اصلی ترین عامل عظمت ماه رمضان نزول قرآن است

به گزارش خبرنگار اندیشه خبرگزاری شبستان. ماه مبارک رمضان، ماه تهذیب نفوس و خودسازی و آغاز یک دوره جدید سیر و سلوک الی الله است، کسی که از این ماه درست استفاده کند، مانند کسی است که دوباره متولد شده ؛خوشا به حال آنان که قدر و منزلت این ماه را بدانند و از آن بهره کافی بگیرند. زیرا وشبخت و سعادتمند واقعی کسانی هستند که ارزش والای این ماه را بشناسند و از برکات بی‏ پایان آن بهره گیرند و مشکلات معنوی و مادی خود را به برکت روزه‏ ها و عبادات در این ماه حل کنند. لذا با حجت الاسلام دکتر «ایمان ضرابی» پژوهشگر و استاد حوزه و دانشگاه گفت و گویی انجام داده ایم که در ادامه مشروح آن تقدیم حضورتان می شود.

سعادت واقعی در ماه مبارک رمضان از آن چه کسانی است؟

ماه مبارک رمضان، ماه تهذیب نفوس و خودسازی و آغاز یک دوره جدید سیر و سلوک الی الله است، کسی که از این ماه درست استفاده کند، مانند کسی است که دوباره متولد شده ؛خوشا به حال آنان که قدر و منزلت این ماه را بدانند و از آن بهره کافی بگیرند. زیرا خوشبخت و سعادتمند واقعی کسانی هستند که ارزش والای این ماه را بشناسند و از برکات بی‏ پایان آن بهره گیرند و مشکلات معنوی و مادی خود را به برکت روزه‏ ها و عبادات در این ماه حل کنند.

فرصت طلبی اگر چه در مواردی به خصوص زمانی که به نوعی سو استفاده بینجامد زشت وناپسند است ولی در موارد معنوی بسیار پسندیده است، چنانجه قرآن می فرماید: «فاستبقوا الخیرات» این ماه، ماه فرصت طلبانی است که به دنبال فرصت برای جبران خسارت های عمر از دست رفته خود می باشند لذا کسانی که در بندگی تعلل کردند، این افراد در فرصت طلبی از دیگران سبقت می گیرند تا عقب نمانند
(فرصت غنیمت است غنیمت رها مکن بشنو نصیحتی و نصیحت رها مکن)

چگونه می توانیم با استفاده از برکات ماه شعبان برای ورود به ماه رمضان آماده شویم؟

ماه های رجب، شعبان و ماه مبارک رمضان، فصل های سبز عبادت و پرستش هستند. هریک از این سه ماه موقعیت ممتازی در عرصه بندگی وعبودیت خداوند دارد. ماه شعبان که ماه منتخب رسول اعظم اسلام (ص)است از ویژگی های معنوی منحصر به خود برخوردار است. پیامبر(ص) این ماه را برای خویش برگزید و از امت خود نیز خواست با انجام اعمال و عبادات این ماه وی را یاری نموده و بر شکوه بندگی خداوند بیفزایند.

شعبان ماه بسیار شریف و با عظمتی است که به حضرت محمد (ص) سـرور پیامبران منسوب است. این ماه منزلگاهی از منازل سیر روحانی انسان است. انسان های بیدار و صاحبان سیر و سلوک با بهره گیری از فوائد ماه شعبان و نشستن بر سفره های گسترده رحمت و سعادت قرب و بندگی خداوند وارد می شوند. در شرافت ایـن مـاه همین بس که رسول خدا (ص) آن را برای خویش برگزیده و برای کسی که او را در روزه ی این ماه اعانت کند دعا نموده است چنانکه فرمودند:«شعبان شهری، رحم اللّه من اعاننی علی شهری».در سیره ی عبادی آن حضرت آمده این ماه را روزه مـی گرفت و بـه ماه رمضان وصل می کرد و می فرمود:«شعبان ماه من است و هر کس یک روز از ماه مرا روزه بدارد، بهشت بر او واجب است».

صفوان پسر مهران جمّال گفت: امام صادق (ع)به من دستور داد اهالی ناحیه ام را بر روزه ماه شـعبان تـشویق کنم. گفتم: فدایت شوم در این روزه چـیزی مـی بینی؟ فرمود: بله. رسول اللّه (ص) هنگامی که هلال شعبان را می دید دستور می داد منادی ای در مدینه ندا دهد: ای اهل یثرب همانا من رسول خدا بـه سـوی شـما هستم، آگاه باشید که شعبان ماه من است پس خدا رحـمت کـند کسی را که مرا بر ما هم یاری کند.

