ایستگاه تاکتیک؛ قسمت آخر | تکه برداری های مانچو برای ساخت یک ایتالیای تکامل یافته

به گزارش طرفداری، شب گذشته تیم های انگلیس و ایتالیا فینال یورو 2020 را برگزار کردند و شاگردان میستر روبرتو مانچینی در ضربات پنالتی به قهرمانی رسیدند.

قبل از هر صحبتی در مورد این بازی به این نکته توجه کنید که در بازی های فینال گونه این چنینی گاهی اوقات ممکن است مسائل فنی به حاشیه برود و هر تیمی برای رسیدن به قهرمانی دست به کارهای عجیب و غریبی بزند.

اعتباری برای گرت ساوتگیت

انگلیس تورنومنت یورو 2020 را با سیستمی چهار دفاعه آغاز کرد و قبل از بازی فینال تنها در یک بازی و آن هم مقابل آلمان با سیستم سه دفاعه به میدان رفت. بسیاری معتقدند در راه رسیدن انگلیس به فینال، آلمان سرسخت ترین رقیب این تیم بوده است و به نوعی شاگردان گرت ساوگیت زمانی با آرایش سه دفاعه راهی میدان می شوند که مقابل رقیب بزرگی قرار گرفته و به دنبال ارائه بازی اقتصادی تر و عریض کردن بازی باشند.

با توجه به این که آلمان عمده حملاتش روی نفوذ وینگ بک هایش یعنی کیمیش و گوسنس بود، ساوگیت تیمش را با آرایش 3 دفاعه مقابل آلمان چید و همین عرضی که انگلیسی ها در طول بازی به خود گرفتند باعث شد تا این تیم بازی آلمان را کنترل کند و در میانه های نیمه دوم با چند تعویض آلمان را شکست دهد. شاگردان ساوتگیت شب گذشته نیز با آرایش سه دفاع راهی میدان شدند. اما دلیل این تصمیم چه بود؟

چند ساعت قبل از بازی شب گذشته در گزارشی مفصل نوشته بودیم با توجه به حضور مستمر فولبک های ایتالیا در خط حمله احتمالا انگلیس عمده حملاتش را از فلنک ها شکل دهد و از فضای خالی ای که روی نفوذ فولبک های ایتالیایی شکل می گرفت استفاده کنند. ساوتگیت هم دقیقا همین نکته را در نظر داشت و تیمش را سه دفاعه به میدان فرستاد. سه شیر ها در همین راستا با سیستم 1-2-4-3 به میدان رفتند و انگلستان عرض گرفت، لاین دفاعی چهار نفره تیم ملی ایتالیا دچار مشکل شد و انگلیسی ها زودتر از آن چیزی که فکرش را می کردند پاداش این تصمیم درست را گرفتند. پس ما اولین اعتبار بازی را به گرت ساوگیت می دهیم.

ایتالیای روبرتو مانچینی شب گذشته دقیقا با همان رویکرد و همان سیستم 3-3-4 به میدان آمد و ما در استراتژی های هجومی تیم تغییر زیادی را حس نمی کردیم و این تیم با همان رویکرد بازی های ابتدایی اش در یورو 2020 که مقداری به دلیل نبود بازیکنی مثل لئوناردو اسپیناتزولا تضعیف شده بود پا به این بازی گذاشت.

در تصویر آخر تمام حواس ها به فضایی پرت شده که در اختیار لوک شاو قرار گرفته اما موقعیت بازیکن انگلیسی ها در zone 14 ایتالیا هم واقعا کشنده است و این صحنه بنیان دفاعی ایتالیا را به نوعی زیر سوال برد. بخشی از این اتفاق را می توانیم روی ناهماهنگی لحظه ای که در همان ابتدای بازی به وجود آمده بگذاریم و بگوییم که ایتالیایی ها شوکه شده اند همانطور که در ادامه بازی هم دیدیم ساختار تیم ملی ایتالیا دیگر هیچ وقت چنین فضایی در اختیار انگلیسی ها قرار نداد.

