قدرت تحمل ابهام و سازگاری با کرونا

چند ماهی از ورود ناگهانی ویروس کووید ۱۹ به زندگی همه ی مردم جهان می گذرد و ما شاهد ابتلای میلیون ها نفر و فوت صدها هزار نفر هستیم . این پاندمی کل جهان را تحت تاثیر خود قرار داده و به گفته ی کارشناسان ، جهان هرگز به دوران قبل کرونا باز نخواهد گشت. ویروس کرونا سردرگمی عجیبی هم در ذهن همه ی ما ایجاد کرده که برای درک بهتر شرایط پیش آمده در جهان و بالطبع کشور ما و آشنایی با علل این سردرگمی لازم است توضیحاتی بدهم که این توضیحات را در قالب چند کلید واژه بیان می کنم : پذیرش: پذیرش در روان‌شناسی به معنی رضایت فرد نسبت به واقعیتِ یک وضعیت، به‌رسمیت‌شناسی یک فرایند یا شرایط (اغلب وضعیت منفی یا ناخوشایند) بدون تلاش برای تغییر یا مقاومت در برابر آن است. در شرایط فعلی ما دو گزینه بیشتر پیش رو نداریم یا شرایط را بپذیریم و با آرامش با آن کنار بیاییم یا نپذیریم و استرسی مدام را تجربه کنیم.
سازگاری: راجرز در تعریف سازگاری می گوید: منظور از سازگاری انطباق متوالی با تغییرات و ایجاد ارتباط میان خود و محیط است به نحوی که حداکثر خویشتن سازی را همراه با رفاه اجتماعی ضمن رعایت حقایق خارجی امکان پذیر می سازد.سازگاری یکی از شاخصه های هوش هم محسوب می شود.
تحمل ابهام: در واقع تحمل ابهام، به روش برخورد یک فرد با رویدادها و شرایط نا آشنا ، اطلاق می گردد. اعتقاد بر این است که فردی با تحمل ابهام پایین معمولاً استرس را تجربه می کند و گاهی واکنش بی موقع از خود نشان می دهد و سعی در دور کردن خود از محرک مبهم دارد.
فرا هیجان: فرا هیجان به هیجانی که ما در رابطه با هیجاناتمان داریم اطلاق می شود مثلا هیجان شما از کشیدن دندان عقل خود منفی است ولی فراهیجانتان منفی نیست چون می دانید برای سلامتی شما لازم است. در مورد بحث حاضر به هیجانی که ما در مورد رویارویی با کرونا داریم اشاره می کند . اگر هیجان ما منفی باشد احساسات ما و به تبع آن رفتارهای ما منفی خواهد بود.
همه ی این کلید واژه ها به نقش انتخاب اشاره دارند . انتخاب با شماست .شما زندگی با وجود کرونا را پذیرفته اید؟ آیا شما فرد سازگاری هستید؟ اینجا، شرایط مبهم ، وجود ویروس کرونا در زندگی ماست و نکته اینجاست که شما توان تحملش را دارید؟ فراهیجان شما نسبت به کرونا مثبت است یا منفی؟
این که می بینید در کشور ما انقدر سبکسرانه با کرونا برخورد می شود نشانگر عدم اهمیت و نهادینه شدن این کلید واژه هاست .ما از گذراندن دوره های آموزشی روانشناختی مثل مهارت های زندگی گریزانیم ، وقتی کسی به ما پیشنهاد می دهد که برای حل مسائلمان نزد روانشناس برویم جمله ی معروف " مگه من دیوانه ام " را حواله اش می کنیم و همچنان معتقدیم ما عالمیم به تمام امور و شکر خدا که بی نیازیم از مطالعه پس این واکنش های غیر منطقی در برابر کرونا خیلی دور از انتظار نیست متاسفانه . به خود بیاییم و به سلامت خود و افراد جامعه بیشتر بیندیشیم و بیشتر احترام بگذاریم