ابهت آتشفشان ایسلند در خودنگاره‌های خاص یک عکاس

فوران آتشفشانی در نزدیکی Fagradalsfjal (کوهی در شبه‌جزیره جنوبی ایسلند) توجه جمعیت زیادی را به خود جلب کرده است. فوران این آتشفشان از ماه مارس به یکی از موضوعات داغ دنیای عکاسی تبدیل شده است.

آنا ایزابلا کریستنسن عکاسی بود که از این پدیده منحصربه‌فرد الهام گرفت و در مجموع ۲۵ بار این مسیر را پیاده‌روی کرد تا در نهایت بتواند تعدادی خودنگاره در زمینه پرعظمت آتشفشانی ایسلند تهیه کند. آنا ایزابلا قصد دارد رابطه هماهنگ انسان و طبیعت را در آثارش خاطرنشان کند. برای دیدن مجموعه تصاویر آتشفشانی او با زومیت همراه باشید.

آنا ایزابلا کریستنسن ۴ سال است که در طبیعت از خود عکس می‌گیرد. در عصری که احساس می‌شود بشریت در حال دور شدن از طبیعت است، هدف آنا نشان دادن رابطه هماهنگ و متوازن بین انسان و طبیعت از طریق عکاسی است.

آنا در مورد پروژه منحصربه‌فرد خود می‌گوید:

مجموعه «فوران» ادامه پروژه خودنگاره من است؛ اما برایم معنای متفاوتی دارد. همه کارهای قبلی من در مورد هارمونی و توازن هستند. این مجموعه نمادی از تولد دوباره و رها کردن گذشته است. تجربه‌ای که از مجموعه فوران به‌ دست آوردم، آغاز فصلی جدید در زندگی‌ام بود.

او در ادامه اضافه می‌کند:

عکس گرفتن از کارهای این مجموعه برایم با آزمون و خطا آغاز شد. کمی زمان برد تا بفهمم چه نوع عکس‌هایی از این فوران می‌خواهم و قصد دارم این عکس‌ها نماد چه باشند. پس از روشن شدن هدف، ایده‌پردازی و ترکیب‌بندی برایم بسیار آسان بود. بیشتر اوقات بسته به شرایط و نحوه ظاهر شدن فوران‌ها در آن شب، کارهای عکاسی را خودبه‌خود انجام می‌دادم.

برای تهیه مجموعه «فوران»، آنا دوربین خود را به Fagradalsfjall برد. او در کل ۲۵ بار این مسیر را پیاده‌روی کرد و هر بار مجبور بود روال عادی گرفتن خودنگاره را تکرار کند. آنا می‌گوید:

از راهی که من انتخاب کردم، مسیر رفت این پیاده‌روی حدود یک ساعت به طول انجامید. وقتی در ساعات آبی یا هنگام طلوع آفتاب عکاسی می‌کردم، کار برایم آسان‌تر بود؛ زیرا می‌توانستم ببینم چه می‌کنم. اگر از قبل یک ترکیب‌بندی را در ذهنم داشتم، تنظیم دوربین و تهیه عکس تنها ۱۵ دقیقه زمان می‌برد. زمانی‌ که محیط تاریک بود، اوضاع چالش‌بر‌انگیز می‌شد. گاهی اوقات یک ساعت طول می‌کشید تا همه چیز اعم از موقعیت، مکان و جهت دوربین مشخص شود. در این موارد مجبور بودم عکس‌های آزمایشی زیادی بگیرم. اکنون در نظر بگیرید که من باید تمام این کارها را در شرایطی که لباس شب به تن داشتم و هوا سرد بود انجام می‌دادم.

تعداد شات‌هایی که باید در طول یک عکس بگیرم بسیار متفاوت است. گاهی اوقات ممکن است فقط ۵ عکس بگیرم و اگر ببینم قطعاً عکس گرفته‌شده همان چیزی است که می‌خواهم، عکاسی به پایان می‌رسد. از طرفی گاهی اوقات باید بیش از ۵۰ عکس بگیرم تا همه چیز باب میلم باشد.

آنا می‌گوید نیمی از ۲۵ دفعه‌ای که به محل فوران آتشفشان رفته، با دست خالی برگشته است. دلیل این امر آب‌و‌هوای نامناسب (طوفان برف و بادهای شدید)، مسائل فنی و نارضایتی از نتایج نهایی بود.

علاوه بر سرما، باد و مسائل فنی یکی دیگر از چالش‌ها این بود که باید شب‌هایم را در محل فوران آتشفشان می‌گذراندم و به جای آن سعی می‌کردم در طول روز بخوابم. این موضوع چیزی بود که من نمی‌توانستم از آن اجتناب کنم؛ زیرا هر روز هزاران نفر به محل فوران آتشفشان می‌رفتند و من نمی‌توانستم ترکیب‌بندی ذهنی‌ام را با وجود این ازدحام عملی کنم. بهترین زمان برای اجرای ایده‌هایم بین ساعت ۲ تا ۵ صبح بود که پیش‌بینی هوا نیز معقول به نظر می‌رسید.

برای هرکسی که در مورد ایمنی این مکان می‌پرسد، آنا می‌گوید محل فوران آتشفشان به‌طور رسمی برای عموم باز بود و توسط مقامات ایسلندی ایمن اعلام شده بود. تمام عکس‌ها در فاصله ایمن با آتشفشان گرفته شده است و عکاس سطح گازها را اندازه‌گیری کرده و جهت باد را در نظر گرفته است تا خطری سلامتی او را تهدید نکند.

در برخی از عکس‌ها به نظر می‌رسد من نزدیک گدازه‌های مذاب ایستاده‌ام؛ اما هرگز اینطور نیست. در اصل من بالای تپه‌ای در بالای گدازه‌های مذاب ایستاده بودم.

آنا تأکید می‌کند که تمام عکس‌ها دست‌نخورده هستند و هیچ یک از آن‌ها پس از ثبت دست‌کاری نشده‌اند.

برای من کل تجربه ثبت این عکس‌ها در نتیجه نهایی نهفته است. این تصاویر لحظات یخ‌زده‌ای هستند که هر یک داستان خاص خود را دارد.

برای مشاهده دیگر خودنگاره‌ها و آثار جذاب این عکاس صبور می‌توانید صفحه اینستاگرام آنا ایزابلا را دنبال کنید.

***

امیدواریم از این قسمت از شاتر لذت برده باشید. نظر شما درباره این خودنگاره‌ها چیست؟ کدام تصویر را بیشتر دوست داشتید؟