این که تیم شما در چنین بازی ای به گل برسد و آن گل هم روی استراتژی هایی باشد که قبل از بازی روی آن کار کرده اید بهترین هدیه خداوند به شما است و باید با رویکردی مناسب از آن حفاظت کنید و به دنبال پیروزی باشید.

مصائب ایتالیا برای گل زنی

در حالی که بازیکنانی مثل جک گریلیش، مارکوس راشفورد، جیدن سانچو، بوکایو ساکا و ... روی نیمکت بودند انگلستانی ها پس از این گل به تدریج بلاک چندلایه دفاعی خود را تشکیل دادند. لاین دفاعی 5 نفره تیم به علاوه دو هافبک قلدر و جنگنده با استامینای بالا یعنی دکلاین رایس و کایرین فیلیپس صخره ای نفوذ ناپذیر را در خط دفاعی تیم تشکیل دادند به طوری که ایتالیایی ها در نیمه اول حتی یک موقعیت درست حسابی را خلق نکردند. وقتی شما به دنبال حفظ گل زده هستید باید تمامی فضاهای مفید را از تیمی مثل ایتالیا بگیرید و غافل گیر نشوید با حضور رایس و فیلیپس عملا zone 14 زمین انگلیسی ها بسته شد و با همان عرض پنج نفره خط دفاعی هم half-space هم و هم فلانک ها از تیم ملی ایتالیا گرفته شد و از آن جایی هم که ایتالیایی ها بازیکن سرزنی نداشتند، نمی توانستند خطری روی دروازه تیم ملی انگلیس خلق کنند.

گل انگلیس زیر رادیکال

رویکرد گرت ساوتگیت برای این یک گل بسیار رادیکال بود و انگار از همان ابتدا به دنبال این بود تا با یک گل از رقیب پیش بیافتد و سریعا از این گل دفاع کند. شاید این رویکرد خیلی به مذاق هواداران انگلیس خوش نیامد اما ساوتگیت منطقی ترین و بدون ریسک ترین گزینه را انتخاب کرد و رویکردش هم موفق بود و باید قبول کنیم گل تیم ملی ایتالیا روی یک اتفاق به ثمر رسید اما این گل ثمره رویکرد و رفتار درستی بود که ایتالیایی ها پس از دریافت گل آن هم در دقیقه 2 از خود نشان دادند و به دور از بازی احساسی منطقی رفتار کردند.

بازی قبل ایتالیا مقابل اسپانیا تنها 29.9 درصد مالکیت داشت و بازی را هم به خوبی حفظ کرد اما شب گذشته ایتالیا 65 درصد مالکیت توپ داشت و xG 2.13 را به ثبت رساند و به هر نحوی که بود بلاک دفاعی و مستحکم انگلیش را شکست. این دو بازی به ما نشان داد ایتالیا در قالب ترکیب برنده ای که دارد می تواند تا این حد از خودش انعطاف به خرج دهد و هم یک بازی دفاعی موفق را ارائه دهد و هم وقتی دقیقه 2 در فینال دروازه اش باز می شود، مقابل دفاع همه جانبه انگلیس گلش را به ثمر برساند. این جا است که باید به قول معروف خطاب به میستر روبرتو مانچینی و تیمش بگوییم؛ آنچه خوبان همه دارند، تو یک جا داری...

همانطور که در بازی قبلی هم گفتیم رویکرد هر تیم پس از دریافت گل روی نتیجه بازی بسیار تاثیر گذار است. ایتالیای مانچینی روی این قضیه بسیار پخته نشان می دهد و به خوبی شرایط را مدیریت می کنند.

