طفلِ یتیم دانشگاه‌ها شده‌ایم

امیر محمد شهبازی در آستانه روز دانشجو(۱۶ آذر) با حضور در دفتر ایسنا، بااشاره به فعالیت کانون های فرهنگی در حوزه های فرهنگی، هنری، اجتماعی و دینی، اظهار کرد: کانون های فرهنگی این زمینه را برای دانشجویان فراهم کرده اند تا در کنار مباحث علمی که در دانشگاه می آموزند، در حوزه های مختلف فرهنگی هم فعالیت داشته باشند.

وی افزود: یکی از رسالت های اصلی این کانون ها که طی چندسال اخیر روی آن توجه زیادی شده، بحث مسئولیت پذیری اجتماعی است، بگونه ای که دانشجویان عضو کانون ها در خدمات رسانی به مناطق محروم پیشگام شده اند.

دبیر کانون های فرهنگی دانشگاه رازی با بیان اینکه کانون های فرهنگی این دانشگاه هم در این زمینه‌ طی سال‌های اخیر خوب درخشیده اند، گفت: در زلزله سرپلذهاب، سیل ۱۳۹۸ در لرستان و مناطق محروم کرمانشاه، کرونا، واکسیناسیون و ... دانشجویان دانشگاه رازی فراتر از یک دانشجو و در حد یک امدادگر ظاهر شدند.

وی در ادامه با اذعان به اینکه علیرغم فعالیت های خوب انجام شده به نسبت گذشته نقش تشکل های دانشجویی بویژه کانون های فرهنگی در جامعه و دانشگاه کمرنگ شده و منفعل تر شده اند، عنوان کرد: تا سال ۱۳۹۸ این حس وجود داشت که تشکل های دانشجویی کمرنگ شده اند و از این سال با آمدن کرونا این مسئله بیشتر به چشم خورد، درحالیکه تا پیش از آن تشکل های دانشجویی در حوزه های مختلفی در کشور تاثیر گذار بودند و در مباحث مختلف استان مانند انتخابات و مسائل علمی و .... نقش داشتند.

شهبازی با بیان اینکه عمده فعالیت تشکل های دانشجویی به برگزاری چند کارگاه آموزشی و نهایتا مسابقات دانشجویی محدود شده، گفت: تشکل های دانشجویی دیگر آن قدرت سابق را ندارند و شاید یکی از دلایل آن کرونا و دلیل دیگر هم نوع نگاه مسئولین دانشگاه به این تشکل ها است که حمایت چندانی از آن نمی کنند.

دبیر کانون های فرهنگی دانشگاه رازی تصریح کرد: تشکل های دانشجویی خصوصا کانون های فرهنگی از دانشگاه ها انتظار دارند که از آنها حمایت کنند، چراکه یکی از مشکلات مهم کنونی تشکل ها عدم حمایت های مالی است.

وی یادآورشد: عدم حمایت مالی دانشگاه ها از تشکل های دانشجویی رفته رفته جدایی آنها را از دانشگاه به همراه داشته و باعث شده به سمت اسپانسرها بروند و این از ضعف دانشگاه است که تشکل ها از نظر مالی به سمت خارج از آن بروند. از طرفی دانشجویان را برای عضویت در تشکل ها دلسرد می کند.

شهبازی با بیان اینکه این مشکل در دانشگاه رازی برای کانون های فرهنگی بیشتر دیده می شود، عنوان کرد: در دانشگاهی مانند دانشگاه تهران اگر کمک مالی چندانی به کانون ها نمی شود، در مقابل تجهیزات و امکانات رایگان مناسبی را برای ادامه فعالیت هایشان در اختیارشان قرار می دهند.

