نیکوکاری می تواند در ژانرهای مختلف سینما نمایش داده شود

به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان، «دکتر محمد هاشمی»، در نشست سینما و نیکوکاری که به همت استودیو نیک سو(وابسته به مرکز فرهنگ نیکوکاری) برگزار شد، گفت: با توجه به اینکه زمینه پژوهشی بنده فلسفه و فلسفه هنر است، از دو زاویه به موضوع سینما و نیکواری می پردازم.یکی از نکات حائز اهمیت مواجهه دو بعدی سینما و جامعه است. در نظریات سینما و جامعه، سینما می تواند جامعه را شکل دهد و از طرفی جامعه می تواند بازتابش را در سینما به نمایش بگذارد. اتفاقات و رویدادهای مختلف اجتماعی خودش را در سینما بازتاب می دهد.در جامعه مشکلاتی مانند فقر، نابرابری اجتماعی و عدم اتحاد خودش را در فیلم ها نشان می دهد.

مدرس دانشگاه و پژوهشگر سینما و تئاتر فیلم «دزد دوچرخه» اثر ویتوریو دسیکا را بازتابی از جامعه بی اخلاق پس از جنگ ایتالیا دانست و افزود: دوربین فیلم، دوربین خاصی است. فیلم برداری نمای بلند باعث شده است که بیشتر با شخصیت ها همراه شویم. در این فیلم مردی با قرض دوچرخه ای می خرد که خیلی زود دوچرخه دزدیده می شود. مرد به پلیس، کلیسا و مردم مراجعه می کند و در نهایت وقتی نهادهای اجتماعی او را یاری نمی کنند به جایی می رسد که دوچرخه می دزدد.

وی با اشاره به فیلم« فروشنده» اصغر فرهادی، بیان کرد:این فیلم نشان میدهد زنی مورد تعرض قرار می گیرد و این تعرض به موضوع اجتماعی تبدیل می شود. فیلم نشان می دهد چگونه آدمها در جامعه مورد تعرض قرار می گیرند و خودشان هم متعرض می شوند. این بازتابی است که فیلم ساز از اجتماع گرفته است.

این مدرس دانشگاه با بیان اینکه فیلم ها می توانند امر نیکوکاری را در نهادهای نیکوکاری و بین انسانها بازتاب دهند، عنوان کرد: فیلم ها می توانند به نوعی نیکوکاری را تبلیغ کنند، تبلیغی که ایدئولوژیک نباشد. از طرفی نیکوکاری هم می تواند در فیلم ها بازتاب یابد. وقتی نیکوکاری در فیلم نشان داده می شود جامعه تاثیر می پذیرد.

هاشمی اظهار داشت: اساسا درام به طور کلی با نظریات ارسطو پیوند دارد. از دیدگاه ارسطو جهان استوار است بر الگوهای نیکویی اخلاقی .درام که سینما نیز جزو آن است تقلیدی می کند از آن نیکویی اخلاقی که بر جهان حاکم است. شر در جهان وجود دارد اما در نهایت قهرمان تراژدی از منظر ارسطو آن کسی است که بر شر غلبه می کند و نیکویی را در خود بوجود می آورد و در جهان رواج می دهد. هنر به صورت بنیادین با کلیت فلسفه امر نیکو در ارتباط است و از طریق امر بیرونی عینی یک محاکات یا تقلید یا شبیه سازی از آن امر نیک ارائه می دهد.

وی در پاسخ به این سئوال که آیا علاوه بر سبک رئالیسم ، سبک های دیگر سینمایی هم می توانند به مسائل اجتماعی از جمله نیکوکاری بپردازند، گفت: یک دانشجو در دانشگاه دکمال الملک نوشهر داشتم که سرهنگ نیروی انتظامی در زاهدان بود. او سعی داشت در مورد مشکلات زاهدان فیلم مستند بسازد. تلاش داشت از طریق فیلم سازی خانواده هایی که درگیر اعتیاد هستند را به زندگی عادی برگرداند. به طور کلی سینمای ما در مورد مسایلی همچون فقر، محرومیت که به خصوص در نواحی مرزی وجود دارد کم کاری کرده است.

این پژوهشگر سینما و تئاتر ادامه داد: این کم کاری دلایل زیادی دارد. از جمله اینکه فیلم سازان ما دل از تهران نمی کنند و از لوکیشن های شیک تهران به نواحی مرزی نمی روند و این سختی را به خود نمی دهند. مساله دیگر این است که دانشگاه های سینما چقدر در دانشجویان دغدغه ایجاد می کنند که به سمت مسایل و مشکلات انسانی بروند و در این زمینه کار کنند. دانشگاه ها نقش زیادی دارند که دانشجویان را دغدغه مند کنند. فقر، محرومیت اجتماعی و نابرابری ها در مناطق دور از مرکز تشدید می شود.

هاشمی تصریح کرد: اینکه چقدر واقعیت و چه اندازه خیال در سینما نقش دارد، اینکه چقدر در ساخت اثر سینمایی واقعیت دخیل است و تخیل چقدر کارایی دارد جای بحث و بررسی است.بحث نیکوکاری انگار بیشتر با سینمای رئالیسم گره خورده است. ارسطو به شکل بنیادین درام را با امر نیک همراه و هم رده می کند. در هر ژانر سینمایی می توانیم به شکل کلی و عمده بحث تضاد خیر و شر و برتری خیر بر شر را ببینیم. بحث نیکوکاری می تواند در ژانرهای مختلف سینما کار شود.

پایان پیام/31