در نیمه اول وینگر و فولبک های تیم ملی ایتالیا روی انجام کاری های ترکیبی اشکال داشتند و نمی توانستند موقعیت خاصی را خلق کنند در نیمه دوم یکی از راهکارهایی که مانچینی برای این قضیه در پیش گرفت آزاد کردن کیلینی چپ پا بود و کاپیتان ایتالیایی با حضور در خط حمله و ایجاد یک گزینه پاس مطمئن کمک زیادی به چرخاندن توپ و کنترل بازی می کرد.

دیوار BC

از آن مربع مخوف سال های گذشته تیم ملی ایتالیا که متشکل از بوفون، کیلینی، بارزالی و بونوچی بود، تنها بونوچی و کیلینی باقی مانده اند که هنوز هم که هنوز است شاکله اصلی تیم ملی ایتالیا را تشکیل داده اند.

همانطور که گفتیم کیلینی شب گذشته نقش یک overlaping center back را دقایقی از بازی که ایتالیا به دنبال گلزنی بود بازی کرد و در باقی مسابقه هم با قدرت بسیار خوبی که در پخش توپ داشت ریتم بازی را به دست گرفته بود. کیلینی از آن دست بازیکنانی است که با فوتبال روز دنیا به خوبی هماهنگ شده است. برای درک این قضیه کافی است به این نکته توجه کنید مدافعی که برآمده از آن فضای سنتی و دفاعی فوتبال ایتالیا است چگونه زیر نظر مانچینی به یک مدافع مدرن تبدیل شده است و به جای زیر توپ زدن بازیسازی تیم را از عقب زمین آغاز می کند.

با توجه به چپ پا بودن کیلینی این بازیکن ارزش بسیار زیادی در فرایند بازیسازی تیمش دارد. هر مدافعی آن هم در این سن نمی تواند عادت های قدیمی را کنار بگذارد و بازی مدرنی را ارائه دهد.

برای درک توازن و هماهنگی کافی است شما یک 90 دقیقه کامل از بازی بونوچی و کیلینی را ببینید یا به صحنه هایی از بازی دیشب توجه کنید که این دو چگونه بازیکن سرعتی ای مثل استرلینگ را کنترل می کردند.

به بهانه حضور همزمان وراتی، اینسینیه و ایموبیله در ترکیب تیم ملی ایتالیا بد نیست یادی کنیم از زدنیک زمان که این سه بازیکن را در تیم پسکارا در اختیار داشت و با یک نسل بسیار جوان توانست پسکارا را از سری بی به سری آ برساند.

ایتالیای مانچو؛ یک تکه از هر چیزی

تاثیر شانس در فوتبال را نمی توانیم نادیده بگیریم. شانس یا هر چیز دیگری که می خواهید اسمش را بگذارید در نتیجه یک رقابت فوتبال اثرگذار است اما خارج از دایره اتفاق هایی که شانس و بدشانسی برای هر تیم رقم می زند، سیستم تیم ملی ایتالیا یک سیستم تکامل یافته است که از هر سبک کاربردی ای در فوتبال یک تیکه را به ارث برده، هم به سبک ایتالیای سنتی خوب دفاع می کند، هم به سبک تیم های agressive حتی در زمان دفاع تیم حریف را پرس می کند، هم می تواند هنگام مالکیت توپ را به خوبی به گردش در بیاورد و در پایان هم به نتیجه مطلوبش می رسد. حتی در چند بازی گذشته دیده ایم تیم مانچینی بازی را با یک مهاجم تخصصی آغاز می کند، سپس بدون فوروارد تخصصی و با false nine ادامه می دهد و در ادامه با آوردن بازیکنی مثل بلوتی تیمش را از آن حالت معروف بدون مهاجم نوک خارج می کند. هواداران فوتبال دقت کنند در این تورنومنت تیم ملی ایتالیا بازیکنان کلیدی ای همچون لورنزو پلگرینی و نیکولا زانیولو را در اختیار نداشت و ترکیب و فضای تیم آنقدر خوب بود که با این که مهاجمان تیم عملکرد بدی داشتند اما تیم از لحاظ گلزنی به مشکل نخورد...

