زمین و مریخ از یک ماده ساخته شده اند

تیمی از پژوهشگران بین المللی در مطالعات جدید خود، ترکیب ایزوتوپی سیارات سنگی در منظومه شمسی را بررسی کردند. بر این اساس مشخص شد زمین و مریخ از مواد مشابه موجود در درون منظومه شمسی تشکیل شده اند

به گزارش سیناپرس، مواد تشکیل دهنده سیارات منظومه شمسی از دو گروه مواد درونی و بیرونی تشکیل می شود که می توان آنها را در شهاب سنگ ها جستجو کرد. مطالعات گذشته نشان می‌ دهد مواد موجود در منظومه شمسی داخلی در ابتدای شکل گیری این منظومه، به صورت توده‌ های بزرگی تجمع یافته و به تدریج به اندازه ماه می رسند. برخورد این اجرام سیاره ای سرانجام سیاراتی مانند عطارد، زهره، زمین و مریخ را ایجاد کرد.

با این وجود، یک فرضیه در دانش ستاره شناسی مطرح است که بر اساس آن تصور می شود در زمان شکل گیری سیارات منظومه شمسی، سنگریزه ها و گرد و غبارهای کیهانی در ابعاد میلی متری از بخش های خارجی منظومه شمسی به سمت خورشید حرکت کردند. این ذرات در مسیر خود، روی سیاره های در حال شکل گیری منظومه شمسی داخلی انباشته شده و ذره ذره آنها را به اندازه فعلی خود گسترش دادند.

باید توجه داشت هر دو نظریه فوق، مبتنی بر مدل های نظری و شبیه سازی های کامپیوتری هستند. اما کدام یک صحیح بوده و در دنیای واقعی کدام فرآیند انجام شد؟ برای پاسخ به این سؤالات، تیمی مشترک از دانشمندان دانشگاه مونستر (آلمان)، رصدخانه کوت دازور (فرانسه)، مؤسسه فناوری کالیفرنیا (ایالات متحده آمریکا)، موزه تاریخ طبیعی برلین (آلمان)، و دانشگاه برلین (آلمان) ترکیب دقیق سیارات سنگی زمین و مریخ را مورد مطالعه قرار دادند.

به گزارش سیناپرس،طی این پژوهش، دانشمندان جامع ترین مقایسه از ترکیبات ایزوتوپی زمین، مریخ و مصالح ساختمانی بکر از درون و بیرون منظومه شمسی را ارائه کردند. نتایج این مطالعه می تواند درک ما را از فرآیند تشکیل سیارات عطارد، زهره، زمین و مریخ تغییر دهد.

دکتر کریستف بورکهارت از دانشگاه مونستر و سرپرست این تیم تحقیقاتی درباره موضوع فوق گفت: ما می‌خواستیم بفهمیم که آیا بلوک‌های سازنده زمین و مریخ از بخش های بیرونی یا درونی منظومه شمسی منشا گرفته ‌اند. برای این منظور، ایزوتوپ‌های فلزات کمیاب تیتانیوم، زیرکونیوم و مولیبدن که در لایه‌های غنی و بیرونی هر دو سیاره یافت می ‌شوند، مورد مطالعه قرار گرفت که سرنخ‌ های مهمی را ارائه می‌ کنند. ایزوتوپ ها انواع مختلفی از یک عنصر هستند که تنها در وزن هسته اتمی خود با یکدیگر تفاوت دارند.

در ادامه، دانشمندان ترکیب دقیق ایزوتوپی لایه های سنگ بیرونی قابل دسترس زمین و سایر شهاب سنگ ها و سیارات منظومه شمسی را مطالعه کردند. به گزارش سیناپرس، نتایج این پژوهش نشان می دهد که لایه های سنگی بیرونی زمین و مریخ اشتراکات بسیار کمی با ساختار مواد کربن دار بیرونی منظومه شمسی داشته و تنها حدود چهار درصد از بلوک های سازنده اصلی هر دو سیاره را تشکیل می دهند.
پروفسور تورستن کلاین از دانشگاه مونستر در این رابطه گفت: اگر زمین و مریخ اولیه عمدتاً دانه‌های غبار بیرونی منظومه شمسی را جمع کرده بودند، این مقدار باید تقریباً ده برابر بیشتر باشد. بنابراین ما نمی توانیم نظریه تشکیل سیارات درونی را تأیید کنیم.
کریستف بورکهارت در خاتمه توضیحات خود افزود: این یافته شگفت‌انگیز، پیامدهای مطالعه برای نظریه‌ تشکیل سیاره ها را تغییر نمی ‌دهد. این واقعیت که زمین و مریخ عمدتاً حاوی موادی از درون منظومه شمسی هستند، به خوبی با نظریه تشکیل سیارات بر اثر برخورد اجرام بزرگ در منظومه شمسی داخلی مطابقت دارد.
شرح کامل این پژوهش و یافته های به دست آمده از آن، روز گذشته در آخرین شماره مجله تخصصی SCIENCE ADVANCES منتشر شده است.
مترجم: فاطمه سادات علوی