تکمیل طرح پارک ساحلی شیروان در خراسان شمالی شاید وقتی دیگر!

به گزارش خبرنگار ایرنا، اجرای فاز نخست طرح پارک ساحلی شهر شیروان بر رودخانه چایلق در مرکز شهر برای جلوگیری از ورود سیلاب ، زیباسازی شهر، ساماندهی رودخانه و تغییر مبلمان شهری و حتی جذب گردشگر از سال ۹۳ از سوی مدیریت شهری سابق کلنگ زنی شد و با گذشت حدود هفت سال از اجرای این طرح حدود ۳۰ میلیارد ریال برای آن اعتبار اختصاص یافت که یک پنجم اعتبار پیش بینی برای تکمیل این طرح است که ۱۲ میلیارد ریال از این اعتبار از سوی سازمان همیاری شهرداری ها و ۱۸ میلیارد ریال نیز از سوی شهرداری این شهر تامین شد.
براساس آخرین گزارش شهرداری شیروان از مساحت ۲.۵ کیلومتری صرفا حدود ۷۵۰ کیلومتر طرح به نتیجه رسید که ۲۵ درصد کل مساحت اجرایی طرح را شامل می شود.
دود بی پولی شهرداری و سازمان همیاری به چشم مردم
مسافت ۲.۵ کیلومتری این طرح در فاز اول در حد فاصل رودخانه از پل پارسا تا بزرگراه خاتم الانبیا (کمربندی)، فاز دوم (پل گلیل تا پل کشاورزان) و سوم (پل کشاورزان تا کمربندی) در برنامه پیشنهاد قرار گرفت قرار بود نیمی از این اعتبار از کمک های سازمان همیاری شهرداری های استان و مابقی نیز از سوی شهرداری تامین شود و پرداخت اعتبار از سوی سازمان همیاری نیز مشروط به پیشرفت فیزیکی و ارایه صورت وضعیت بود.
حال در نیمه کار اجرایی کمبود اعتبار گریبان این پروژه مهم شهری شیروان را گرفت و از ۷۵ میلیارد ریال اعتبار سهم سازمان همیاری ها حدود ۱۲ میلیارد ریال پرداخت شد و شهرداری با همین میزان سهم برای اجرای پروژه را تاکنون حدود ۱۸ میلیارد ریال اختصاص داد به طوری که سرجمع حدود ۳۰ میلیارد ریال تاکنون برای اجرای این پروژه هزینه شد و برای تکمیل نیز ۱۲۰ میلیارد ریال برابر برآورد سال ۹۳ اعتبار نیاز دارد و با پرداخت نشدن به موقع اعتبار از سوی شهرداری و سازمان همیاری این پروژه از سال ۹۶ نیمه کاره رها شد.
صرفنظر از این که از ابتدای شروع این پروژه مخالفان زیادی نیز در داخل اعضای شورای اسلامی شهر شیروان وجود داشت، و شهرداری وقت بدون توجه به این مخالفت ها عملیات اجرایی این پروژه را شروع کرد، حال با رفتن آن شورا و و آن شهردار باید دود کمبود بودجه حاکم بر شهرداری و سازمان همیاری ها به چشم مردم منطقه می رود که باید شاهد دپو زباله، تردد معتادان در زیر پل و پرسه سگ ها ولرد باشند که نه تنها زرق و برق اجرای طرح را شاهد نیستند که بایدمعضلات ناتمام شامل دپور زباله، حضور معتادان در زیر پل و حتی پرسه سگ های ولگرد و جانوران موذی به دوش بکشند و در هر بارندگی نیز نیز باید کیسه به دوش جلوی ورود سیلاب ناشی از اجرای ناقص طرح را بگیرند.
پس از نیمه کاره ماندن پردیس سینمایی که مهرماه سال گذشته براساس توافق سه جانبه سازمان امور سینمایی، شهرداری شیروان و سازمان همیاری شهرداری ها و دهیاریهای وزارت کشور قرار بود در شهر شیروان به عنوان یکی از شهرهای فاقد سینما کشور و استان خراسان شمالی تا فروردین ماه ۱۴۰۰ افتتاح شود و به دلیل بی پولی نیمه کاره ماند، حال پارک ساحلی این شهر نیز یکی دیگر از این پروژه هاست که به لایه سخت بی پولی خورد و نیمه کاره رها شد و با وضعیت مالی حاکم بر شهرداری ها که سازمان همیاری ها نیز وضعیتشان بهتر از حال روز شهرداری ها نیست، باید سال ها مردم شیروان در انتظار تکمیل این پروژه شهری باشند.
نگرانی مردم از رها شدن پروژه
رها سازی طرح از پنج سال گذشته تاکنون باعث شد تا این محل بنا بر ادعای برخی از ساکنان مناطق حاشیه به محل حضور معتادان، دپو زباله و پرسه گاه سگ های ولگرد شود که نارضایتی مردم را نیز به دنبال داشت و درخواست مکرر مردم به شهرداری برای شروع این طرح و تکمیل آن نیز به دلیل کمبود اعتبار حاکم بر شهرداری به نتیجه نرسید.
