سیستوپلاستی چیست؟

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به گفته دکتر شهریار ناطق متخصص اورولوژی پیوند سیستوپلاستی، نوعی جراحی برای بزرگتر شدن اندازه مثانه می باشد. این جراحی، ممکن است برای افراد مبتلا به برخی بیماری های خاص که در ادرار کردن مشکل دارند و یا توانایی نگه داشتن ادرار را ندارند، مورد استفاده قرار گیرد.

پیوند سیستوپلاستی به چه منظوری انجام می شود؟

پیوند سیستوپلاستی، برای افرادی انجام می گیرد که به دلیل ابتلا به برخی بیماری ها یا مشکلات خاص، در ادرار کردن مشکل دارند. از جمله:

درمان بی اختیاری ادرار در زنان و مردان، ناتوانی در نگه داشتن ادرار. اختلال در عملکرد ماهیچه های مثانه. به عنوان مثال، ماهیچه های مثانه ممکن است کشش طبیعی خود را از دست بدهند، که این امر سبب افزایش فشار در مثانه و احتمالا کلیه ها (رفلاکس) می گردد، و می تواند منجر به بروز عفونت در کلیه و آسیب کلیوی شود. در این حالت، پیوند سیستوپلاستی فشار موجود در مثانه را کاهش می دهد. اسپاسم مثانه. کوچک شدن مثانه به دلیل درمان (مانند پرتو درمانی) یا ابتلا به برخی بیماری ها (به عنوان مثال، آسیب نخاعی).

در بسیاری از موارد، پیوند سیستوپلاستی، پس از کاتتریزاسیون طولانی مدت برای بیمار انجام می شود. در روش کاتتریزاسیون، یک کاتتر (لوله ای نازک و توخالی) از طریق مجرای ادراری (لوله ای که ادرار را از بدن خارج می نماید) و به منظور تخلیه ادرار، وارد مثانه می گردد.

جراحی سیستوپلاستی چگونه انجام می شود؟

پیوند سیستوپلاستی، نوعی جراحی شکمی است. در این روش، جراح با ایجاد یک برش در شکم بیمار، به مثانه دسترسی می یابد . پس از ایجاد این برش، قسمت بالایی مثانه را باز می کند تا در ادامه بتواند حجم آن را افزایش دهد. سپس جراح، قسمتی از روده کوچک یا بزرگ را برمی دارد. روده جدا شده (که به شکل یک لوله می باشد) را باز کرده و آن را در ناحیه بالایی مثانه قرار می دهد). سپس مثانه و روده به هم دوخته می شوند تا حجم مثانه افزایش یابد.

قبل از جراحی پیوند سیستوپلاستی چه اتفاقی می افتد؟

قبل از انجام پیوند سیستوپلاستی، آزمایشات و معاینات خاصی برای بیمار انجام می شود، از جمله:

معاینه بدنی. معاینه مثانه (معمولاً سیستوسکوپی یا تصویربرداری رادیولوژیکی). آزمایشی برای سنجش کیفیت نگه داری ادرار در مثانه و اندازه گیری میزان حداکثری پر بودن مثانه، پیش از بروز نشت ادرار یا انتقال فشار به کلیه ها. همچنین، برای پاکسازی روده ها، بیمار باید پیش از انجام پیوند، نوعی محلول خاص را مصرف نماید.

پس از جراحی پیوند سیستوپلاستی

بعد از جراحی پیوند سیستوپلاستی، بیمار معمولاً پنج تا هفت روز در بیمارستان می ماند و احتمالاً چند روز بعد از عمل، نمی تواند چیزی بخورد یا بنوشد و فرد، مایعات مورد نیاز خود را به صورت وریدی (IV) دریافت می کند.

طی زمان بستری در بیمارستان، احتمالاً حدود دو لوله یا بیشتر، در شکم و مثانه بیمار قرار خواهد داشت. پرستاران و پزشکان آموزش های لازم را در مورد نحوه مراقبت از این لوله ها و شست و شوی مخاط مثانه، بلافاصله پس از عمل، به بیمار می دهند.

با توجه به اینکه پس از جراحی پیوند سیستوپلاستی، بافت روده و مثانه در تماس با یکدیگر قرار می گیرند، بیمار باید انتظار وجود مخاط در ادرار را داشته باشد. به علاوه، بیمار مجبور است که این مخاط را به طور منظم (معمولاً هر روز صبح) و تا پایان عمر خود، شست و شو دهد. در صورت عدم انجام شست و شو، این مخاط ها می توانند سنگ تشکیل دهند و بدین ترتیب، بیمار برای برداشتن این سنگ ها نیاز به عمل های جراحی دیگری خواهد داشت. علاوه بر این، مخاط باقی مانده می تواند خطر ابتلا به عفونت در مجاری ادراری را افزایش دهد.

سه هفته پس از جراحی، یک آزمایش رادیولوژی برای بیمار انجام می گردد تا مشخص شود که آیا ادرار از مثانه تازه جراحی شده به بیرون نشست می کند یا نه. اگر نتایج رادیولوژی قابل قبول باشد، لوله ها برداشته شده و آموزش های لازم در مورد خود-کاتریزاسیون و شست و شو، به بیمار داده می شود. بیمار باید بتواند حدود یک هفته پس از عمل جراحی، فعالیت های عادی خود را، از جمله بازگشت به محل کار، از سر بگیرد.

از آنجایی که پس از جراحی، تنها بخشی از مثانه از عضلات مثانه ای ساخته شده است، دیگر ادرار کردن عادی برای تخلیه نمودن مثانه کافی نخواهد بود. به احتمال زیاد، بیمار تا آخر عمر برای تخلیه مثانه، به کاتتریزاسیون نیاز خواهد داشت. در برخی موارد، حین جراحی پیوند سیستوپلاستی، یک کانال جدید در شکم ایجاد می گردد تا بیمار بتواند از طریق آن، برای تخلیه کامل ادرار، کتتر را وارد نماید. معمولاً 3 هفته پس از جراحی، نحوه انجام این کار به بیماران آموزش داده می شود.