کسی که عاشق خدا نباشد طعم بندگی را متوجه نمی‌شود

خبرگزاری مهر-گروه دین و آئین: محمد علی انصاری، مفسر قرآن کریم و استاد حوزه و دانشگاه به تفسیر آیاتی از قرآن کریم، بیانات امیر حکمت و بلاغت امیرمومنان امام علی (ع) و شرح دعاهای صحیفه سجادیه پرداخته است که به صورت روزانه و موضوعی، در ماه مبارک رمضان تقدیم مخاطبان می‌شود. در روز بیست و ششم ماه مبارک رمضان محمدعلی انصاری مفسر قرآن به تفسیر دعای ۴۲ صحیفه سجادیه پرداخته است که در ادامه می‌خوانید:

امام سجاد (ع) در دعای ۴۲ صحیفه سجادیه درباره توبه می‌فرمایند: «وَ قَدْ قُلْتَ یَا إِلَهِی فِی مُحْکَمِ کِتَابِکَإِنَّکَ تَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِکَ، وَ تَعْفُو عَنِ السَّیِّئَاتِ، وَ تُحِبُّ التَّوَّابِینَ، فَاقْبَلْ تَوْبَتِی کَمَا وَعَدْتَ، وَ اعْفُ عَنْ سَیِّئَاتِی کَمَا ضَمِنْتَ، وَ أَوْجِبْ لِی مَحَبَّتَکَ کَمَا شَرَطْتَ»

«ای خدای من! در کتاب محکم و استوارت فرمودی: «بازگشت و توبه بندگانت را می‌پذیری و از گناهان گذشت می‌کنی و توبه‌کنندگان را دوست داری.» پس چنانکه وعده دادی، توبه‌ام را بپذیر؛ و همان گونه که ضمانت کردی، از گناهانم گذشت کن؛ و چنانکه شرط فرمودی، محبّتت را بر من واجب گردان».

«… وَ اعْفُ عَنْ سَیِّئَاتِی کَمَا ضَمِنْتَ، وَ أَوْجِبْ لِی مَحَبَّتَکَ کَمَا شَرَطْتَ.» «الهی از گناهانم گذشت کن؛ و چنانکه شرط فرمودی، محبّتت را بر من واجب گردان»

الهی همانگونه که ضمانت کردی از بدی‌های من درگذر و عفو کن، بر ما محبت خود را واجب کن همانگونه که خود شرط کردی؛ توبه یکی از راه‌های رسیدن به محبت الهی است.

به عنوان مثال در زندگی زن و شوهرهای زیادی تجربه می‌کنند که گاهی در اثر هوای نفس یا مسائل حاشیه‌ای اختلافی پیش می‌آید و به تعبیر عامیانه شاید زن و شوهر باهم قهر کنند و مدتی دور از هم بمانند، پس از اینکه محبت پیشین جوشید، اسباب و مقدمات فراهم شد و آشتی بین ایشان رخ داد؛ بیست و چهار ساعت اولی که آشتی می‌کنند از خوش‌ترین روزهای زندگی زن و شوهر است؛ یعنی وصل بعد از فصل و آشتی بعد از قهر از خوش‌ترین حالات زندگی می‌شود چراکه هر دو آنچه از دست را جبران می‌کنند.

زمانی که انسان توبه می‌کند و به سوی خداوند می‌آید چنین حالتی پیدا می‌کند، دوست دارد که تمام همت خود را برای انس و نزدیکی به پروردگار صرف کند از آن طرف خداوند پذیرای او می‌شود، بسیار صحنه و حالت زیبا، عجیب و شکوهمندی است که انسان وقتی برای توبه به سوی خداوند می‌رود در ایجاد ارتباط با او یک حس شکسته بالی و تر دامنی دارد.

عاشق شو ور نه روزی کار جهان سر آید

ناخوانده نقش مقصود از کارگاه هستی

یعنی مراقب باشید روزی پرونده زندگی شما تمام می‌شود، اگر کسی بخواهد مقصود آفرینش را بفهمد ابتدا باید عاشق خداوند شود، تا زمانی که محبت خداوند در وجود و جان شخص جاری نشود و شعله نکشد طعم ارتباط با خدا و بندگی را متوجه نمی‌شود؛ بنابراین محبت خداوند ایمان و درجات ایمان را تعریف می‌کند.

جمله معشوق است و عاشق پرده‌ای

زنده معشوق است و عاشق مرده‌ای

تمام همت عاشق کسب لبخند و رضای دل معشوق است، عشق سبب می‌شود که انسان به غیر محبوب و معشوق نظر نکند چه رسد که آزار دل محبوب و معشوق را فراهم کند و این از برکات عشق و محبت است.

اگر محبت خدا در دل ما قرار گیرد هرگز حاضر نمی‌شویم بر خلاف رضای او قدم، فکر یا حرکتی داشته باشیم. نبود معرفت و محبت ما را به سوی مخالفت با خداوند می‌کشاند.

اگر عاشق مقابل معشوق ادعا کند که من حیران و محو وجود تو هستم ای عزیز فدای تو شوم اما بر خلاف میل او حرکت کند به چنین فردی لاف زن و مدعی می‌گویند نه عاشق؛ امام صادق (ع) فرمودند تو معصیت خدا را می‌کنی اما ادعای محبت او را داری این محال بوده و قابل قبول نیست اگر محبت تو به خدا صادقانه بود حتماً خود را به گونه‌ای می‌ساختی که خداوند بپسندد و دوست داشته باشد، عاشق مطیع معشوق است محب تمام همت خود را در این صرف می‌کند که مانند محبوب باشد.