلاس ندارد!!

روستای ما تا میمه اگر بخواهیم با موتور پدرم برویم پنج دقیقه فاصله دارد.

ولی وقتی پدرم نیست و ما می خواهیم به میمه برویم باید منتظر بشویم که تاکسی بیاید و چون معمولا نمی آید مجبور می شویم پیاده برویم .

و هر وقت که می خواهیم برویم مادرم یک ختم قرآن نذر می کند .

چون خیابانی که ما از آن به میمه می رویم خیلی شلوغ است و خیلی هم باریک و شب ها هم چراغ هایش را خاموش می کنند.

الان خیلی سال است که این طوری است خیلی ها در این جاده کشته شدند من اسم آن را جاده وحشت گذاشتم پدرم می گوید این مسئولین به فکر نیستند.

من نمی دانم مسئول چیست ولی هر کسی که هست خیلی آدم بدی است .

زیرا پدرم می گوید همین کسی که اسمش مسئول است در میمه که شهر است ۳تا ۳تا مدرسه می سازد وروی هم بالا می روند.

ولی ما که در روستا هستیم چند سال است که دبستان پسرانه مان را چون کلنگی شده خراب کرده اند .

و دیگر هم نساختند ما الان دبستان نداریم ولی آن ها هی دارند دو سه طبقه برای خودشان می سازند.

کاش اسم روستایمان را عوض کنیم و اسم آن را میمه بگذاریم آن وقت هم دبستان داریم و خیابان هایمان هم امنیت دارد دیگر کسی در آن خیابان نمی میرد.

مگر عوض کردن اسم روستا چقدر کار دارد؟

ما در روستا وقتی می خواهیم بازی کنیم جایی نداریم یک خندق هم بود که آن را هم پر خاک کردند.

پدرم میگوید مسئول آمد و روستا را دید و قول داد که ورزشگاه بسازد ولی خبری نیست.

برادرم وقتی می خواهد بازی کند با موتور با دوستانش به ورزشگاه میرود ولی هر بار که میرود مادرم کلی نذر ونیاز میکند که یک وقت تصادف نکند.

به او می گوید با موتور نرو ولی برادرم راست می گوید او می گوید اگر اتوبوسی یا تاکسی بود که منظم رد میشد مگر مریض است که با موتور برود.

در روستای ما مسجد زیاد است ولی نماز جماعت نداریم من تمام سوال هایی را که در مورد خدا داشتم را جمع کردم که ماه رمضان که روحانی می آید از او بپرسم.

ولی سرش خیلی شلوغ بود مجبورم یک بار به میمه بروم و از روحانی آنها بپرسم آخر آنجا خیلی دارد.

ولی نمی دانم چرا یکی از آن ها وقت نماز ماشینش را بر نمی دارد و نمی آید اینجا نماز جماعت بر گذار کند؟

مگر خودشان نمی گویند که نماز جماعت ثواب دارد؟

در روستای ما بانک وجود ندارد برای دادن قبض ها باید به میمه برویم.

پدرم می گوید اگر مخابربت را دفتر خدمات ارتباطی کنند ما می توانیم قبض هایمان را همین جا بدیم.

اخر پدر من کارگر است و فقط جمعه ها تعطیل است وجمعه ها هم بانک ها تعطیل می کنند و قبض هایمان را مادرم می دهد.

برای دادن ۱۰۰۰ تومان قبض آب ۱۲۰۰ تومان پول اژانس باید بدهد.

۱۲۰۰ تومان کلی توپ پلاستیکی با کلی لایه می شود.!

ما در روستایمان کتابخانه داریم ولی چون جایی نیست که کتاب ها را در آن بگذارند کتاب هایش دارند خراب می شوند.

من برای این که یک کتاب داستان بگیرم باید به میمه بروم.

پدرم میگوید خدا پدر شورا را بیامرزد آن وقت ها وقتی باران می آمد باید با چکمه توی گل ها راه می رفتیم!

یک بار از برادرم پرسیدم که مسئول چیست یا کیست ؟

او گفت کسی که وظیفه ای بر عهده او نهاده شده است که کاری را انجام بدهد و وقتی انجام ندهد.

اگر در این دنیا از بار مسئولیت شانه خالی کند در آن دنیا یقه اش را می گیرند.

خیلی خوب است که آن دنیا وجود دارد اگر نه مسئولین هیچ جا نباید حساب پس می دادند.

ما از این انشا نتیجه می گیریم که باید اسم روستایمان را عوض کنیم و میمه بگذاریم ویا مسئولین را عوض کنیم و یک آدم خوب را بگذاریم.

و یا اگر هیچ یک از این کارها را انجام ندادیم پدر را مجبور کنیم که مثل عمو اکبر به شاهین شهر برود و در انجا مستاجر شویم .

