امام حسن عسکری(ع)در شرایط حبس و فقدان آزادی رسالت خود را در هدایت مردم رها نکردند

«زاهره سادات میرجعفری» در گفتگو با خبرنگار گروه قرآن و معارف خبرگزاری شبستان گفت: شهادت امام حسن عسکری (ع) در هشتم ربیع الاول، اتفاقی ناگهانی و ناگوار بود که همه دوستداران و شیعیان ایشان را در شهر سامرا شوکه کرد. این پژوهشگر حوزه و دانشگاه افزود: حتی کسانی که در دوره خفقان شهر سامرا حب اهل بیت (ع) را در خود سرکوب کرده بودند، پس از شهادت امام حسن عسکری (ع) خود را به منزل ایشان رساندند. با شهادت یازدهمین اختر امامت، در حالی که بیش از 5 بهار از عمر شریفشان سپری نشده بود، امامت حجت الهی آغاز شد.

رئیس اداره رصد و امورفرهنگی حوزه علمیه خواهران عنوان کرد: معتمد در ربیع الاول سال ۲۶۰ هجری قمری به واسطه یکی از نزدیکان خویش، امام حسن عسکری (ع) را با زهر مسموم کرد و امام در اثر آن، چند روز در بستر بیماری قرار گرفتند و در این ایام معتمد پیوسته پزشکان درباری را بر بالین امام می‌فرستاد تا مردم گمان کنند که حضرت از بیماری طبیعی رنج می‌برد.
وی تصریح کرد: او می‌خواست از طرفی ضمن مداواى حضرت (ع) و کسب وجهه عمومى، از طریق مأمورانش اوضاع و شرایط را زیر نظر بگیرد و رفت و آمد‌ها را تحت کنترل در بیاورد تا آن‌ها اگر صحنه مشکوکى در رابطه با جانشینى و امامت پس از امام حسن عسکری (ع) دیدند آن مساله را گزارش کنند.

میرجعفری خاطرنشان کرد: امام عسکری(ع) پس از مدت کوتاهی به دلیل تشدید بیماری، در روز جمعه هشتم ماه ربیع الاول سال ۲۶۰ هجری هنگام نماز صبح به شهادت رسیدند در بیست و هشت سالگى و دوره‏ امامتشان فقط شش سال طول کشید.
وی در ادامه گفت: بنابر روایات تاریخی، تمام این مدت شش سال یا در حبس و یا اگر هم آزاد بودند، اجازه ملاقات با مردم را نداشتند، در واقع ایشان از نظر معاشرت با مردم و دوستدارانش دارای آزادى نبودند، اما در شرایط حبس و فقدان آزادی برای معاشرت با شیعیان، رسالت خود را در هدایت مردم رها نکردند.
این پژوهشگر حوزه و دانشگاه افزود: هشتم ربیع الاول در وهله اول شهادت امام حسن عسکری (ع) است، که مصیبتی دیگر از خاندان نبوی در دل‌ها تازه می‌شود و قلب امام زمان «ارواحنافدا» حزن آلود است، اما به امامت رسیدن ایشان و پرچمداری ولایت جشنی است که طعم شیرین «ربیع» را به همه می‌چشاند.

وی با اشاره بر شناخت غیبت و گرفتن بیعت براى ولى اللَّه اعظم ‏امام منتظر (عج) و تحکیم شالوده‏ هاى مرجعیت دینى بیان کرد: در خصوص گرفتن بیعت براى امام منتظر احادیث فراوانى درباره امام حجّت منتظر علیه السلام وجود دارد که ازپیامبر و تمام ائمه‏ علیهم السلام صادر شده امّا تأکید امام عسکرى بر این امر تأثیر رساترى داشت، چون آن حضرت، شخصاً امام را براى خواص از یاران‏ خویش مشخص کرد.
میرجعفری عنوان کرد: در سالروز شهادت امام حسن عسکری(ع) و زعامت حضرت ولیعصر علیه سلام خوب است به نقش تربیتی بانوان در پرورش امام معصوم نیز اشاره داشته باشیم، شناخت و معرفی اسوه‌های اسمانی نقش بسیار تعیین کننده ای در حیات دنیوی و اخروی انسان ها دارد و بی تردید نخستین عنصر تاثیر گذار و تاثیر پذیر در زندگی انسان ها مادر بوده است.

وی در این گفتگو به نقش کلیدی دو مادر در رقم زدن حوادث اخر الزمانی اشاره و اظهار کرد: نخستین شخصیت، سوسن همسر امام هادی (علیه‌السّلام) و مادر گرانقدر امام حسن عسکری (علیه‌السّلام) است، پس از شهادت امام حسن عسکری (علیه‌السّلام) مشهور است که امور شیعیان به طور عمده بر دوش مادر آن حضرت؛ یعنی، مادربزرگ حضرت مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) بود و در روایات، از او به «جده» یاد شده است.

