اصول نگهداری خرگوش خانگی

اصول نگهداری خرگوش خانگی

با سلام خدمت دوستان اراس:خرگوش از اون دسته از حیوانت خانگی قرار میگره که بهش میگن غیر متداول مثل همستر,جوجه تیغی,لاک پشت وخوکچه هندی که برای نگهداری نیاز به شناخت کافی داره

خرگوش چه معمولی باشه، چه لوپ یا میناتوری و کوتوله فرقی نمیکنه. اون‌ها حیوانات خانگی باهوش، بی سر و صدا، آرام و بی آزاری هستن.رفتار غیر تهاجمی‌ و آرام‌ آن را به عنوان‌ یک‌ حیوان‌ خانگی‌ ایده‌آل‌ مطرح‌ نموده‌ است‌. با این‌ وجود جهت نگهداری‌ مناسب‌ آن‌، آشنائی‌ با خصوصیات‌ آناتومیکی‌، فیزیولوژیکی‌ و رفتاری‌ این‌ حیوان‌ ضروری‌ است‌.

.

خرگوش ها معمولا بین 8 تا 12 سال زندگی می کنند ، در نتیجه صاحبان آن ها باید با صبر و حوصله و تعهد کامل در کنار آن ها باشند و از آن ها مراقبت کنند.

این حیوان از زندگی در داخل خانه یا خارج از خانه خوشحال هستند. اما اگر می خواهید آنها را به عنوان خرگوش خانگی نگه دارید، باید بیشتر از آنها مراقبت کنید.

نکانی برای خرید خرگوش

1 تصمیمی بگیرید که چه نوع خرگوشی می خواهید :عوامل مختلفی می تواند در انتخاب یک خرگوش دخیل باشد. می توانید به شجره نامه آن ها نگاهی بیاندازید. سایز و رنگ این خرگوش ها با یکدیگر متفاوت هستند و همچنین در مورد نر و ماده بودن آن نیز باید تصمیم بگیرید. سن تقریبی او را نیز همیشه در نظر داشته باشد تا یک خرگوش ایده آل انتخاب کنید.

2 حتما از مکان های امن و معتبر برای خرید خرگوش اقدام کنید :معمولا مغازه های حیوان فروشی مکان معتبری هستند. سعی کنید که این حیوانات را از اشخاص نخرید.

3.برای بچه های خیلی کوچک هرگز خرگوش نگیرید آنها اسباب بازی نیستند.

4 مراقب نشانه های بیماری مثل عطسه ، ترشحات بینی، ریزش مو یا مشکلات دندانی در خرگوش باشید.

5خرگوش هایی با ظاهر مورد علاقه شما ، تمیز با چشمان روشن انتخاب کنید.

6 به گوش های تمیز و بدون بوی جانور دقت کنید.

7 مراقب باشید که بیماری روی پوست او وجود نداشته باشد.

8 خرگوش های پر حرکت و فعال و باهیجان را انتخاب کنید.

برخی افراد بدون این که از قبل اطلاعاتی در مورد نگهداری خرگوش داشته باشند، آن را می خرند و بعد از مدتی به روش های مختلف از بیرون از خانه رها می کنند

بعد از مدتی خرگوش مشکلاتی مثل دستشویی،بیماری و غذا خواهد داشت که این خود یکی از دلایلی است که صاحبان، خرگوش را رها می کنند.

.

خرگوش‌ها بیش از ۴۴ گونه‌اند (اهلی و صحرایی). رنگ آن‌ها خاکستری و قهوه‌ای است. گونه های دست‌آموز رنگ‌های گوناگونی دارند. طول آن‌ها تا ۶۰ سانتیمتر و وزن آن‌ها تا ۵ کیلوگرم هم می‌رسد. طول عمر آن‌ها در طبیعت تا 8 سال میرسد. و دشمنان آنها روباه، مار، عقاب، و انسان هستند. سرعت خرگوش به ۴۰ کیلومتر در ساعت هم می‌رسد. خرگوش در هر دوره بارداری، بین ۶ تا ۸ بچه به دنیا می‌آورد.

ریخت‌شناسی خرگوش

گوش‌های بلند حیوان در طبیعت که گاهی بلندتر از ۱۰ سانتیمتر هم می‌شوند احتمالاً برای شناسایی درندگان سازگار شده‌اند. دو پای پشتی آن‌ها بسیار نیرومند هستند و چهار انگشت دارند. اما پنجه‌های پیشین آن‌ها دارای پنج انگشت است. خرگوش در هنگام استراحت، جانوری کف‌رو است. درحالی که هنگام دویدن بر روی پنجه به این سو و آن سو می‌رود. برای همین بیشتر، خرگوش‌ها را جانورانی پنجه‌رو می‌دانند. اندازهٔ بدن این حیوان می‌تواند از ۲۰ سانتیمتر و ۰٫۴ کیلوگرم تا ۵۰ سانتیمتر و بیش از ۲ کیلوگرم برسد.

