عملی که سیره اولیای خدا است/ کسانی که دین لغلغه زبان‌شان است!

به گزارش خبرنگار گروه غدیر و مهدویت خبرگزاری شبستان، بسیاری از آیات قرآن اگرچه مستقیما به مهدویت و سبک زندگی منتظرانه اشاره ندارند اما آموزه های آنها می تواند راهگشای منتظران در ظلمات غیبت امام زمان(عج) باشد از این رو در سلسله مطالبی به قلم حجت الاسلام والمسلمین «محمدرضا نصوری»، معاون آموزش و پژوهش بنیاد فرهنگی مهدی موعود (عج) این آموزه ها مرور می شود:

«أُولَٓئِکَ الَّذِینَ اشْتَرَوُا الْحَیَاةَ الدُّنْیَا بِالْآخِرَةِ ۖ فَلَا یُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَلَا هُمْ یُنْصَرُونَ؛ اینان کسانی هستند که زندگی زودگذردنیا را به جای آخرت خریدند؛ پس نه عذاب از آنان سبک گردد و نه یاری شوند.»

بسیاری از انسان ها دنیا را دوست دارند و تمام تلاش و هدفشان در دنیا برای رسیدن به رفاه و آسایش است تا این چند روزی که در دنیا هستند بتوانند از لذات مادی این دنیا بهره ببرند. برخی عمل صالح، کار شایسته و عمل نیک، دنیا و زندگی را می خواهند برای اینکه بتوانند به اهداف مقدس و ارزشی که قرب به خدا است، برسند؛ اما در نقطه مقابل نیز گروهی هستند که به ظاهر دیندارند، اما ارزش های دینی برای آنها ابزاری است برای رسیدن به دنیا، مال و مقام. لذا امامُ الحسینُ (ع) در مورد افرادی که از دین استفاده ابزاری برای معاش خود می کنند می فرمایند: إنَّ الناسَ عَبیدُ الدُّنیا و الدِّینُ لَعقٌ على ألسِنَتِهِم یَحوطُونَهُ ما دَرَّت مَعائشُهُم ، فإذا مُحِّصُوا بالبلاءِ قَلَّ الدَّیّانُونَ . یعنی همانا مردمان بنده دنیایند و دین لقلقه زبان آنها است و هر جا منافعشان به وسیله دین بیشتر تأمین شود زبان مى چرخانند و چون به بلا آزموده شوند آنگاه دین داران اندکند.

«قَالَ لاَ تَثْرَیبَ عَلَیْکُمُ الْیَوْمَ یَغْفِرُ اللّهُ لَکُمْ وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ؛ یوسف(ع) پس از این که برادران، اورا شناختند، گفت: امروز بر شما توبیخ و ملامتى نیست، خداوند شما را مى بخشد و او مهربانترین مهربانان است.

در صـحـنـه زنـدگـی اجـتـمـاعـی بشر، کمتر کسی را می توان یافت که از عیب، پاک بوده و از لغـزش مـصـون بـاشـد. اگـر هـم چـنـیـن افـرادی پیدا شوند، بسیار نادرند؛ زیرا انسان همواره گرفتار کشمکش غرایز حیوانی و تمایلات عالی انسانی خویش است و هر کاری هم که از او سر می زند، فرایند نزاع این دو نیروست. پس بطور طبیعی، نمی توان انتظار داشت، همه کارهای یـک فـرد، درسـت و پـسـنـدیـده بـاشـد. هـر کـس بـه مـقـتـضـای حال خود کم و بیش لغزش هایی دارد عفو در اوج عزّت و قدرت، سیره اولیاى خدا است. فتوت و جوانمردی را از یوسف(ع) بیاموزیم که با وجود خطای بزرگی که برادران در حق او نموده بودند، وقتی با آنان روبرو شد، هم حقّ خود را بخشید و هم از خداوند برایشان طلب آمرزش و عفو مى کند.

پایان پیام/9