این پژوهشگر حوزه و دانشگاه تصریح کرد: وی نقشی مهم و اساسی در نگهداری شیعه داشت، همسر امام هادی(ع) و مادر امام حسن عسکری(ع) وصی (متولی موقوفات و صدقات) امام عسکری(ع) و واسطه بین امام زمان(عج) و مردم بود.
وی خاطرنشان کرد:منابع شیعی او را زنِ عفیف و کریم و در نهایتِ صلاح و ورع و تقوا معرفی کرده‌اند، حُدیث از آن رو که مادربزرگ امام زمان(عج) بوده، در منابع تاریخی به جده مشهور شده است، وی در حرم عسکریین در سامرا مدفون است.
میرجعفری گفت: امام حسن عسکری(ع) اندکی پیش از وفات خود، مادرش را به حج‌ فرستاد، وقتی او خبر وفات امام حسن عسکری را شنید از مدینه به سامرا رفت، در سامرا جعفر کذاب (برادر امام حسن عسکری(ع)) ادعای امامت و نیز ادعای میراث امام عسکری (ع) را داشت.

وی در این باره افزود: جده برای مقابله با جعفر و برای آن‌که عباسیان را از وجود فرزند امام عسکری (ع) آگاه نسازد احتمال باردار بودن یکی از کنیزان امام عسکری (ع) را مطرح ساخت؛ اما جعفر برای دستیابی به میراث امام عسکری (ع) به سلطان شکایت کرد.
این پژوهشگر حوزه و دانشگاه بیان کرد: سرانجام بعد از ۷ سال میراث امام عسکری (ع) بین مادر آن حضرت و جعفر تقسیم شد، پس از مدتی جعفر کذاب به فقر دچار شد و جده، مخارج روزمره او و فرزندان و حیواناتش را می‌داد.
وی عنوان کرد: دومین بانو، مادر امام زمان بانوی مکرمی که اصالتا اروپایی و دختر یشوعاست، یشوعا فرزند پادشاه روم شرقی است و از طرف مادر به شمعون که از جمله حواریون و یاران نزدیک حضرت عیسی (ع) است منتهی می شود.

میرجعفری اظهار داشت: از نظر شخصیت، به عنوان یکی از پاک ترین ، با شخصیت ترین و عفیف ترین بانوان تاریخ اسلام است که از جایگاه ویژه ای برخوردار است، با آن که از نظر پدر و مادر در میان مسلمانان زندگی نکرد اما در تاریخ داریم که حضرت حکیمه خاتون که دختر امام جواد و خواهر امام هادی و عمه امام عسکری (ع) و از جهات مختلف متصل به معصوم است، بسیار به ایشان احترام می‌گذاشت .
وی در این خصوص ادامه داد: بنا به قولی نرجس خاتون در سال 261 هجری قمری یعنی یک سال پس از شهادت امام حسن عسکری (ع) از دنیا رفت و در شهر سامرا در کنار امام هادی و امام عسکری (ع) و حکیمه خاتون مدفون گشت و اکنون همگی در یک ضریح قرار دارند.

رئیس اداره رصد و امورفرهنگی حوزه علمیه خواهران بیان کرد: مشیت و حکمت الهی براین بود که دختر مسیحی و نوه ی قیصر روم شرقی ، با چه وضعی به جهان اسلام منتقل می شود و توفیق زندگی در کنار امامان را پیدا می کند و سپس مادر شخصیتی می شود که باید دنیا به وسیله وجود او پر از عدل و داد شود و در آخر زندگی نیز توفیق دفن در مجاورت قبر دو امام و قبر دختر امام نصیبش شود.
وی عنوان کرد:بانوان مهدوی با الگوگیری از بانوان عاشورایی و مادران ائمه معصوم همواره جهت جانفشانی در راه ولایت آماده‌اند و از ایثار جان و مال دریغ نمی‌ورزند وباید هشیار باشند که در اخر الزمان مسلح به سلاح ایمان و تقوی روشنگر راه سخت در فتنه های اخر الزمانی باشند چراکه حوادثی چون عاشورا در انتظار آنها خواهد بود که نیاز به همت والایی دارد.
میرجعفری اظهار کرد: بانوان نقش مهمی در ترویج معارف دین و آماده سازی ظهور در عصر غیبت دارند و باید این رسالت تربیتی و دینی و فرهنگی را به بهترین نحو تحقق بخشند.

پایان پیام/49