نخبگان برای دیده شدن باید به یکی از جناج‌های سیاسی نزدیک باشند

خبرگزاری مهر - گروه استان‌ها: رنگ و بوی انتخابات ششمین دوره شورای اسلامی شهر همچنان در سطح شهرها پر رنگ و لعاب است و هر روز روی دیگری از تبلیغات محیطی را شاهد هستیم و این امر انتخاب را برای شهروندان سخت می‌کند و شاید می‌توان گفت این شائبه وجود دارد که شایسته سالاری‌ها در بین حجم زیادی از تبلیغات گم می‌شود.

مهران صادقیان، نامزد ششمین دوره شورای شهر اصفهان است، او متولد سال ۴۸، فارغ التحصیل مهندسی مکانیک با گرایش ساخت و تولید، کارشناسی ارشد آموزش و بهسازی منابع انسانی، سرگروه آموزشی استان و مدرس دانشگاهی فنی است، تهیه و تدوین ده‌ها محتوای آموزشی، مدیریت‌های موفق سامانه و اتوماسیون، نویسندگی ده‌ها طرح توجیهی برای بنگاه‌های اقتصادی زودبازده و ده‌ها فعالیت شاخص دیگر را در زمینه مدیریتی در استان اصفهان دارد، این بار در خبرگزاری مهر فرصتی را برای این نامزد شورای شهر اصفهان فراهم آورده‌ایم تا از تریبون خبرگزاری مهر با شهروندان اصفهان به گفت‌وگو بنشیند.

تعریف شما از شورای شهر چیست؟

شورای شهر نهادی قدرتمند و با نفوذ برای مدیریت شهر است، نهادی است که اگر به خوبی توسط شهروندان و اعضایی که در آن حضور می‌یابند، درک شود تأثیرات بسزایی در ارتقای زندگی شهروندان خواهد گذاشت؛ اما باید توجه داشت که تاکنون در اصفهان به شورای شهر تنها به عنوان شورای شهرداری نگاه شده و آنطور که باید از اختیارات این نهاد استفاده نشده است و تنها در زمینه ساخت و ساز، فروش و یا عدم فروش تراکم و اقدامات اینچنینی از ظرفیت شوراها استفاده شده و حتی ظرفیت‌های فرهنگی و اجتماعی شهر علی رغم احترام به اقداماتی که صورت گرفته به میزان قابل توجهی مغفول مانده است.

عدم نگاه درست به موضوعات اجتماعی و فرهنگی در مدیریت شهری چه عواقبی را به همراه داشته است؟

نگاه نادرست به مدیریت فرهنگی و اجتماعی در مدیریت شهری منجر به ایجاد تبعیض و از آن بدتر احساس تبعیض در شهر شده است.

مسئولان باید توجه داشته باشند اصفهان شهری با برند جهانی است اما این شهر افسرده‌ترین شهر ایران است چون فضایی برای جوانان و بانوان در این شهر وجود ندارد از سویی نقاط آسیب پذیر در این شهر زیاد است و نمی‌توان گفت منطقه‌ای از اصفهان وجود دارد که نقطه جرم خیز نداشته باشد و این در حالی است که حداقل در دیگر شهرهای کشور بالای شهر و پایین شهر قابل تشخیص است.

برای حل این چالش چه پیشنهادی را دارید؟

لزومی به آزمون و خطا نیست، می‌توان از تجربیات جهانی در این زمینه استفاده کرد، الگوهای موفقی در شهرهای جهان وجود دارد و محور اصلی تحقق این امر فرهنگسازی است، شورا باید مانند پدر، آسیب‌ها و نقاط قوت هر اتفاقی را که قرار است رقم بخورد را بشناسد و موضوعات فرهنگی و اجتماعی را در اتفاقات به خوبی ببیند.

باید پروژه‌ها در راستای افزایش نشاط اجتماعی در شهر بهره برداری شوند، ارتقای فرهنگ شهروندی و کاهش بزهکاری اجتماعی را باید مورد توجه قرار دهیم، نباید به شهروندان بگوییم چه کاری درست است چه کاری اشتباه، باید الگوی مناسب برای شهروندان تعریف کنیم و با این اقدام خود به خود شهروندان را به کمک به ارتقای فرهنگ سوق دهیم.

همه این اقدامات نیاز به زیرساخت ویژه ندارد و تنها کمی برنامه ریزی درست می‌خواهیم و باید باور داشته باشیم که در شهری که داعیه دار پایتخت فرهنگی جهان است، هنوز شاخ و شانه کشیدن در محلاتش دیده می‌شود.