وی با گلایه از عدم حمایت های صنفی و فرهنگی و اجتماعی از تشکل ها در دانشگاه رازی افزود: متاسفانه با تشکل های دانشجویی در دانشگاه رازی سلیقه ای برخورد می شود و گاها محدودیت هایی را برای آنها ایجاد می کنند. برای مثال علیرغم اینکه کانون های فرهنگی از نظر سیاسی یک تشکل کاملا بی طرف است، اما بیشترین ضرر را هم بین تشکل ها می بیند.

دبیر کانون های فرهنگی دانشگاه رازی با بیان اینکه این دانشگاه توجهی به کانون های فرهنگی ندارد، گفت: در دانشگاه رازی کانون فرهنگی حتی یک اتاق مجزا هم برای فعالیت ندارد، این درحالی است که تشکل های سیاسی در هر دانشکده یک شعبه دارند، درحالیکه ما فعالیت هایمان را به شایستگی انجام داده ایم وتاکنون افتخارآفرینی های زیادی را برای دانشگاهمان در سطح کشور داشته ایم و هرساله در جشنواره "رویش" مقام آور هستیم‌.

وی ادامه داد: اینکه بدور از تظاهر و ریا در دانشگاه فعالیت می کنیم باعث شده تا کمتر مورد توجه مسئولین باشیم، بویژه در دوره ریاست سابق دانشگاه که حتی باوجود درخواست های مکرر حتی یک بار برای کانون های فرهنگی وقت نگذاشتند تا در جریان مشکلات و دغدغه های آنها قرار گیرند و قوت قلبی برای ادامه فعالیت اعضای این کانون ها باشد و بتوانند در کارشان جدی تر باشند.

شهبازی با تاکید براینکه این مشکل فقط مختص دانشگاه رازی نیست و در سایر دانشگاه های ایران هم وجود دارد، گفت: ما طفلِ یتیم دانشگاه شده ایم و چون دعوا نمی کنیم، بیانیه نمی دهیم و مشکل کمتری درست می کنیم، بجای اینکه قدر دانمان باشند کمتر ما را مورد توجه قرار می دهند.

وی ثمره این بی توجهی را بی رغبتی دانشجویان برای عضویت در کانون های فرهنگی دانست و افزود: این مشکل تاجایی پیش رفته که در آخرین انتخابات کانون های فرهنگی دانشگاه رازی، دو کانون زیرمجموعه ما به علت به حد نصاب نرسیدن ثبت نام ها انتخاباتشان برگزار نشد.

دبیر کانون های فرهنگی دانشگاه رازی در ادامه به چرایی کمرنگ بودن ورود این کانون ها به معضلات فرهنگی اجتماع بویژه در دانشگاه ها پرداخت و عنوان کرد: هرچند که در کشور ما بودجه خوبی به حوزه فرهنگ داده می شود، اما بنا به دلایلی همچون برخی سخت گیری ها و عدم اجرای برنامه ها طبق چارچوب‌، شاهدیم نتیجه چندانی گرفته نمی شود.

وی با بیان اینکه این نوع سخت گیری ها در دانشگاه ها و روی برنامه های کانون های فرهنگی دانشگاه هم وجود دارد، گفت: برای مثال تلاش کردیم تا روی برخی تهاجمات فرهنگی دشمن همچون ترویج فرهنگ همجنسگرایی کار کنیم، اما متاسفانه سنگ اندازی هایی که کردند مانع از اجرای این برنامه شد. یا اینکه اجازه ورود به برخی تابوهای دیگر مانند خودکشی و... را هم به ما نمی دهند.

شهبازی در پایان بااشاره به ورود نسلی جدید به دانشگاه ها( دهه هشتادی ها) گفت: این نسل تفاوت های زیادی با دهه های قبلی دارند و قشر مطالبه گری هستند، بنابراین از مسئولین می خواهم که زمینه را باز بگذارند و اجازه دهند این نسل از راه درست مطالباتشان را بیان کنند. مسئولین باید راه را باز بگذارند تا این قشر از راه درست مطالباتشان را پیگیری کنند که قطعا نتیجه آن مثبت خواهد بود.

انتهای پیام