علی مرادپور یکی از ساکنان اطراف پارک ساحلی شیروان مدعی شد که رها سازی نیمه کاره این طرح باعث تجمع زباله برخی شهروندان ،سگ های ولگرد و حیوانات موذی و حتی معتادانی شد که امنیت منطقه را را تهدید می کنند.
وی گفت : این پروژه که قرار بود در راستای زیبا سازی و جلوگیری از ورود سیلاب به شهر در دست اجرا قرار گیرد و تا حدودی تامین کننده امنیت شهروندان و زیبا سازی منطقه باشد، حالا تبدیل به یکی از دغدغه های مردم برای حفظ امنیت شد و ابراز امیدواری کرد تا شهرداری نسبت به اجرای و تکمیل پروژه پا پیش بگذارد.
یکی دیگر از ساکنان این منطقه می گوید : هدف اصلی تسریع در اجرای پروژه جلوگیری از سیلات های فصلی به داخل شهر به خصوص زندگی مردم اطراف رودخانه بود که به دلیل تکمیل نشدن این طرح در هر بارندگی دل تو دل مردم نیست و همیشه باید نگران ورود آب به منزلشان باشند.
جواد خداجو مدعی شد که در بارش سیل آسا سال گذشته با بالا آمدن سطح آب رودخانه، اهالی منطقه با کیسه های شن جلوی ورود آب را به داخل خیایان و حتی منزلشان گرفتند و شهرداری و یا هر سازمان دیگری که در این زمینه باید پروژه را تکمیل کند و یا اعتبار احتصاص دهد، هر چه سریعتر انجام دهد .
توپ توقف طرح در زمین سازمان همیاری شهرداری ها
شهردار شیروان گفت: طرح ساماندهی رودخانه چایلق و زیباسازی مسیر عبور داخل شهر شیروان، از سال ۹۳ آغاز شد و تاکنون برای اجرای این پروژه نیز حدود ۳۰ میلیارد ریال اعتبار هزینه شد که بخش زیادی از این اعتبار از سوی شهرداری شیروان تامین شد.
شاهرخ شاهرخی در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: این طرح به صورت مرحله به مرحله پیش می رود که به دلیل عدم تخصیص اعتبار، طرح از حدود پنج سال گذشته تاکنون متوقف و در شرایط فعلی برای تکمیل آن اعتبار زیادی نیاز است که باید بخش زیادی از این اعتبار از محل سازمان همیاری ها تامین شود که تاکنون با وجود وعده های چندین باره صرفا ۱۲ میلیارد ریال اعتبار اختصاص دادند و از حدود پنج سال گذشته تاکنون هیچ اعتباری برای اجرای پروژه تخصیص نیافت.
وی طول مسیر ساماندهی شده رودخانه در شیروان را ۷۵۰ متر عنوان کرد و افزود: هدف از اجرای این طرح زیباسازی شهر و جلوگیری از خطرات ورود سیلاب به بافت شهری پیرامونی است که در صورت عدم انجام طرح، در مواقع بارندگی های سیل آسا امکان طغیان سیلاب و آسیب دیدن منازل و دیگر فضاهای شهری وجود دارد.
شهردار شیروان در خصوص دغدغه اهالی این منطقه گفت: برنامه ریزی های لازم برای این طرح صورت گرفته که در مسیر زیر پل کشاورزان دهانه های پل بسته و دیوار کشی شود که از ورود معتادان به زیر پل جلوگیری شود و برای جلوگیری از طغیان رودخانه و ورود آب به داخل منزل شهروندان حاشیه این رودخانه نیز با حذف سنگ کاری از پل شهید پارسا تا گلیل ( کوچه خانلق ) دیوار ساحلی اجرا شد تا بتواند جلوی ورود آب را بگیرد.
لایروبی رودخانه برنامه دم دستی
مدیر امور منابع آب شیروان گفت: برای اجرای هر کیلومتر طرح لایروبی حدود سه میلیارد ریال اعتبار مورد نیاز است که برای لایروبی مسافت سه کیلومتری رودخانه باید حداقل ۱۰ میلیارد ریال اعتبار در اختیار ما قرارگیرد.
اسحاق خسروپناه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: در شرایط فعلی مدیریت امور آب شیروان اعتبار برای اجرای این لایروبی در اختیار ندارند و در صورت تخصیص اعتبار ۶ میلیارد ریالی سفر استاندارخراسان شمالی این برنامه عملیاتی می شود.
شیروان با ۸۵ هزار نفر جمعیت به عنوان دومین شهر پرجمعیت خراسان شمالی در ۶۰ کیلومتری شرق بجنورد قرار دارد.