جایگاه نخبگان در حل بحران‌های شهری اصفهان کجاست؟

متأسفانه در این شهر نخبگان برای دیده شدن و شنیده شدن حرف‌هایشان باید به یکی از قدرت‌های چپ و راست نزدیک باشند و در غیر این صورت دیده نخواهند شد. از سویی باید توجه داشت که نارضایتی اجتماعی را کمتر شنیده‌ایم.

در دیالوگ‌های سیاسی اصفهان فریبی وجود دارد، سیاست اصفهان فریبی را داریم به گونه‌ای که در برخی از خیابان‌های شهر ساختاری مرتب و نظام مند دیده می‌شود و چند خیابان موازی آن طرف تر به محلاتی می‌رسیم که از حداقل امکانات نیز برخوردار نیستند. توسعه پایدار باید مورد توجه باشد. از سوی دیگر نیز باید توجه داشت که نخبگان به سرنوشت شهر بی توجه هستند و این وضعیت در امور فرهنگی و اجتماعی بیشتر دیده می‌شود.

روند انتخاب اعضای شورای شهر در کشور و به ویژه اصفهان را چطور ارزیابی می‌کنید و چه پیشنهادی برای انتخاب اصلح دارید؟

نظام رأی دادن سنتی است، مردم اصفهان سخت خرید می‌کنند اما راحت رأی می‌دهند، رأی لیستی درست نیست چرا که تفکر حزبی پشت آن است، البته این نوع رأی دادن در کشور ما مشکل دارد چون احزاب قوی و تأثیرگذار نداریم و عمده احزاب تنها چند صباحی نزدیکی انتخابات ظهور می‌کنند و خاموش می‌شوند، هیچ فعالیتی در طول سال ندارند و از این رو نمی‌توان در اصفهان به صورت لیستی رأی داد و این کار اشتباه است چرا که منجر به برآمدن پدرخوانده‌های سیاسی ناکارآمد و زمینه ساز نظام طبقاتی و هزار فامیلی می‌شود.

به ایجاد نظام هزار فامیلی اشاره کردید، موضوعی که چالش جدی در شهرداری‌های کشور است، در این ارتباط دیدگاه شما چیست؟

استخدام نیروهای خودی و در شهرداری و امثال اینها بیماری است که در بسیاری از بخش‌های کشور و به ویژه شهرداری‌ها وجود دارد. برای حل این چالش باید نظام ارزشیابی درستی را طراحی کنیم، شاید

این کار میلیاردها تومان هزینه ببرد اما ارزش دارد چرا که منجر به ارتقای شغلی کارمندان خواهد شد و بازدهی دو چندانی را شاهد خواهیم بود.

از سوی دیگر بهتر است برای رده‌های مختلف در شهرداری آزمون برگزار شود، آزمونی محرمانه با کاری علمی و تخصصی که اگر خوب انجام شود امید بخش خواهد بود. در واقع در یک نهاد نیاز نیست بگویید که چگونه باید باشید، مورد مثبت را که تشویق می‌کنید می‌فهمند که باید چگونه باشد.

برای درآمدهای پایدار شهری در اصفهان چه برنامه‌ای دارید؟

در این زمینه موضوعات مختلفی ذکر شده و حتی برخی از آنها به مرحله اجرایی نیز رسیده است، اعتقاد من بر این است که روشی باشد که به ارتقای فرهنگ شهروندی هم کمک کند، یکسری از هزینه‌ها را مشخص کنیم که دلخواهی برای خدمات شهر کمک شود، از جمله آن دادن برچسب سبز همیاری به اصناف است، اصنافی که به دلخواه خود به شهرداری عوارض می‌دهند و در قبال آن به مردم توصیه شود که در شرایط برابر از این واحدها خرید کنند و در این شرایط حساسیت بین شهروندان ایجاد می‌شود که نمادها متعلق به چیست و حداقل به آن فکر می‌کنند و بعضاً ترغیب خواهند شد که در این زمان با شورای شهر هم آشنا شوند.

در این زمینه تاکید می‌کنم که مدیریت فرهنگی شهر را باید تقویت کرد تا دیگر بخش‌ها روی ریل بیفتد، برای این امر نیاز به سه ویژگی فنی روابط انسانی و ادراک هستیم که مسئولان باید به این مهم توجه ویژه داشته باشند.

در این ارتباط روابط انسانی قوی‌تر است اما خیلی نیاز نیست، اما ادراک مهم‌تر است، باید هر مسئولی جایگاه خود را درک کند. همه باید بدانیم که با وجود شبکه‌های اجتماعی ادبیات مشترک بین همه مردم شکل گرفته و می‌توان گفت ادبیات مردم در روستاها با ادبیات مردم در کلانشهرها یکسان شده است و مسئولان باید یاور داشته باشند که با این سطح از پیشرفت، توسعه یابند.