راز و رمز کشک بادمجان

کشک، این خوراکی خوشمزۀ شور و کمی ترش یکی از فرآورده‌های فرعی شیر محسوب می‌شه که در روش سنتی از جوشوندن و غلیظ کردن دوغی که بعد از کره‌گیری باقی مونده و یا از ماست بدون چربی تهیه‌ش می‌کنن. کشک یه محصول صددرصد ایرانیه و بنابراین غذاهایی هم که توی پخت‎شون از کشک استفاده می‌شه معمولا از خوراکی‌های سنتی ایران محسوب می‌شن.

این بار طرز تهیۀ یکی از همین غذاهای کشک‌دار پرطرفدار و خوش‌طعم رو براتون انتخاب کردیم: «کشکِ بادمجان» که ظاهرا اوایل بیشتر توی کرمان و کاشان طبخ می‌شده اما امروز دیگه روی سفرۀ همه ایرانی‌ها دیده می‌شه.

مواد لازم:

بادمجان: ۴ عدد، معادل یک کیلوگرم (ترجیحا تازه و قلمی) کشک: یک پیمانه پیاز: یک عدد بزرگ گردو: نصف پیمانه خرد شده (ریز باشه در حدی که هنوز زیر دندون بیاد) نعناع خشک: یک قاشق سوپ‌خوری سیر: چند حبه

سرخ‎کردنشون که تموم شد، با گوشت‌کوب بادمجون‌ها رو له می‌کنیم. فقط یادتون باشه اینکار رو با گوشت‌‎کوب برقی و سایر دستگاهای مخلوط کن انجام ندین چون بادمجون زیادی خمیری می‌شه و بافتش رو از دست می‌ده.


خب حالا پیازهایی رو که به صورت درشت رنده کردیم با کمی روغن و زردچوبه تفت می‌دیم تا طلایی بشن و بعد بادمجون‌های له‎شده رو بهش اضافه می‌کنیم. در این مرحله می‌تونین گردو رو هم اضافه کنید و البته اگر دوست دارین یه مقدارشو برای تزیین نگه دارید.


حالا نوبت به اضافه‎کردن اصل ماجرا یعنی کشک می‌رسه. کشکی که البته از قبل با کمی آب رقیقش کردیم و گذاشتیم چند دقیقه‌ای بجوشه. بعد از اضافه‎کردن کشک، مایۀ کشک بادمجون رو یه خرده دیگه روی حرارت هم می‌زنیم تا خوب جا بیفته. حالا یه مقدار نعناع داغ و سیر داغ رو به کشک بادمجون اضافه می‌کنیم و یه مقدارش رو هم نگه می‌داریم برای تزیین روی غذا.


فقط حواستون باشه سیر و نعناع خیلی خیلی زود می‌سوزه و مزه‌شون تلخ می‌شه. برای داغ‎کردن نعنا فقط کافیه روغن رو توی یه تابۀ کوچیک گرم کنید و بعد از اینکه از روی حرارت برش داشتید؛ نعناع خشک رو اضافه کنید و به سرعت هم بزنید.


خب حالا کشک بادمجون رو در ظرف مناسب بریزید و با کشک و پیاز و نعنا و سیر و گردو (بعضی‌ها از گوشت چرخ‌کردۀ سرخ‌شده هم استفاده می‌کنن) روش رو تزیین کنید و با نون تازه نوش جان کنید. اگر سبزی خوردنِ تازه و ترشی لیته و دوغ هم دور و برتون بود که دیگه واقعا خوش به حالتون شده. جای همه دوستان رو خالی کنید. نوش جان.

منبع : مدوان