خز بدن آن‌ها هم معمولاً نرم و بلند است و سایه‌های قهوه‌ای، خاکستری و زرد-قهوه‌ای دارد.بعضی نژادهای مانند «فلمیش جاینتز» تا ۶ کیلو وزن و ۷۵ سانتیمتر قد دارند. رکورد بزرگ‌ترین خرگوش جهان، متعلق به نژادی به نام «داریوس» است که ۱۳۱ سانتیمتر قد و ۱۸ کیلو وزن دارد.

فرگشت خرگوش

حفرهٔ بینی توسط استخوان نرمی به نای پیوند خورده‌است که تنها هنگام بلعیدن کنار می‌رود برای همین این حیوان همواره ناچارند از راه بینی نفس بکشند. این حیوان دو سری دندان پیشین دارند که یکی پشت دیگری جای دارد. به کمک این دندان‌ها است که می‌توان خرگوش‌ها را از دستهٔ جوندگان، که بیشتر با آن‌ها اشتباه گرفته می‌شوند جدا کرد.

.

تولید مثل خرگوش

تعیین‌ جنسیت‌ در خرگوشهای‌ نابالغ‌ بسیار مشکل‌ بوده‌ و به‌ تجربه‌ نیاز دارد. بنابراین‌ در این‌ مورد از دامپزشک‌کمک‌ بگیرید.

نرخ تولید مثل خرگوش بسیار بالا است. فصل جفت‌گیری بیشتر خرگوش‌ها ۹ ماه است. دوران بارداری معمولی هم برای آن‌ها سی روز است و می‌توان انتظار داشت در هر بارداری، چهار تا دوازده بچه به دنیا آید. یک بچه خرگوش، چهار تا پنج هفته شیر می‌خورد. این بدین معنی است که در یک فصل، یک خرگوش ماده می‌تواند ۸۰۰ بچه، نوه و نتیجه (فرزند نوه) تولید کند.

خرگوش‌ ماده‌ سیکل‌ اوستروس‌ منظمی‌ ندارد ولی‌ مرحله‌ پذیرش‌ جنسی‌ طولانی‌ و حدود۷-۱۰ روز است‌. در صورتیکه‌ جفتگیری‌ انجام‌ نگیرد ظرف‌ ۱-۲ روز حالت‌ پذیرش‌ از بین‌ رفته‌ و پس‌ از آن‌ حیوان‌مجددٹ وارد مرحله‌ پذیرش‌ جنسی‌ می‌گردد.

یک خرگوش ماده، از شش ماهگی و یک خرگوش نر، از هفت ماهگی، آمادهٔ جفت‌گیری است. فرایند جابجایی اسپرم، بیشار از ۳۰ تا ۴۰ ثانیه طول نمی‌کشد. رفتارهایی مانند لیسیدن، بو کردن (خرخر کردن) و دویدن به دنبال خرگوش ماده، از جمله کارهای میانهٔ جفت‌گیری است. همچنین پاشیدن ادرار (برای کشیدن قلمرو) از دیگر رفتارهای جنسی این جانور است.
بارداری خرگوش

تخمک‌گذاری، ده ساعت پس از جفت‌گیری آغاز می‌شود. خرگوش ماده پس از جفت‌گیری، لانه‌اش را می‌سازد و با خزهای زیر گردن، شکم و پهلویش مرز لانه‌اش را مشخص می‌کند. گاهی برخی خرگوش‌های ماده در دورهٔ بارداری ممکن است کمی از موهای بدنشان را از دست بدهند.

خرگوش ماده با این کار خزهای روی پستانش را کم می‌کند تا آسان‌تر بتواند به نوزادان در راهش، شیر بدهد. نوزاد خرگوش هنگامی که به دنیا می‌آید کور است بدنش خز ندارد و کاملاً ناتوان است. دستگاه ایمنی بدن نوزادان بسیار کم‌توان است و نمی‌تواند پادتن تولید کند برای همین پادتن از طریق جفت به بدن نوزاد می‌رسد.

طول‌ مدت‌ آبستنی‌ حدود ۳۳ – ۳۰ روز است‌. رشد پستانها سریع‌ بوده‌ و طی‌ هفته‌ آخر آبستنی‌ صورت‌ می گیرد.طی‌ روزهای‌ آخر حیوان‌ ماده‌ شروع‌ به‌ ساخت‌ لانه‌ می‌نماید و برای‌ این‌ منظور اقدام‌ به‌ کندن‌ موهای‌ ناحیه‌ شکم‌می‌کند. تعداد بچه‌ها بین‌ ۴-۱۲ و بطور متوسط ۷ عدد است‌. بچه‌ها معمولا صبح‌ زود و طی‌ حدود یک‌ ساعت‌ و یاکمتر متولد می‌شوند.

