کتاب خودبیمارانگاری و اضطراب سلامت

شاید شما هم جزو افرادی باشید که به شدت نسبت به بیماری‌ها هراس دارند و خود را بسیار بیشتر از آنچه که تصور می‌شود در معرض بیماری‌ها می‌بینند. در واقع هراس از بیماری‌ها خود یک عامل فرعی برای ابتلا به آن محسوب می‌شود و اغلب روان‌درمانگران معتقدند درصد زیادی از افرادی که از یک نوع بیماری خاص هراس داشتند در نهایت به آن در دنیای واقعی مبتلا شدند. کتاب «خودبیمارانگاری و اضطراب سلامت (راهنمای عملی برای درمانگران» نوشته والدن استراکویک و راسل نویز به بررسی این معضل روان‌شناختی پرداخته است.

به گزارش میگنا افسانه جوربنیان، از مترجمان این اثر در گفت‌وگو با خبرنگار ایبنا درباره کتاب «خودبیمارانگاری و اضطراب سلامت» گفت: این اثر به یکی از مشکلات شایع روانشناختی پرداخته که با و جود اهمیت و شیوع نسبتا بالای آن، اغلب مورد غفلت قرار می­‌گیرد. بسیاری از افرادی که با خودبیمارانگاری و یا اضطرب سلامت دست‌و‌پنجه نرم می‌­کنند، برای مشکلات جسمانی خود پیگیر فرایندهای پیچیده­ طبی می­‌شوند، غافل از این که منشا آن ممکن است کاملا روانشناختی بوده و چه بسا از این کانال سریع­تر و بهتر به نتیجه­ دلخواه برسند. این افراد وقتی با نظر پزشکان خود مبنی بر عدم وجود بیماری جسمانی مواجه می­‌شوند، به قدری پیگیر هدف خود (دریافت تشخیص طبی) هستند که ممکن است ماه‌­ها و حتی سال‌­ها وقت و هزینه­ گزافی را صرف مراجعه به متخصصان مختلف کنند و باعث آشفتگی شدید خود، اطرافیان و حتی کادر درمانی گردند.

وی افزود: این کتاب به‌صورت ساده و جامع به سبب­‌شناسی و درمان این اختلال می­‌پردازد تا دانش عمومی و تخصصی جامعه را درباره این اختلال افزایش و نشان دهد این اختلال علی­رغم ارتباط کمی که با بیماری­‌های جسمانی دارد تا چه اندازه با طیف وسیعی از اختلالات روانشناختی و روانپزشکی همایند است. جوربنیان با اشاره به مخاطبان اصلی کتاب تأکید کرد: خوشبختانه علی­رغم درمان‌محور بودن این کتاب و با وجود اینکه مخاطب اصلی این کتاب روانشناسان، روان‌پزشکان و البته پزشکان هستند، چیدمان و ادبیات این کتاب به مترجم این اجازه را می­‌دهد که در مقام درمانگر هم با اطمینان‌خاطر به‌عنوان یک مکمل درمانی/ آموزشی و حتی گاهی به‌عنوان یک کتاب خودیار آن به مراجعانی که از سواد و علاقه­ نسبتا مناسبی در حوزه روانشناسی برخور دارند، معرفی کنم تا از تکنیک­‌های درمانی و خودیاری آن نهایت بهره را ببرند. بنابراین این کتاب می‌تواند برای درمانگران به‌عنوان یک پروتکل درمانی و برای دانشجویان حوزه بهداشت و درمان، یک منبع آموزشی و برای بیماران و بستگان مبتلا به اضطراب سلامت و خودبیمارانگاری یک کتاب خودیار باشد. این مترجم درباره عمومی‌سازی دانش در عرصه بیماری‌ها گفت: اجازه دهید من از عبارت دانش‌افزایی در این ‌باره استفاده کنم، چراکه متأسفانه شیوع و عمومیت این اختلال و به‌عبارتی آسیب روانشناختی ناشی از آن به مقدار زیادی در جامعه بالاست و آنچه خلاء آن احساس می‌شود، فقدان یا سطح پایین اطلاعات افراد از آن است. همه­ ما دست‌کم یک دوست و یا آشنایی را در اطراف خود می‌شناسیم که سال­‌هاست شکایت واحدی را طرح می‌­کند، بدون اینکه تشخیص قاطعی از سوی پزشک خود دریافت کرده باشد و همچنان به این پیگیری‌ها حتی در شهرها و کشورهای دیگر ادامه می‌دهد. بر همین اساس من خوش­بین هستم که آگاهی عموم از این موضوع که برخی بیماری­‌های به ظاهر جسمانی می‌­توانند علت و درمان کاملا روانشناختی داشته باشد گام موثری در تسهیل و تسریع روند درمان این افراد خواهد بود.