برای وجدانم کمک می کنم/ ورزش بدون حامی به معنای هیچ است

کار خیر در جامعه و کشور ما از فرهنگی دیرینه برخوردار است و با جان مردم عجین شده است. ادیان الهی همواره بر دستگیری و خیررسانی به افراد آسیب پذیر و آسیب دیده تاکید فراوان داشته اند و کار خیر را سبب رستگاری، سلامت روحی و زدودن گناهان برشمرده اند.

امروز به سراغ مردی آمده ایم که به واسطه فعالیت های بشر دوستانه و کارهای خیری که انجام داده است نامش بر تارک شهر و دیار این خطه پیچیده است.

حاج علی صابری مردی از دیار خطه آذربایجان شرقی است، که 25 سال خون و قلبش با دیار کردستان عجین شده است، حال او در این شهر همسر اختیار کرده و دختری جوان نیز دارد و خود را کُرد می داند و دلش برای این شهر می تپد.

مردان بزرگ در کردستان کم نیستند و اگر نام آنها را به تک تک بازگو کنیم باید شبانه روز نشست و در مورد آنها صحبت کرد، خاک استان کردستان با رادمردی و جوانمردی عجین شده است و کمتر کسی هست که در این خاک راه برود و نخواهد نیک باشد.

شرکت ژیوار صابری، محفل دیدار ما و ایشان برای اولین بار بود، مردی خوش اخلاق با قامتی بلند و چشمان رنگی که به هر صورت نگاهش میکردم خدا به اندازه دلش به او سیرت داده بود، لبخند از سر لبش پایین نمی آمد و با شور عجیبی از مردمان این شهر می گفت.

"علی صابری" ورزش کردستان را از دیدگاه خود اینگونه تعریف می کرد: ورزش استان کردستان همانند استان های دیگر نیست چون این دیار از لحاظ زیر ساخته ای اقتصادی، کارخانه های مادر محروم است و اگر در دنیایی حرفه ای ورزش حمایت های مالی نباشد ورزش معنای هیچ را دارد.

این مرد خیر که سالهاست در استان کردستان مشغول به فعالیت های خدا پسندانه است از توسعه ورزش می گفت از روزی که اگر حامیان واقعی جلو بیایند و دست به دست هم بدهند چگونه شاهد تیم های ورزشی کردستان در لیگ ها کشوری خواهیم بود.

حاج علی صابری از نخبگان ورزشی و بزرگان و ریش سفیدان ورزش این دیار صحبت می کرد، از افرادی که هرکدام می توانند سفیران بزرگی برای اینجا باشند ولی متاسفانه به دلیل نبود حامی در کورسوی قرار می گیرند.

وی معتقد است که کمک کردن را از پدرش آموخته است، پدری که وصیتش به فرزندانش نیک خواهی و مردم داری بوده است و یاد گرفته است که هیچگاه نگذارد کسی به دلیل نداشتن از غافله رشد عقب بماند و طبق آن اصول دینی و اعتقادی جلو رفته است تا نام نیک اش بماند.

مدیرعامل شرکت ژیوار صابری که امروز نیز بعنوان یک کارآفرین در کشور مطرح است بالغ بر 30 جوان از دل همین شهر استخدام کرده است که این مهم کاری بس بزرگ است.

نکته ای مهم که قابل اشاره است، اینکه نباید چنین تصور شود که افراد خیر کسانی هستند که هیچ گونه مشکل و دغدغه شخصی نداشته یا این که سرمایه های کلانی در اختیار دارند و در اوج بی نیازی و رفاه به سایرین کمک می کنند، بلکه کاملا برعکس، خیرین کسانی هستند که در کنار زندگی شخصی، چالش ها، مشکلات و نیازهای شان، نسبت به چالش ها و مشکلات سایر افراد جامعه بی تفاوت نبوده و با گذشت و فداکاری سعی دارند به هر نحو ممکن از مشکلات همنوعان خود بکاهند و شرایطی را فراهم آورند که همه افراد جامعه با برخورداری از برابری اجتماعی و بدون محرومیت زندگی کنند.

حاج علی صابری که تقریبا بیش از 50 بهار از زندگیش را سپری کرده است از همراهی و همکاری همسرش خانم صدیقی می گفت، زنی که در سال های نه چندان دور بعنوان بانوی صنعت ایران معرفی شده بود و او نیز در کارهای خیر دوشادوش حاجی علی همراه و همقدم بوده است.

صابری گفت: من از سرمایه گذاران این دیار میخ واهم که اگر دلشان برای اینجا می تپد باید در این خطه سرمایه گذاری کنند و هیچگاه سرمایه هایشان را به بیرون نبرند چون ما ها با نام کردستان غرور خواهیم داشت پس بر همین اساس باید کردستان را آباد بکنیم .

این خیر که امروزه تیم والیبال بانوان کردستان را در لیگ دسته یک کشور حمایت می کند به ما گفت: برای من مردم و همراهی با آنان بسیار مهم است و زمانی خوشحال هستم که بتوانم خوشحالی را برای دیگران نیز درست بکنم و اینگونه وجدانم بسیار راحت است.

صابری افزود: تیم والیبال کردستان یک تیم خوب و کاملا بومی است که می تواند در آینده بیشتر خود را در سطح اول ورزشی نشان بدهند، دختران والیبال کردستان همانند دختر خودم هستند و من این کمک ها را وظیفه میدانم و خدا را شاکرم که این فرصت را به بنده داده است تا در خدمت مردمان با اصالت سنندج باشم.

حاج علی صابری در انجام کارهای خیر فعالیت های زیادی انجام داده است ولی به دلیل متانتی که داشت نمی خواست آنها را بازگو کند ولی تنها یک چیز را از مسئولین این شهر خواست و یادآور شد: ورزش کردستان دارای پتانسیل های زیادی است و مدیر کل ورزش و جوانان باید برای گرفتن حق آنها تلاش کنند چون از لحاظ توان و پتانسیل ورزشی هیچ گونه تفاوتی بین ما و استان های دیگر نیست.

تمام آنچه از ثروت دنیا برای یک نفر می‌ماند، همین است که لبخندی بر دلی بنشانی و دست افتاده‌ای را بگیری، این عزیزانی که امروز در جمع خیرین قرار دارند نشانه‌های بزرگی هستند. آنها در میان ما هستند تا رابطه انسان با انسانیت قطع نشود.

احسان در حق دیگران، موجب آبیاری مزرعه دل انسان‌ها می‌شود و خدمت به خلق راهی به سوی شادمانی و نشاط روح است. بعد از شنیدن داستان زندگی آدم‌ها، من فقط به این فکر میکنم که قصه‌های زنگی همه تکراری‌اند و فقط جای شخصیت‌ها عوض می‌شود شاید روزی ما نیز به انسان‌های دیگر نیازمند شویم بنابراین حمایت تنها شامل مادیات نیست چه‌بسا حمایت‌های معنوی نیز، بسیار اثرگذار و ثمربخش باشند و امیدوارم افرادی همچون حاج علی صابری افزونی پیدا کند تا بقول خودش کردستان را آباد ببینیم.

انتهای پیام