در صورتی که‌ جفتگیری‌ منجر به‌ لقاح‌ نگردد، ممکن‌ است‌ آبستنی‌ کاذب‌ (Pseudopregnancy) رخ‌ دهد. در این‌مرحله‌ حیوان‌ ماده‌ کلیه‌ حالات‌ حیوان‌ آبستن‌ را دارد و حتی‌ پستانها نیز بزرگ‌ می‌شوند ولی‌ این‌ مرحله‌ حداکثر پس‌ ازحدود ۱۸ روز خاتمه‌ می‌یابد.

نوزاد خرگوش

طبیعت شیر خرگوش به گونه‌ای است که نوزادان تنها یک یا دو بار در روز آن هم برای چند دقیقه به شیر مادر نیاز پیدا می‌کنند. بدن برهنهٔ نوزادان پس از چند روز از یک موی نازک و نرم پوشیده می‌شود. پس از ده تا یازده روز، چشمشان باز می‌شود و پس از ۱۴ روز می‌توانند به تنهایی غذا بخورند.

در سن ۵ تا ۶ هفتگی، پوشش نرم دوران نوزادی خود را از دست می‌دهند و خزهای پیش از بزرگسالی روی بدنشان می‌روید. در سن ۶ تا ۸ ماهگیکاملاً بزرگسال‌اند و خزهای دوران پیش از بزرگسالیشان با خزهای دوران بزرگسالی جایگزین شده‌است. از این پس، خرگوش‌ها دو بار در سال موهای کهنهٔ بدنشان را از دست می‌دهند و موی تازه پیدا می‌کنند.

.

عادات و رفتار خرگوش

پرخاشگری

این حیوان ممکن است خرخر کنند، ناگهانی بپرند و حتی گاز بگیرند. البته معمولاً آنقدر محکم گاز نمی‌گیرند که پوست کنده شود. حیوان هنگامی که بترسند پرخاشگر می‌شوند. می‌توان این رفتارها را با ابزارهای مناسب بهبود داد.

حیوان را بیش از حد در آغوش نگیرید آن ها به بغل کردن زیاد علاقه ندارند و گاهی از این کار می ترسند

زبان بدن خرگوش

خرگوش با پریدن، جنباندن بینی، و شکل نگه‌داشتن گوش‌ها ارتباط برقرار می‌کنند. وقتی دو گوش به سوی بالا سیخ شده،جانور در حالت هشدار است و با دقت به صداهای اطراف گوش می‌کنند. اگر یک گوش بالا و دیگری پایین باشد، آن‌ها کماکان ولی نه با تمرکز کامل گوش می‌کنند. اگرخرگوش، جست و خیز می‌کند به عقب لگد می‌زند، احتمالاً خوشحال و مشغول بازیگوشی است.

وضعیت بینی خرگوش، سنجه خوبی برای دانستن میزان معاشرت و بیان احساس است. وقتی حیوان با بینی به شما می‌زند احتمالاً یا توجه بیشتری می‌خواهد یا این که می‌خواهند از سر راهش کنار بروید.

خرگوش جانوری است که همواره شکارچیان در کمین آنند. برای همین همواره ناچار است نسبت به پیرامونش هشیار باشد.خرگوش درصورت روبرویی با یک احتمال خطر، سر جایش خشکش می‌زند. پیرامونش را نگاه می‌کند و به دیگر خرگوش‌ها هشدار می‌دهد.

در هنگام هشدار انگشت شست قوی‌ترش را بر روی زمین می‌گذارد. خرگوش‌ها میدان دید بسیار گسترده‌ای دارند. آن‌ها برای گریختن از چنگال شکارچی به صورت زیگ زاگ می‌پرند و درصورت گرفتاری با پاهای پشتی خود محکم بر بدن شکارچی می‌کوبند. همچنین از دندان‌های نیرومندشان کمک می‌گیرند و با گاز گرفتن تلاش می‌کنند تا از کشمکش بگریزند.

تغییر رنگ پوست این جانور در طبیعت مربوط به (ویژگی‌های حیات) است. یعنی در زمستان سفید شدن پوست این جانور را می‌توان سازش با محیط ویژگی‌های حیات دانست. خرگوش قطبی سوراخ‌هایی به عمق ۲ متر در برف حفر می‌کند تا از کودکان خود در هنگام خطر محافظت کند.

خواب خرگوش

میانگین زمان خواب برای یک خرگوش در قفس ۸٫۴ ساعت است.

بینایی خرگوش

چون این جانور در پایین زنجیره غذایی جانوری است زیاد شکار دیگر جانوران می‌شود. برای دیدن شکارچیانی که از پشت به آنها حمله می‌کنند چشم در کنار سر (و نه رو به جلو) قرار گرفته‌است تا شکارچیان را زودتر ببینند.

