ضعف در بازاریابی عامل کاهش قیمت محصولات کشاورزی

به گزارش ایرنا، وقتی نام تکنولوژی به میدان می آید ناخواسته پیشرفت هم به یدک کشیده می شود ولی در این بین شاید برای خیلی از افراد بویژه قشر تحصیلکرده پذیرش این سخن که تکنولوژی عامل بدبختی کشاورزی شده است، غیرقابل باور باشد ولی این ادعا در کشورهای کمتر توسعه یافته و بویژه مناطق محروم به عینه اثبات و تجربه شده است.

رشد تکنولوژی در مناطق کمتر توسعه یافته به صورت بخشی بوده تا جایی که در یک بخش شاهد سرعت نور و در بخشی دیگر شاهد حرکت لاکپشتی هستیم از این رو عدم رشد متوازن سبب برهم خوردن تعادل تکنولوژی در ان حیطه(کشاورزی) شده است.

تصور کنید انسانی را که دارای بالا تنه ای قوی و عظیم جثه بوده و پایین تنه ای ضعیف و کوچک دارد، این رشد ناهمانگ اعضا در ظاهر براحتی قابل مشهود بوده که سبب برهم خوردن تعادل و ایجاد مشکلاتی فراوان می شود که با یک نگاه ساده به ظاهر این مدل می توان پی به مشکلات درونی آن برد.

رشد نامتوازن تکنولوژی در بخش کشاورزی مصداق عینی مثال این انسان است چرا که با رشد تکنولوژی شاهد استفاده کشاورزان از بذرهای هیبریدی در کنار کودها و سم های نوین بوده ایم که این مهم با همراهی و هماهنگی علم کشاورزی نیز سبب افزایش چند برابری تولید شده و در نقطه مقابل در بخش بازاریابی و فروش در کشورهای کمتر توسعه یافته بویژه مناطق محروم شاهد فروش محصولات به سبک سنتی بوده ایم.

رشد نکردن بخش فرآوری محصولات کشاورزی، بسته بندی، برند سازی، اعطای گواهی کیفیت محصولات، بازاریابی صحیح و ارتباط با کشورهای مختلف برای کسب بازارهای جدید از عقب ماندگی های تکنولوژی بخش کشاورزی در مناطق محروم است که سبب ضرر و زیان کشاورزان می شود.

افزایش کمی و کیفی محصولات کشاورزی نتیجه تکنولوژی در بخش کشاورزی بوده لذا وقتی بازاری برای فروش این محصولات وجود نداشته باشد، شاهد دپو، دفن و یا فرش شدن محصولات کشاورزی در خیابان ها و تجمع و اعتراض کشاورزان خواهیم بود که این موضوع به داستان تکراری هر ساله محصولات پیاز و گوجه فرنگی در کشور تبدیل شده است.

امروزه هیچ مشکلی در بخش تولید محصولات کشاورزی وجود ندارد و حلقه مفقوده بخش کشاورزی، بازاریابی و فروش بوده که با گسترش رشته های دانشگاهی این حوزه می توان مشکل این بخش را برطرف کرد.

بخش کشاورزی تحت تاثیر مسایل زیادی قرار دارد که در این بین نمی توان نقش ارتباطات خارجی و تحریم ها را نادیده گرفت.

متاسفانه در کشور ما وضع تحریم های ظالمانه استکبار جهانی سبب عدم صادرات محصولات کشاورزی شده ولی این موضوع نباید بهانه ای برای دست از کار کشیدن رفع مشکلات بازار محصولات کشاورزی باشد لذا با رشد متوازن تکنولوژی باید زمینه ایجاد صنایع فراوری را همراه و همگام بخش تولید کشاورزی فراهم کرد.

در مناطقی همچون جنوب کرمان که یکی از قطب های تولید محصول کشاورزی بوده می‌توان با ایجاد منطقه آزاد کشاورزی تحریم ها را دور زد و تبدیل به فرصت کرد.

با رشد هماهنگ بخش تولید و صنعت شاهد رونق بخش کشاورزی خواهیم بود که این مهم نیازمند مشارکت بخش خصوصی، کشاورزان و حمایت مسئولان است.

عمل نکردن کشاورزان به الگوی کشت و برنامه ریزی بخش کشاورزی از دیگر مشکلات این حوزه بوده چرا که متولیان بخش کشاورزی با بررسی نیاز کشور و میزان صادرات و ظرفیت های هر منطقه برنامه ریزی دقیق میزان کشت و نوع محصول را ابلاغ می کنند ولی در این بین جزیره ای عمل کردن برخی کشاورزان سبب افزایش تولید و در نتیجه کاهش قیمت می شود، و این در حالیست که با رعایت الگوی کشت بدون هیچ دغدغه ای حتی با وجود تحریم ها می توان شاهد رونق بخش کشاورزی بود.

کشت موجی از دیگر افات بخش کشاورزی بوده که ضربات سهمگینی بر پیکر بخش کشاورزی وارد می کند، طی چند سال گذشته شاهد ثبت قیمت نجومی پیاز در کشور بودیم لذا این موضوع سبب شد تا کارمند، بازاری و دیگر اقشار جامعه برای کسب سود بیشتر به کشت این محصول روی اورده و در نتیجه شاهد افزایش بیش از حد تولید و در نتیجه از بین رفتن قشر واقعی کشاورز شود.

کشاورزی باید توسط کشاورز واقعی که شغل آن بوده، انجام شود نه افراد دیگر و نتیجه این موضوع برهم خوردن تعادل کشاورزی و در گذر زمان از بین رفتار کشاورزان واقعی می شود.

بخش کشاورزی در صورت هماهنگ بودن کشاورز با متولیان این حوزه در زمینه برنامه ریزی میزان کشت، استفاده از تکنولوژی در بخش فرآوری محصولات کشاورزی، بازاریابی و کشاورزی قراردادی می تواند شاهد رونق هر ساله باشد و خاطرات تلخ دپو و فرش و دفن شدن محصولات کشاورزی فراموش و ارزآوری و اشتغالزایی را ایجاد کند ولی این مهم نیازمند هماهنگی و همراهی کشاورز است.