مواظب شرک خفی باشیم

پیامبر اکرم (ص) در دهمین روز از ماه مبارک رمضان اینگونه دعا کردند: اَللّهُمَّ اجْعَلْنِی فِیهِ مِنَ الْمُتَوَکلِینَ عَلَیک وَ اجْعَلْنِی فِیهِ مِنَ الْفَائِزِینَ لَدَیک وَ اجْعَلْنِی فِیهِ مِنَ الْمُقَرَّبِینَ إِلَیک بِإِحْسَانِک یا غَایةَ الطَّالِبِین؛ یعنی خدایا مرا در این ماه از توکل کنندگان، و از رستگاران نزد خود، و از مقرّبان درگاهت قرار بده، به احسانت ‌ای هدف جویندگان.

حجت الاسلام علی‌رضا شاه فضل قمصری به خبرنگار معارف ایرنا گفت: در فراز اول از دعای روز دهم از خدا می خواهیم ما را در زمره متوکلین به خود قرار دهد. معنای توکل این است که انسان ضمن آنکه تلاش و کوشش خود را برای رسیدن به اهدافش انجام می دهد اما به قدرت و برنامه ریزی خود اکتفا نمی کند و با اعتماد به قدرت و رحمت واسعه الهی، به ثمر رسیدن و موفقیت در کار را از خدا طلب می کند.

وی تاکید کرد: توکل به معنای تنبلی و کوتاهی در کار نیست بلکه به معنای آن است که همه قدرت ها و نیروها را از آن خداوند می دانیم و خود را در امور مستقل از خدا نمی دانیم. کسانی که به خدا توکل نمی کنند، توان و نیروی خود را برای انجام کارها کافی دانسته و نیروی خود را مستقل از خدا می دانند که این حالت نوعی شرک خفی است و باید مواظب باشیم گرفتار چنین شرکی نشویم.

شاه فضل ادامه داد: انسان های مومن همواره متوجه این امر هستند که لا حول و لا قوه الا بالله. کسانی که به خداوند توکل می کنند علاوه بر این که از عنایت الهی در کار خود بهره مند می شوند، آرامش روحی لازم را برای انجام کارها خواهند داشت و هیچ گاه احساس تنهایی و نداشتن پشتوانه نخواهند داشت.
وی افزود: در فراز دیگر از خدا می خواهیم ما را در زمره رستگاران قرار دهد. رستگارانی که خود را در کنار خدا می خواهند و هر نیکی را مشروط به الهی بودن و رنگ خدایی داشتن می پذیرند. رستگاری حقیقی، داشتن سرمایه و امکانات و آسایش نیست. بلکه رستگاری حقیقی آن است که انسان مورد رضایت الهی قرار گیرد و هر آنچه را انجام دهد که معبود از او می خواهد.

استاد معارف دانشگاه علوم پزشکی کاشان اضافه کرد: رستگاری حقیقی در سایه پیروی از دستورهای الهی حاصل می شود و کسانی که در ماه مبارک رمضان بندگی خدا را انجام می دهند و یک ماه روزه داری و شب زنده داری دارند اینها بهترین وسیله برای رسیدن به رستگاری را انتخاب می کنند.
وی اضافه کرد: در فراز پایانی این دعا از خدا می خواهیم تا ما را به خود نزدیک کند و در زمره مقربین درگاهش قرار دهد. لازم به ذکر است که خدا مثل ما انسانها نیست که جایی داشته باشد تا ما نزد او برویم بلکه معنای تقرب به خدا این است که ما بتوانیم صفات الهی را در خود ایجاد کنیم.

شاه فضل ادامه داد: بر همین اساس اگر خدا اهل رحمت به بندگان است، ما نیز اهل رحمت باشیم. اگر خدا نسبت به گناهان بندگان ستار است ما هم نسبت به اشتباهات دیگران ستار باشیم و به همین شکل بتوانیم هر صفت نیکویی که در خدا وجود دارد را در خود ایجاد کنیم.

وی با اشاره به آیه ۱۷ سوره سجده گفت: کسانی که در زمره مقربین درگاه الهی هستند لذت و بهره ای از دنیا و آخرت می برند که هیچکس نمی تواند آن را تصور کند. ماه رمضان بهترین فرصت برای رسیدن به قرب الهی است. همه آنچه در این دعا از خدا می خواهیم از احسان و تفضل او می خواهیم چرا که او نهایت درخواست درخواست کنندگان است.