اما این باعث شده که خرگوش، یک نقطه کور ۱۰ درجه‌ای درست مقابل خود داشته باشد. همچنین به این دلیل که چشمان خرگوش در دو طرف سرش است سخت بتواند همزمان با دو چشمشان چیزی را ببینند. برای همین برای دیدن کامل یک جسم از یک چشم خود استفاده می‌کند. به بیان دیگر خرگوش در هنگام دویدن به سختی بتواند برآوردی از سرعت و مسافت رسیدن به چیزی داشته باشد.

.

دانستنیهای جالب در مورد خرگوش

یک خرگوش می‌تواند ۹ تا ۱۲ سال زندگی کند. پیرترین خرگوش جهان، ۱۸ سال زندگی کرده‌است.
به طور منظم حیوان خود را در برابر میکسوماتوز و VHD واکسینه کنید.
بهترین زمان برای خرید خرگوش ها زمانی است که آنها از مادرشان در حدود شش تا هشت هفتگی از شیر گرفته شده اند.
نگهداری از خرگوش ها، مانند سایر حیوانات، به زمان و توجه زیادی نیاز دارد. آنها باید حداقل یک بار در روز، اما ترجیحاً دو بار، بدون هیچ مشکلی بررسی شوند.
خرگوش هایی که دارای خز بلند هستند به مراقبت های بیشتری نیاز دارند؛ زیرا خزها می توانند به سرعت کدر شوند و بنابراین نیاز به نظافت روزانه دارند.
خرگوش ها هنگام خوشحالی یک جهش ورزشی معروف به بانکی (انجام پیچ و تاب و ضربات در هوا) انجام می دهند. خرگوش های خوشحال وقتی راضی و آرام هستند، غرغر یا دندان قروچه می کنند.
چشم این حیوان به کناره های سر آنها قرار دارد، به این معنی که تقریباً می توانند تمام اطراف خود را ببینند. این به آنها کمک می کند تا وقتی مشغول کار خود هستند، مراقب شکارچیان باشند.
خرگوش های مادر بین 28 تا 31 روز باردار هستند و حداکثر 14 خرگوش بچه در یک بستر به دنیا می آورند. فقط در انگلیس بیش از 45 میلیون خرگوش وجود دارد.

این جانور نمی‌تواند استفراغ کند.

خرگوش ها فضولات خود را می خورند.
خرگوش های عقیم شده شادتر و سالم ترند.

بسیاری از خرگوش‌های مینیاتوری که در ایران فروخته می‌شه در واقع نوزاد نوع معمولی هستن که زود از مادر جدا شدن و به خاطر اینکه شیر کمتری خوردن جثه‌ای کوچکتر از حد معمول دارن و به اسم مینیاتوری با قیمتی بالا به فروش می‌رسن.

.

رژیم غذای خرگوش

خرگوش جانوری گیاه‌خوار است که برای پیدا کردن غذا به میان چمن، علف هرز، و چوب‌های برگدار می‌رود. بخش گسترده‌ای از خوراک جانور را سلولز می‌سازد که ماده‌ای با گوارش دشوار است. خرگوش‌ها برای حل این مشکل دارای دو گونه مدفوع اند. یکی تکه‌های سخت و دیگری گلوله‌های نرم سیاه و روان رو که بی‌درنگ توسط خرگوش خورده می‌شوند.

خرگوش‌ها مدفوع نرم خود را می‌مکند(برخلاف گاو و بسیاری علفخواران که می‌جوند و نشخوار می‌کنند) تا مواد مغذی بیشتری از آن بیرون بکشند و بیشتر آن را گوارش کنند. زیرا مدفوع نرم آنها سرشار از پروتئین و ویتامین ب است. این حیوان روزی یکبار مدفوع نرم خود را می‌خورند تا بیشترین انرژی را از غذایشان جذب کنند.

انواع میوه مانند: سیب، گلابی، موز، خربزه، هندوانه، توت فرنگی، هلو، انگور بی هسته و گیلاس می تواند در جیره غذایی خرگوش باشد. از بین سبزیجات نیز هویج، کلم، گوجه فرنگی، کاهو و لوبیا سبز می تواند مورد استفاده قرار گیرد. ذکر این نکته ضروری است که لازم است در تغذیه خرگوش‌تان تنوع غذایی را رعایت کنید و به مدت طولانی از یک یا چند نوع محدود غذا استفاده نکنید. همچنین میزان مصرف غذا در خرگوش ها به طور متوسط روزانه حدود 5 گرم به ازای 100 گرم وزن بدن است.

کاهو و هویج و دیگر سبزیجات مصرفی انسان به تنهای نیاز دندان های این حیوان را برطرف نمی کند.

اساس رژیم غذایی خرگوش باید بر اساس یونجه، چمن و چند سبزیجات تازه باشد. به یاد داشته باشید رژیم های غذایی مبتنی بر غلات (نوع موسلی) سرشار از قند و مواد معدنی کم هستند و بنابراین نباید به آنها داده شود.

