مساله فلسطین و لزوم تعامل مدیوم رسانه با مخاطب جهانی

خبرگزاری شبستان-سرویس فرهنگی: اکنون چندین دهه از بحران فلسطین می گذرد اما نه تنها گشایشی در آن حاصل نمی شود بلکه هر روز شاید تنگناهای بیشتر برای زندگی فلسطینیان هستیم. رژیم غاصب صهیونیستی با اتکا به لابی در کشورهای قدرتمند و پشت گرمی همین کشورها، روز به روز عرصه را بر ساکنان نوار غزه و کرانه باختری تنگ تر می کند.

اسرائیل آزادانه به گسترش شهرک های یهودی در سرزمین های فلسطینی می پردازد و به هیچ یک از تعهدات بین المللی خود در این زمینه پایبند نیست. این رژیم کوچکترین کنش اعتراضی مردم فلسطین را به سخت ترین شکل پاسخ می دهد و زندان هایش را از فلسطینی هاوپر می کند.

اما در جهانی که افکار عمومی می تواند نقشی موثر در تحولات بازی کند، چه می شود که این صهیونیست ها می تواند با این میزان از اعتماد به نفس اقدامات خود را تداوم بخشد؟ این جاست که باید به سکوت رسانه ها و مدیوم های رسانه ای جهان در مساله فلسطین پی برد.

آن جا که غول های رسانه ای جهان در کنار صاحبان شبکه های اجتماعی و کمپانی های بزرگ فیلمسازی از دسترسی عمومی به رخدادهای فلسطین اشغالی تا حد زیادی جلوگیری می کنند و نمی گذارند این اشغال دائمی به عنوان بحرانی زنده رخ بنماید. در واقع این رسانه ها برای رسیدن به هدف خود تا حد زیادی از شگرد سکوت بهره می برند و اهمیت موضوع را از مساله فوری و بحرانی به مناقشه ای مثلا تاریخی تقلیل می دهند.

در این شرایط تنها امید برای طرح مساله فلسطین در جهان، به تلاش رسانه های جانبی و کوچکتر و کمپانی های هنری مستقل بازمی گردد. یا جشنواره های فیلم مستند که بدون حمایت دولت ها برگزار می شوند.


نگرش به مساله فلسطین اما در ایران با بسیاری از کشورهای جهان متفاوت است به گونه ای که با تدبیر امام خمینی(ره) آخرین جمعه ماه رمضان هر سال به عنوان روز قدس نامگذاری شده و بهانه ای است برای یادآوری ظلمی که سال هاست بر فلسطینیان می رود.

اما آن چه در این میان بیش از همه اهمیت دارد تولیدات فرهنگی هنری است که می تواند از طریق شبکه جهانی اینترنت در سراسر جهان عرضه شود. با زبان فرهنگ و هنر می توان فراتر از اختلافات زبانی و قومی، با وجدان انسان ها سخن گفت و حقایقی ناپیدا را نمایان کرد. به همین خاطر برپایی مسابقات و جشنواره های ادبی و هنری که بتواند محمل تولیدات باکیفیت و با زبان جهانی درباره مساله فلسطین باشد، بسیار حائز اهمیت است.


با نگاهی به تولیدات ماندگار و تاثیرگذار هنری که پیرامون مساله فلسطین در ایران تولید شده، شاید بتوان به تعداد معدودی اثر اشاره کرد؛ آثاری که توانسته باشند با گذشت سال ها در اذهان جامعه باقی بمانند. مثلا در عرصه سینما می توان به بازمانده مرحوم سیف الله داد اشاره کرد که هنوز یادآوری خاطره رخدادهای فیلم کام تماشاگران را تلخ می کند.


نکته مهم این که در عرصه جهانی نیز وضع بهتر از این نیست؛ به گونه ای که اگر بخواهیم وضعیت فلسطین را از رهگذر سینمای جهان پیگیری کنیم، به جز چند مستند شاخص و فیلم های هانی ابوالسد، چیز زیادی دستگیرمان نمی شود.


مساله فلسطین به عنوان یکی از طولانی ترین مناقشات جهانی -در موازنه موجود حاکم بر جهان- متحول نخواهد شد مگر آن که فرهنگ و هنر و رسانه در رابطه ای دو سویه با مخاطب جهانی آن را متحول کنند.

پایان پیام/14