اشعار انگیزشی + مجموعه شعر انگیزشی از شاعران بزرگ و معروف ایرانی

مجموعه اشعار انگیزشی زیبا

زیباترین اشعار انگیزشی از شاعران معروف ایرانی با موضوعات امیدوار کننده و انگیزاننده ذهن و جسم را ادامه مطلب روزانه آماده کرده ایم با ما همراه باشید.

نه تو می مانی و نه اندوه ،

و نه هیچ یک از مردم این آبادی!

به حباب نگران لب یک رود قسم،

و به کوتاهی آن لحظه ی شادی که گذشت،

غصه هم می گذرد،!

آنچنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند،

لحظه ها عریانند . به تن لحظه خود، جامه اندوه مپوشان هرگز…

سهراب سپهری

***

به درون توست مصری که تویی شکرستانش

چه غم است اگر ز بیرون مدد شکر نداری

شده ای غلام صورت به مثال بت پرستان

تو چو یوسفی ولیکن به درون نظر نداری

مولانا

***

شعر انگیزشی از سعدی

خدا ار به حکمت ببندد دری | گشاید به فضل و کرم دیگری

سعدی

***

اگر دانی که دنیا غم نیرزد

بروی دوستان خوشباش و خرم

غنیمت دان اگر دانی که هر روز

ز عمر مانده روزی می شود کم

منه دل بر سرای عمر سعدی

که بنیادش نه بنیادیست محکم

برو شادی کن ای یار دل افروز

چو خاکت می خورد چندین مخور غم

سعدی

***

اشعار بلند و زیبای انگیزشی

شادی بطلب که حاصل عمر دمی است

هر ذره خاک کیقبادی و جمی است

احوال جهان و اصل این عمر که هست

خوابی و خیالی و فریبی و دمیست

سعدی

***

مکن ز غصه شکایت که در طریق طلب
به راحتی نرسید آن که زحمتی نکشید

حافظ

***

به رنج اندر است ای خردمند گنج
نیابد کسی گنج نابرده رنج

فردوسی

***

اشعار امید دهنده

نا برده رنج گنج میسر نمی ‌شود
مزد آن گرفت جان برادر که کار کرد
هر کو عمل نکرد و عنایت امید داشت
دانه نکاشت ابله و دخل انتظار کرد

***

زندگی زیباست ای زیبا پسند
زنده اندیشان به زیبایی رسند

آن قدر زیباست این بی بازگشت
کز برایش می توان از جان گذشت

***

تا رنج تحمل نکنی گنج نبینی
تا شب نرود صبح پدیدار نباشد

سعدی شیرازی

***

شعر کوتاه انگیزشی

نه تو می مانی،
نه اندوه
و نه هیچ یک از مردم این آبادی
به حباب نگران لب یک رود قسم
و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت
غصه هم خواهد رفت
آن چنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند

کیوان شاهبداغی

***

خوش باش دمی که زندگانی اینست

خیام

***

چون عاقبت کار جهان نیستی است
انگار که نیستی چو هستی خوش باش

***

مجموعه شعر انگیزشی خاص

پایان همه عمر جهان نیستی است
پندار که نیستی چو هستی خوش باش

***

دور گردون گر دو روزی بر مراد ما نرفت
دائما یکسان نباشد حال دوران غم مخور

حافظ شیرازی