آب شیرین همیشه باید در دسترس خرگوش باشد و روزانه آن را تعویض کنید.

نکاتی بسیار مهم برا تغذیه خرگوش

اگر خرگوش شما مبتلا به اضافه وزن است ، اجازه ندهید که از حبوبات به مقدار زیاد استفاده کند.

اگر در مورد سبزیجات مصرفی مناسب برای خرگوش شک دارید ، با دامپزشکش مشورت کنید.

از استفاده مکمل های ویتامینی برای خرگوش خودداری کنید :یک خرگوش سالم هیچ نیازی به این نوع مکمل ها ندارد.

هویج بیش از حد زیاد برای خرگوش مضر است پس بهتر است که هویج را برای او خرد کنید.

به حیوان کاهو کلمی یا همان کاهو پیچ ندهید! این کاهو او را در معرض ابتلا به اسهال کشنده و مشکلات جدی گوارشی قرار می دهد.

تغذیه خرگوش نوزاد

خرگوش تازه به دنیا آمده تا ۳۰ روز به شیر مادرش «نیاز» داره و نباید به هیچ وجه از مادر جداش کرد. هرچند تا سن ۸ هفتگی هم باید پیش مادرش باشه و بعد از این مدت می‌تونه از مادر جدا بشه. بنابراین از خرید خرگوش‌ نوزاد و زیر ۲ ماه اکیدا خودداری کنید.

برای غذا دادن می‌تونید از شیر خشک مخصوص بچه گربه یا شیر بز استفاده کنید.

به هیچ وجه به خرگوش نوزاد شیر گاو ندید؛ چون نمی‌تونه هضمش کنه.

برای شیر دادن به خرگوش از سرنگ‌های مخصوص که در پتشاپ‌ها وجود داره یا یه سرنگ کوچک استفاده کنید. بچه خرگوش‌ در حالت طبیعی روی شکمشون دراز می‌کشن و از سینه مادر شیر می‌خورن. برای شیر دادن هم باید این حالت رو حفظ کنید و آروم سرنگ رو فشار بدید تا شیر وارد دهنش بشه. حواستون باشه که یکدفعه سرنگ رو با شدت فشار ندید؛ چون ممکنه بچه خرگوش خفه بشه!

از روز ۱۵ یا همون دو هفتگی می‌تونید کمی غذای جامد هم بهش بدید و در نهایت در ۶-۸ هفتگی به طور کامل از شیر بگیریدش و غذای مخصوص خرگوش بهش بدید.

.

محل زندگی خرگوش

بیش از نیمی از خرگوش‌های جهان در آمریکای شمالی زندگی می‌کنند. همچنین جنوب غربی اروپا، آسیای جنوب شرقی، سوماترا، برخی جزیره‌های ژاپن و بخش‌هایی از آفریقا و آمریکای جنوبی هم زیستگاه این جانورند.

خرگوش می‌توانند در چمنزار، علفزار، جنگل‌های کم درخت، جنگل‌های انبوه، تالاب و حتی بیابان زندگی کنند. این جانور به صورت گروهی زندگی می‌کند.

قفس خرگوش

قفسی بخرید که خرگوش بتواند آزادانه در آن حرکت کند. درست است که خرگوش را چندین بار از قفس بیرون می آورید تا راه برود اما باید قفسی را برای او انتخاب کنید که در آن نیز آزاد باشد. قفس برای خوابیدن شب های خرگوش است اما نباید به گونه ای باشد که ناامنی در آن بر او غلبه کند.

خرگوش ها به فضای زیادی با یک لبه بزرگ نیاز دارند تا بتوانند روی پاهای عقب خود بایستند، فرصت کشش داشته باشند و به اطراف پرش کنند. علاوه بر آن، خرگوش ها به یک حریم خصوصی نیاز دارند. حداقل اندازه فضای خصوصی برای خرگوش های کوچک یا بزرگ 90 x 183 سانتی متر فضای کف، در عرض 90 سانتی متر است.

خرگوش هایی که در مکانهای بسیار کوچک نگهداری می شوند، اغلب بد خوی می شوند و نگهداری از آنها دشوار است. به نظر می رسد کوچک بودن فضا منجر به درد اسکلتی در حیوان می شود.

مهم است که محل نگهداری در منطقه ای سایه بان و دور از تابش مستقیم خورشید، وزش باد شدید و باران باشد. خرگوش ها باید در طول ماه های زمستان در برابر سرما و باران محافظت شوند. خرگوش، ممکن است از آزار و اذیت حیوانات اهلی و حیوانات وحشی در اثر شوک بمیرد.

خرگوش‌ها برای بازی گوشی به ابزارهایی مانند توپ، تونل، پوسته (چادر) و دیگر اسباب بازی‌ها نیازمندند. معمولاً برای خرگوش‌های خانگی فضایی افزون بر آنچه دارند هم در نظر گرفته می‌شود برای نمونه آن‌ها را به بیرون می‌برند تا در چمن بازی کنند و در فضای امنی بدوند.

