موزه پست میبد که موزهای بسیار زیبا و دیدنی می باشددر اصل چاپارخانه میبد می باشد که مربوط به دوران قاجار می باشد و با شماره ثبت ۲۷۶۷ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.این یکی از مهمترین دفاتر پستی و چاپارها در گذشته بوده است که در میبد تأسیس شده است.در گذشته برای رساندن نامهها از اسب استفاده میشد. در بسیاری موارد بهدلیل مسافت زیاد مبدا تا مقصد، نامهرسان ناچار بود اسب خود را تعویض کند و با مرکبی تازهنفس باقی راه را طی کند. چاپارخانهها وظیفهی تعویض اسب و نگهداری نامهها را بهعهده داشتند. بهدلیل اینکه نامههای مهم در این مکان نگهداری میشد بهصورت قلعه ساخته شده تا وظیفهی حفاظت را بهدرستی انجام دهد.
در این مطلب می خوانید :
تاریخچه چاپارخانه میبدهرودتگزنفونثبت چاپارخانه میبد در فهرست آثار ملینحوه دسترسیتاریخچه چاپارخانه میبد
سابقه ی ساخت چاپارخانه های در ایران به قرن ها پیش از اسلام بر می گردد. به طوری که هرودت و گزنفون در این باره توضیحاتی را ارائه کرده اند.
هرودت
در منازل، اسبهای تندرو تدارک شده. به این ترتیب که چابک سوارها نوشتههای دولتی را از مراکز تا نزدیکترین چاپارخانه برده، به چاپاری که حاضر است میرساند و او فوراً حرکت کرده، آن را به چاپارخانه دوم میبرد و باز تسلیم چاپاری میکند. بدین منوال شب و روز چاپارها در حرکت اند و اوامر مرکز را به ایالات میرسانند. راجع به سرعت حرکت چاپارها مورخ مذکور گوید که نمیتوان تصور کرد که جنبندهای سریعتر حرکت کند….
گزنفون
تاسیس چاپارخانهها را به کوروش بزرگ نسبت داده و گوید که برای تعیین مسافت چاپارخانهها از یکدیگر تجربه کردند که اسب در روز چقدر میتواند راه برود بی اینکه خسته شود و آن را میزان قرار دادند. اگر هم این گفته اغراق باشد، مسلم است که کسی نمیتواند به سرعت چاپارها حرکت کند.
در دوره سلطنت حکومتهای اشکانی و ساسانی و بعد از اسلام نیز چاپارخانهها برای دستگاههای دولتی اهمیت بسیار داشتهاند و چاپارها علاوه بر انجام مراسلات، چشم و گوش حکومت نیز بودهاند و اخبار گوناگون را از نقاط مختلف به مرکز انتقال میدادند. «در دوره قاجاری مسافران ترجیح میدادند که در چاپارخانهها اقامت کنند چون اطاقهای آن تمیز تر از اطاقهای کاروانسرا بوده. چاپارهای این دوره در مقابل دریافت وجهی مسافران را به مقصد می رساندند.
معماری چاپارخانه میبد
چاپارخانه های بسیاری در ایران وجود داشته اند که برای ساخت آن ها از خشت و گل استفاده می شده است اما بنابر هر دلیل در حال حاضر تعداد کمی از آن ها باقی مانده و یکی از آنها همین چاپارخانه ی قدیمی است که در کناری کاروانسرای میبد واقع شده است و آن طور که از ظاهرش مشخص است نسبتا سالم است و دارای برج و بارو برای محافظین است که تامین امنیت افراد داخل چاپارخانه را بر عهده دارد. این ساختمان ها به تبعیت از سایر ابنیه فلات مرکزی ایران، دارای یک حیاط مرکزی است و آخورها در دورتادور حیاط آن واقع شده است.
در سه طرف پشت آخورها اصطبل هایی قرار داده شده است که در زمستان ها و شب ها اسب ها و دیگر چهارپایان را در آن جا نگهداری می کردند.
بین حیاط و جبهه ورودی ساحتمان اطاق هایی برای اقامت مسافران قرار داشت که تقسیم بندی فضا و شکل کالبدی چاپارخانه ها نیز همانند کاروانسراها نیز بوده است. این مجموعه علاوه بر اینکه جای مناسبی برای استراحت چاپارها بود نیز از آنها در فضای داخلی ساختمان در مقابل شرایط نامساعد اقلیمی نیز محافظت می کرده است؛
در داخل چاپارخانه ها یک محیط زیست اقلیمی کوچک و مستقل وجود دارد و شرایط محیطی داخل بنا را در مقابل نوسانات بسیار زیاد درجه حرارت و باد و طوفان معصون نگه می داشته است. با ورود اتومبیل و همچنین سیستم پستهای جدید، عملکرد سنتی چاپارخانه ها و در نتیجه کالبد فیزیکی آنها رفته رفته از بین رفت و به طوری که در حال حاضر تنها خرابه هایی از آن ها باقی مانده است.
خشت و گل از جمله اصلی ترین مصالحی بوده اند که برای ساخت این بنا به کار برده شدهاست و در قسمت هایی از سردر ورودی، پشت بام و پای دیوارهای داخل حیاط آجرهایی نیز به کار برده شده است. از تزئینات مشهود در این بنا می توان به نمای آجری سردر ورودی آن و کنگره های بالای حصار چاپارخانه نیز اشاره کرد.
ثبت چاپارخانه میبد در فهرست آثار ملی
همانطور که گفتیم با دایر شدن اداره پست امروزی و پیشرفت روز افزون ارسال نامه ها و کالاها بین شهرها و کشورها دیگر چاپارخانه های اهمیت خود را در جوامع شهری از دست دادند و در حال حاضر تنها ویرانه ای از آن ها باقی مانده که با مساعدت سازمان میراث فرهنگی تعدادی از آن ها نظیر چارخانه میبد مرمت شده اند و از آن ها به عنوان جاذبه های گردشگری مورد استفاده دارند. این اثر در تاریخ ۱۹ مرداد ۱۳۷۹ با شماره ثبت ۲۷۶۷ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. در حال حاضر ماکت های بسیار زیبایی از پستچیان قدیمی و اسبانی که نگهداری میکرده اند به همراه تمبرهای قدیمی، وسایل پست قدیم و اسناد و تصاویر تاریخی مربوط به پست نگهداری میکنند. پیشینه این روش به زمان هخامنشیان میرسد و این قدیمی ترین شیوه پست در جهان است؛ از این رو ایرانیان را مخترع پست میدانند.
نحوه دسترسی
آدرس :میبد – بلوار قاضی میر حسین
ساعات بازدید :۹-۱۴ و ۱۶-۲۰
تعطیلی هفتگی : ندارد