در این جا هم فصل اول سلسله مطالب ایستگاه تاکتیک و آنالیز فوتبال به پایان می رسد در فصل اول ما طی 16 قسمت در 16 هفته ابتدا از تعریف مفاهیم پایه و پارامترهای مختلف فوتبال کارمان را آغاز کردیم و در خلال پروژه بررسی عملکرد برخی تیم ها تعریف های پایه ای در مورد آنالیز فوتبال ارائه دادیم. در این بین از دوربین آنالیز باشگاه لیدزیونایتد گرفته تا تصاویر گرافیکی و گراف های مختلف برای شفاف تر کردن قضایا استفاده کردیم تا این موضوعات را که در هیچ منبع فارسی زبانی به صورت رایگان ارائه نمی شود را بهتر برای شما ارائه دهیم. اگر قسمت به قسمت با ما پیش آمده باشید حالا به یک سطح نسبی مناسب از فهم فنی فوتبالی رسیده اید و ورود شما به دنیای کسانی که دوست دارند فوتبال را فراتر از یک سرگرمی جدی بگیرند و این ورزش را علمی تر بررسی کنند، خوشامد می گوییم...

با شروع فصل جدید منتظر آغاز فصل دوم این سلسله مطالب با رویکردی متفاوت باشید...

آماده باشید تا در فصل جدید به لایه های عمیق تری از فوتبال سفر کنیم...

به امید روزی که فوتبال ایران با پایه های علمی قوی به دست افرادی بیافتد که ارزش های فوتبال را درک کرده اند و رقابتی علمی را در کشور راه بیاندازند...

قسمت های قبلی:

ایستگاه آنالیز فوتبال؛ ایتالیا - اسپانیا؛ جدال تیکی تاکا و تیکیتالیا | تحلیل فنی

ایستگاه تاکتیک | انعطاف مقدس، تیکیتالیا!

ایستگاه تاکتیک | نگاهی به هازن هوتل و ساوتهمپتون؛ رابطه فوتبال و ماشین لباسشویی!

ایستگاه آنالیز فوتبال | اونیون برلین؛ اجرای یک ایده ثابت در قالب سیستم های متنوع

ایستگاه تاکتیک | Inverted full-back کیست و چه نقشی در بازی دارد؟

ایستگاه تاکتیک | xA چیست؟ پارامتری برای ارزش گذاری پاس ها

کاتناچیو چیست؟ چگونه می توان درهای فوتبال را بست و کلیدش را قورت داد؟ | ایستگاه تاکتیک

ایستگاه آنالیز فوتبال | PPDA چیست؟

ایستگاه آنالیز فوتبال | counter press چیست؟

آنالیز فوتبال | منطقه بندی زمین بازی از اریگو ساکی و فن خال تا پپ گواردیولا

آنالیز فوتبال | رجیستا چیست؟

آنالیز فوتبال | (xT) Expected Threat چیست؟

از تعریف Third-man تا اهمیت عرض در فوتبال؛ low block تیم های دفاعی را چگونه بشکنیم؟ (قسمت پایانی)

آنالیز فوتبال؛ low block تیم های دفاعی را چگونه بشکنیم؟؛ قسمت اول

آنالیز فوتبال؛ low block تیم های دفاعی را چگونه بشکنیم؟ (۲) | تعریف اصول superiority و Compactness

ایستگاه آنالیز فوتبال؛ سفر به لایه های زیرین فوتبال، هر دوشنبه در طرفداری

این سلسله مطالب تحت کلیشه ایستگاه تاکتیک به پایان فصل اول خود رسید اما همچنان مباحث فنی را در طرفداری دنبال می کنیم و تلاش می کنیم بحث های فنی را هر هفته به بهانه های مختلف ادامه بدهیم تا با آغاز فصل جدید لیگ های اروپایی، وارد فصل دوم ایستگاه تاکتیک شویم. با ما باشید تا با هم از تماشای فوتبال لذت ببریم.