بستر خرگوش

خرگوش را می توانید در حیاط، بالکن و یا درون خانه نگهداری و از یک قفس برای خانه آنها استفاده کنید. قفس خرگوش باید به اندازه کافی بزرگ باشد تا فضای کافی برای جست و خیز جانور فراهم گردد. به طور کلی ارتفاع قفس باید در حدی باشد که حیوان بتواند به طور کامل روی دو پای خود بلند شود (45 تا 90 سانتیمتر).

باید بستر خرگوش پوشیده از کاهو ساقه گندم باشد و البته از پوشال هم می توانید استفاده کنید.کاه و علف خشک جزو چیزهای مهمی است که خرگوش باید به آن دسترسی داشته باشد.

دمای محیط برای خرگوش

خرگوش ها می توانند دمای بین 4 تا 27 درجه سانتیگراد را تحمل کنند، البته دمای مناسب برای آنها 16 تا 22 درجه سانتیگراد است.

حمام کردن خرگوش کاری بسیار خطرناک است پس از انجام آن پرهیز کنید

خرگوش ها نباید اجازه داشته باشن روی موکت یا فرش راه برن. دلیلش هم اینه که راه رفتن زیاد روی فرش و موکت به مرور زمان باعث کنده شدن موهای قسمت زیرین پاها میشه و پوست خرگوشی که موهای این قسمت از پاهاش کنده شده، در معرض ساییدگی و زخم شدن قرار میگیره.

نظافت خرگوش

این حیوان بطور طبیعی حیوانات تمیزی هستن و مرتب خودشون رو تمیز میکنن. اما هنوز لازمه توی این کار کمکشون کنین.

چرخه ریزش موی خرگوش دو بار در ساله. مهمه که پوشش بدنش رو روزانه برس بکشید تا موهای اضافی خارج بشن. در غیر این صورت ممکنه اونها رو بخوره و مشکلات جدی گوارشی (مثل گیر کردن توپی مویی) پیدا کنه.

ظرف آبخوری خرگوش را هم چند روز یکبار تمیز بشویید.همواره آن را پر از آب در محل نگهداری خرگوش بگزارید.

برای ادرار خرگوش می توانید یک جای مناسب در گوشه قفس برایش درست کنید تا همیشه در همان مکان کارش را انجام دهد.

با توجه به اینکه ادرار حیوان بوی بسیار نا مطبوعی می دهد، لذا شما باید مرتبا بستر جعبه دستشویی که می تواند خاک، کاه و پوشال باشد را تعویض کنید. توصیه ما به شما استفاده از آب و سرکه برای شستشو و ضدعفونی نمودن بستر نگهداری است، این کار باعث می شود، بستر نگهداری دیرتر بو بگیرد.

کوتاه کردن منظم ناخن ها هم مهمه. چون ناخن بلند ممکنه به چیزی گیر کنه یا می تونه به داخل پنجه خرگوشتون برگرده و بهش آسیب برسونه.

.

بیماری خرگوش

یکخرگوش سالم، هوشیار و سرزنده است. حیوان خود را هر روز بدون هیچ مشکلی بررسی کنید و به دنبال هرگونه تغییر در ظاهر و رفتار حیوان باشید.

همه حیوانات خانگی باید به طور منظم در برابر بیماری های بالقوه کشنده، میکسوماتوز و بیماری ویروسی (VHD) واکسینه شوند. واکسیناسیون یک قسمت اساسی در سلامت حیوان خانگی شما می باشد.

چندین انگل وجود دارد که ممکن است تأثیر بگذارد، اما مهمترین آن E. cuniculi، ارگانیسم میکروسکوپی است که سیستم عصبی را آلوده می کند. این عفونت از طریق ادرار و هنگامی که خرگوش ها از غذای آلوده مانند علف استفاده می کنند، منتقل می شود. تشخیص این عفونت از طریق آزمایش خون انجام می شود،

اما این ممکن است مشکل باشد زیرا همه حیوانات آلوده به بیماری مبتلا نمی شوند. این بیماری درمان پذیر است، اما باید به مدت یک ماه به طور مداوم انجام شود. همچنین داروهایی وجود دارند که می توانند به جلوگیری از عفونت کمک کنند.

علائمی که ممکن است نشان دهنده ضعف و بیماری در خرگوش باشند، عبارتند از:التهاب/اسهال/ترشح از چشم یا بینی/لکه های پوسته پوسته داخل گوش

مراقبت‌های بهداشتی خرگوش

نظافت روزانه برای خرگوش هایی با پوست بلند ضروری است. خرگوشهای کوتاه پوش باید به صورت هفتگی مرتب شوند، زیرا این امر پیوند انسان / حیوان را تقویت می کند. اگر در مورد جنبه های سلامتی حیوان خود نگران هستید، همیشه به دنبال مشاوره دامپزشکی باشید.