ولی اگر ما هم برویم دیگر کسی در روستا نمی ماند ولی من روستایمان را دوست دارم و دوست ندارم خراب بشود.

در پایان از تمام معلمان و مربیانی که در راه تعلیم و تربیت ما تلاش می کنند وانشای ما را گوش میدهند و نمره خوب میدهند تشکر میکنم.

انشا در مورد روستا

انشا شماره دو:انشا با موضوع روستا

روستای ما یک سد آبی قشنگی دارد که خشک نشده است.

روستای ما مسئولینی دارد که پیگیر مشکلات مردم هستند.

روستای ما کشاورزان زیادی دارد که جوی های کشاورزیشون در حال پر شدن هستش.

روستای ما خیابان هایی با پیچ های خطرناکی هم ندارد که مسئولین مانع بگذارند.

روستای ما فضای سبز زیادی دارد.

روستای ما مسئولینی دارد که ماهی یه بار با مردم روستا بر سر مشکلاتشان جلسه ای برگذار می کنند.

روستای ما پارک زیبایی دارد که ما بچه ها روی چمن های پارک بازی میکنیم.

روستای ما زمین مناسبی برای بازی ورزشکاران هم دارد.!!

روستای ما استخر زیبایی دارد که اون موقع…….

در روستای ما وسیله نقلیه عمومی برای رفتن به شهر هم زیاد ندارد .

روستای ما مسئولین خوبی دارد که در شهر زندگی نمیکنند .

روستای ما آسفالت زیبایی در پایین روستا دارد که پر از چاله و گودال نیست.

روستای ما مسئولین خوبی دارد که صدای مردم را به هر طریق میشنوند.

روستای ما خیابان هایی با سنگفرش های زیبا در پایین روستا دارد.

روستای ما خانه عالمی آماده ای برای روحانی روستا دارد.

من از پدرم پرسیدم چرا ما ماشین و پول زیاد نداریم .پدرم گفت نمیدانم ولی خندید !

و گفت پسرم چون ما نمیخواهیم مثل آنها باشیم.من گفتم که پدر مگه آنها چگونه هستند .

پدرم جواب نداد و سکوت کرد!

من از پدرم پرسیدم چرا جوابم را نمیدهی؟

پدرم گفت: پسرم این دنیای ما نیست و ما باید توشه آخرت برای خود جمع کنیم و نه توشه در این دنیای مادی و پوچ.

من نفهمیدم منظور او چیست ولی دوباره سکوت کرد !!!

و من دیگر از پدرم چیزی نپرسیدم و من هم مانند او سکوت کردم !

انشا در مورد روستا

انشا شماره سه: انشا درباره روستا

زندگی روستایی آرام و آهسته پیش می‌رود.

زندگی روستا هنوز هم خالی از سر و صداست و فرسوده‌شدن از سختی‌ها و هیاهوی زندگی شهرنشینی غایب همیشگی آن.

در روستاست که شادی‌ها و غم‌ها تقسیم می‌شوند. آدم‌های روستا به هم نزدیک‌ترند و آنجاست که همسایه از حال همسایه خبر دارد.

آدم‌هایی که همیشه در جستجوی زندگی آرام و به دور از ازدحام شهرها هستند،

تصویری شاعرانه از روستا در ذهن خود دارند و برای همین است که خیلی وقت‌ها می‌گویند خوشا به حالت ای روستایی.

روستایی خبر از بوق‌های پی در پی ماشین‌ها و هیاهوی شهرنشینی ندارد.

زندگی شهری اما نقطه مقابل روستاست و گذران زمان در شهر خود قصه‌ای متفاوت از روستا دارد.

زندگی شهری مهارت و فوت و فن خاص خود را طلب می‌کند. در شهرها انگار پایانی برای سر و صدا و هیاهو نیست.

صدای خیابان‌ها، ماشین‌ها و آدم‌ها آنقدر آزاردهنده است.

که گاهی به سرت می‌زند همه چیز را رها کنی و به کنجی دنج پناه ببری، البته اگر بتوان در شهرها جایی این چنین یافت.

زندگی شهری، زندگی آرام و بی‌دغدغه‌ای نیست.

آدم‌ها در شهرها هر روز بی‌تفاوت از کنار یکدیگر می‌گذرند. ارتباط‌ها در شهرها جزیی‌اند و زود گذر.

آدم‌ها نسبت به هم بی‌تفاوتند و غرق‌شدن در شلوغی و هیاهوی شهرها مرگ صمیمیت‌ها و عاطفه‌هاست. شهر انگار که دنیای بیگانه‌هاست.

انشا شماره چهار:انشا روستا

حتما بخوانید: سایر مطالب گروه انشا

برای مشاهده فوری اخبار و مطالب در کانال تلگرام ما عضو شوید!