سازه‌های دست سازی که مخزن حیاتی تنوع زیستی هستند

به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از bbc، پرچین دیواری از گیاهان و علوفه مختلف است که به عنوان موانعی بین مزارع کاشته می‌شوند. در طول قرن‌ها، پرچین‌های متعددی برای نگهداری دام‌های در حال کاشته شدن هستند. امروزه، بریتانیا حدود ۷۰۰ هزار کیلومتر پرچین را در مزارع کشاورزی خود ایجاد کرده است. اکولوژیست‌ها به‌ویژه در قاره اروپا از جمله کشور‌هایی مثل بریتانیا، ایرلند و حتی در کالیفرنیا این ساختار‌های دست‌ساز را به‌عنوان اکوسیستم‌های مهم در نظر گرفته‌اند. آن‌ها مخزن حیاتی تنوع زیستی را در مناظر تحت تسلط انسان تشکیل می‌دهند و با پرورش حشرات گرده افشان، می‌توانند عملکرد محصولات را افزایش دهند.

گسترش پرچین‌ها به مبارزه با تنوع زیستی، بحران‌های آب و هوایی کمک می‌کند. بوم شناسان و سیاست گذاران امیدوارند که پرچین‌ها بتوانند راهی سودمند برای کشاورزی مسالمت آمیز با طبیعت فراهم کنند. جو استالی بوم شناس مرکز اکولوژی و هیدرولوژی بریتانیا در این زمینه می‌گوید:" اکثر مردم فقط از کنار پرچین‌ها عبور می‌کنند، اما با کمی تحقیق در مورد آن‌ها پتانسیل شان کاملا مشخص می‌شود."

پرچین‌ها از چه موادی تشکیل شده اند؟

پرچین‌های حومه شهر اغلب متنوع‌تر و بزرگ‌تر از همتایان داخل شهر هستند. اکثر آن‌ها از درختان، درختچه‌ها یا علف‌ها تشکیل شده اند، اما شکل و ترکیب شان در کشور‌های گوناگون بسیار متفاوت است. به عنوان مثال، در انگلستان انجمن ملی پرچین سازی بیش از ۳۰ سبک سنتی را به رسمیت می‌شناسد. برخی از پرچین‌های بلند در مراتع گاو را در میدلندز محصور می‌کند.

بهترین مزیت پرچین ها، تنوع زیستی قابل توجه آن هاست. یک مطالعه در سال ۲۰۱۹ در بلژیک نشان داد که پرچین‌ها حاوی گونه‌های بیشتری از گیاهان گلدار غیر چوبی در یک منطقه خاص نسبت به جنگل‌ها هستند بر اساس بررسی سال ۲۰۲۰ توسط توماس وانست بوم شناس دانشگاه گنت در بلژیک و همکارانش درباره پرچین‌ها در سرتاسر اروپای معتدل این‌ها گیاهان علفزار و بسیاری از گونه‌های جنگلی را جذب می‌کنند. گونه‌های گیاهی بیشتر به معنای حیوانات بیشتر است، به‌خصوص اگر گیاهان در زمان‌های مختلف گل و میوه بدهند. کشاورزی به نام چارلز باورمن پرچین‌های خود را با حدود ۱۲ گونه گیاهی از جمله گیاهان سنتی خاردار مانند زالزالک و خار سیاه، فندق، افرای صحرایی، جانوران وحشی، داگ وود و هالی درست می‌کند.

مزایای پرچین‌ها

پرندگان و موش‌ها از پرچین برای سرپناه و لانه سازی استفاده می‌کنند. مطالعات در اروپا، آفریقا و آسیا نشان می‌دهد که پرچین‌ها از زمین در برابر باد‌های فرساینده خاک و سیل محافظت، به خنک شدن هوا و حتی جلوگیری از گسترش بیماری‌های عفونی کمک می‌کنند. خفاش‌ها و پروانه‌ها از پرچین‌ها به عنوان راهنمای ناوبری استفاده می‌کنند، در حالی که گورکن ها، جوجه تیغی‌ها و برخی بی مهرگان مانند مورچه‌ها و عنکبوت‌ها از آن‌ها به عنوان راه‌های فرعی برای رفت و آمد استفاده می‌کنند.

خاک زیرین پرچین‌ها برای موجوداتی مانند کرم‌های خاکی مفید هستند. به عنوان مثال، در یک نظرسنجی در سال ۲۰۲۱ از پرورش دهندگان بادام در کالیفرنیا، ۳۲ ٪ گفتند که به دلیل هزینه‌ها و نیروی کار علاقه‌ای به کاشت پرچین یا سایر زیستگاه‌های گرده افشان ندارند. در سال‌های اخیر، محققان در کالیفرنیا دریافته‌اند که پرچین‌ها می‌توانند از نظر مالی ارزشمند باشند. مثلا آن‌ها می‌توانند با ایجاد یک زیستگاه طولانی‌مدت برای زنبور‌های وحشی عملکرد محصولات مجاور را بهبود بخشند.

در سال ۲۰۱۶، پونیسیو و همکارانش تخمین زدند که یک پرچین ۳۰۰ متری، حدود ۴ هزار دلار در هزینه‌های کنترل آفات و گرده افشانی در طول هفت سال صرفه جویی می‌کند. پرچین‌ها همچنین کربن را از هوا جذب می‌کنند و برای جلوگیری از تأثیرات شدید تغییرات آب و هوایی استفاده می‌شوند. با این حال، کارشناسان هشدار می‌دهند که سودمندی پرچین‌ها بستگی به نحوه مدیریت آن‌ها دارد. به‌عنوان مثال، پرچین‌ها در اروپا، برای حفظ ساختار لایه‌ای شان، نیاز به پیرایش منظم دارند در حالی که پرچین‌های انگلیسی اغلب به روش‌های پیچیده‌تری از جمله برش برای جلوگیری از رشد بیش از حد نیاز دارند. بررسی پرچین‌های بریتانیا در سال ۲۰۰۷ نشان داد که تقریباً نیمی از آن‌ها به خوبی نگهداری نمی‌شدند.

بیشتر بخوانید

گزارش از مهران محمدپور

انتهای پیام/