دندان های پشت و جلوی خرگوش شما باید بطور منظم بررسی شوند، به خصوص اگر آنها بدون دلیل مشخصی شروع به کاهش وزن می کنند. مشکلات دندان در خرگوش ها شایع است.برخلاف انسان، دندان های خرگوش به طور مداوم رشد می کنند! بر همین اساس خرگوش ها، به مقدار زیادی یونجه و اسباب بازی های چوبی برای جویدن نیاز دارند. اگر دندان های خرگوش شما به طور عادی ساییده نشوند ممکن است منجر به درد دندان و اختلالات خوردن شود.

ناخن خرگوش، مانند انسان به طور مداوم رشد می کند و تقریباً هر شش هفته یکبار به اصلاح نیاز دارد.

حتما عادت های غذایی خرگوش خود را کنترل کنید. حتی 12 ساعت گرسنگی برای خرگوش می تواند کشنده باشد.

بهتر است که خرگوش را عقیم کنیم زیرا این امر خطر بیماری و مشکلات رفتاری را کاهش می دهد و به راحتی می توانید حیوان را در خانه تربیت کنید.

علاوه بر مواردی که حیوان مریض هست، لازمه برای چک آپ منظم هم پیش دامپزشک ببرید.

.

خرگوش به عنوان خوراک

گوشت خرگوش در اروپا، آمریکای جنوبی و آمریکای شمالی و بخش‌هایی از خاور میانه به عنوان خوراک خریداری می‌شود.

چندین بیماری مرتبط با مصرف گوشت خرگوش شناخته شده‌است که از آن جمله می‌توان به تولارمی یا تب خرگوش اشاره کرد. بیماری دیگر گرسنگی خرگوش نام دارد. به دلیل کمبود اسیدهای چرب ضروری در گوشت این حیوان چنین نامی برای این بیماری انتخاب شده‌است.
خرگوش به عنوان پوشاک

این پوست به دلیل نرمی اش با ارزش است.گاهی خز خرگوش برای پوشاک (مانند کلاه) و ساخت برخی ابزارها بکار گرفته می‌شود. خرگوش آنگورا دارای موهای بلند و نازکی است و می‌توان مانند پشم گوسفند از آن بهره‌برداری کرد به همین دلیل برخی به پرورش و تولید مثل این نژاد می‌پردازند.

کود خرگوش
خرگوش‌ها کود بسیار پرباری را در زمین فراهم می‌کنند همچنین ادرار این جانور چون سرشار از نیتروژن و برای درخت‌های لیمو بسیار خوب است. شیر خرگوش هم چون سرشار از پروتئین است می‌تواند کاربرد های پزشکی داشته باشد

.

مهم‌ترین تفاوت خرگوش معمولی و نوع صحرایی در نوزاد این جانوران است. نوزاد خرگوش هنگام تولد بدنی بی مو دارد و کور است در حالی که نوزاد خرگوش صحرایی بدنی پوشیده از مو دارد و می‌توانند ببینند. همهٔ خرگوش‌ها به جز گونهٔ دم‌پنبه‌ای در لانه‌هایی که در زمین کنده‌اند زیر زمین زندگی می‌کنند.

اما خرگوش صحرایی لانه‌ای ساده و معمولی دارد. نوع صحرایی اندامی بزرگتر، گوش‌هایی بلندتر و پاهای پشتی کشیده‌تر و نیرومندتر دارند. همچنین بر روی خز بدن آن‌ها لکه‌ها و رگه‌های سیاه رنگ دیده می‌شود. نژاد صحرایی هرگز اهلی نمی‌شوند.

.

خرگوش لوپ

خرگوش های مینی لوپ هلندی که یکی از کوچکترین نژاد های خرگوش هستند که قابل نگهداری در خانه می باشند

خرگوش‌های کوتوله (dwarf) به خرگوش‌هایی گفته می‌شه که به خاطر ژن کوتولگی جثه و اندازه‌ای کوچکتر از حد معمول دارن. کوتولگی شراطیه که هم در انسان‌ها و هم در حیوانات، از جمله خرگوش‌ها می‌تونه وجود داشته باشه.

خرگوش لوپ را از گوش‌های بلند و افتاده‌اش میشناسیم. این حیوان خانگی خاص، بسیار باهوش است و خیلی سریع و آسان آموزش می‌بیند. همچنین، تنهایی را دوست ندارد. بنابراین، باید کنارش باشید و به او رسیدگی کنید.

خرگوش کوتوله هلندی یکی از معروف‌ترین و کوچکترین انواع خرگوش خونگیه و معمولا کمتر ۱ کیلوگرم وزن داره.

نگهداری خرگوش مینیاتوری تفاوت زیادی با نگهداری از سایر خرگوش‌ها نداره.

اصالت خرگوش لوپ

خرگوش لوپ از نوادگان خرگوش اروپایی است و جفت‌گیری خرگوش اروپایی با دیگر نژادها موجب شد این نژاد خاص به وجود بیاید. می‌توان این خرگوش را از گوش‌های بزرگ و افتاده‌اش شناخت که به پایین افتاده و خرگوش قادر نیست آن‌ها را تکان دهد. به نظر می‌آید این گوش‌های بلند، به دلیل اسارت فضای محدود، در بعضی از خرگوش‌ها ایجاد شد. به‌عبارتی، گرما و کمبود فضای زندگی ماهیچه‌های گوش خرگوش را ضعیف می‌کند و درنتیجه، گوش او به پایین می‌افتد. پرورش‌دهندگان بریتانیایی این نژاد خاص را انتخاب کردند و به‌منظور افزایش اندازۀ گوش‌های افتادۀ او، به پرورش این نژاد پرداختند. از قرن نوزدهم خرگوش‌های لوپ با گوش‌هایی به بلندی 76 سانتی‌متر به وجود آمدند.

ویژگی‌های فیزیکی خرگوش لوپ
خرگوش لوپ انواع مختلفی دارد: خرگوش لوپ انگلیسی با گوش‌های بسیار بزرگ، لوپ فرانسوی، لوپ کوتوله، لوپ کوچک و لوپ میسنر..
به‌طور کلی، وزن خرگوش‌های لوپ بین 1 تا 8 کیلوگرم و عمر آن‌ها حدود 8 سال است. بدن آن‌ها چاق و پرحجم، موهایشان پر و رنگ‌هایشان متفاوت است. موهای آن‌ها برحسب نژادشان بلند یا کوتاه و پوست آن‌ها همیشه نرم و ابریشمی است.

نکات مهم برای نگهدار خرگوش لوپ

اگرچه حجم موهای این خرگوش زیاد است و بدن او به نظر حجیم می‌آید، استخوان‌بندی ضعیفی دارد. به‌همین دلیل باید بسیار مراقب باشید از بلندی نیفتد و هرگز او را از گوش‌هایش نگیرید. خرگوش‌های لوپ به گرما حساس هستند و نباید در جای خیلی گرم قرار بگیرند.
دستگاه هاضمۀ این نژاد، به‌سختی غذاهای تازه و خنک را قبول می‌کند. بنابراین، غذای او باید بیشتر یونجه باشد و در کنار آن کمی دانه‌های دیگر قرار دهید. آب تازه نیز باید همیشه در اختیار خرگوش باشد.
گوش‌های افتادۀ این خرگوش باید مرتب کنترل شود؛ زیرا کنه در گوش‌های این خرگوش زیاد به وجود می آید.
دربارۀ موهای این خرگوش هم باید گفت حتماً هفته‌ای دو بار برس زده شود تا گره نخورد و نرم و پرپشت باقی بمانند.
اگر خرگوش به جایی دسترسی ندارد که ناخن‌هایش را روی آن بکشد، باید آن‌ها را مرتب بگیرید.
این خرگوش عاشق دوست‌بودن با صاحب خود، خرگوش‌های دیگر و سگ یا گربه است و کاملاً اجتماعی است.

.

خرگوش جرسی

خرگوش پشمی جرسی بدن گرد و فشرده‌ای دارد. موهای روی صورت و گوش کوتاه و موهای بقیه بدن بلند و متراکم است. گوش‌های این نژاد نیز ایستاده و کوتاه است. Jersey Wooly در رنگ‌های مختلفی پرورش داده می‌شوند.

نژاد جرسی در سال 1984 توسط انجمن خرگوش های آمریکایی American Rabbit Breeders Association معرفی شد

آن ها ملایم مودب و دست آموز و پشم آلو هستند ولی گاه خشونت هم به خرج می دهند
ویژگی های فیزیکی خرگوش جرسی

وزن خرگوش جرسی بین 1 تا 3 کیلو گرم می باشد و بدنی جمع شده دارند

کوچک با گوش هایی سیخ شده و رو به بالا به طول 5 تا 8 سانتی متر

سر مربعی شکل دارند که گاه به عنوان Mug Head شناخته می شوند
رنگ های جرسی

این نژاد توسط ARBA در 6 گروه رنگی شناخته شده و هر گروه ویژگی های خاص خود را دارا می باشد

نکته مهم برای نگهداری خرگوش جرسی

بوی بسیار زیاد ادرار

مو ریزی بسیار زیاد

جوندگی بسیار زیاد

آموزش پذیر نبودن

خرگوش پشمی جرسی نیاز به شانه کردن روزانه و غذای مخصوص دارد.

.

از دیگر حیوانات خانگی که میتوان آنهار با خرگوش در یک گروه قرار داد میتوان به جوجه تیغی. خوکچه هندی. لاک پشت گوش قرمز. همستر و.. نام برد