در خصوص عظمت و اهمیت ماه مبارک رمضان و اعمال آن توضیح دهید؟

بین ماههای سال در قرآن کریم فقط نام ماه رمضان ذکر شده و از هیچ یک از دیگر ماه‌های قمری نامی به میان نیامده است، این حاکی از اهمیت و عظمت این ماه عزیز نزد خداوند است. عظمت‌ ماه مبارک رمضان به نزول قرآن کریم است، نه تنها به روزه گرفتن این ماه . قرآن کریم احکام وقوانینی دارد که یکی از آن‌ها روزه گرفتن است‌. ماه مبارک رمضان ماه نزول قرآن است. انسان در این ماه میهمان خداوند است و خدای سبحان نیز در این ماه مبارک غذایی‌ به نام «قرآن» برای انسان‌ها فرستاده است.ماه رمضان، ماه فرصت‌یابی است. فرصت آشتی با خدا، هرکس قهر بوده، به فکر آشتی با خدا باشد.

ماه رمضان، فرصت نظم و برنامه‌ریزی است. هر کس بی‌نظم بوده، این زمان باید منظم شود. به موقع بیدار شویم، به موقع بخوریم و به موقع بیاشامیم. ماه فرصت ازدیاد تقوا و تقویت اراده است.هر بنده‌ای ارتباط بیشتری با قرآن داشته باشد، این ماه را بیشتر درک می‌کند ولو به خاطر مریضی، یا پیری نتواند روزه بگیرد، روزه یکی از آداب ماه رمضان است که در میان امت‌های گذشته هم بوده است؛ اما آنچه که به این ماه عظمت می‌دهد این است که این ماه، ماه نزول قران است .قداست ماه مبارک رمضان با روزه گرفتن و حفظ حرمت این ماه نمایان می‌شود و خدای تبارک و تعالی عناوین باشرافت و بافضیلت را به خودشان نسبت می‌دهند.

خداوند متعال در آیه 185 سوره بقره فرمودند: «شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِی أُنْزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِلنَّاسِ وَبَیِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَىٰ وَالْفُرْقَانِ ۚ فَمَنْ شَهِدَ مِنْکُمُ الشَّهْرَ فَلْیَصُمْهُ ۖ وَمَنْ کَانَ مَرِیضًا أَوْ عَلَىٰ سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَیَّامٍ أُخَرَ ۗ یُرِیدُ اللَّهُ بِکُمُ الْیُسْرَ وَلَا یُرِیدُ بِکُمُ الْعُسْرَ وَلِتُکْمِلُوا الْعِدَّةَ وَلِتُکَبِّرُوا اللَّهَ عَلَىٰ مَا هَدَاکُمْ وَلَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ». این است ماه رمضان که قرآن در آن نازل شده، قرآنی که سراسرش هدایتگر مردم است و دارای دلایلی روشن و آشکار از هدایت است و مایه جدایی حق از باطل است، پس کسی که در این ماه در وطنش حاضر باشد باید آن را روزه بدارد و آنکه بیمار یا درسفراست، تعدادی از روزهای غیر ماه رمضان را به تعداد روزه‌های فوت شده، روزه بدارد. خدا آسانی و راحت شما را می‌خواهد نه دشواری و مشقت شما را و قضای روزه برای این است: شما روزه‌هایی را که به خاطر عذر شرعی افطار کرده‌اید، کامل کنید و خدا را بر اینکه شما را هدایت فرموده بزرگ شمارید و نیز برای این که سپاس‌گزاری کنید.

خدای سبحان، ماه رمضان را به نزول قرآن در آن معرفی می‌کند، پس هیچ‌گاه عظمت این ماه به لحاظ روزه نیست. عظمت ماه رمضان، شب قدر و ... است لذا می‌طلبد که قرآن به‌عنوان یک کتاب سرنوشت‌ساز، در شب قدر نازل شود.اساسا چرایی عظمت ماه مبارک رمضان را باید درهمین نکته دانست که این ماه ، ماه نزول کتاب بی بدیل خداست که متاسفانه حیف و صد حیف که توجه به این نکته ندارند که اصلی ترین عامل اهمیت و عظمت این ماه همین قران است و باید بیشتر در این ماه به قرآن توجه کنیم و بخوانیم و مقدمات بکار گیری آن را در روح و جان فراهم کنیم ، واقعا عظمت این ماه به بستن دهان از طعام ظاهری نیست بلکه این روزه مقدمه ای برای رشد و تعالی و ادراک همین کتاب است (این دهان بستی دهانی باز شد کو خورنده لقمه های راز شد)کتابی که قاطبه ی مسلمین از بهرمندی از آن قصور دارند.ماه رمضان، ماه تربیت و پرورش است؛ از این رو مناسب است که برنامه تربیتی روزه نیز با آگاهی هر چه بیشتر و عمیق‌تر از تعلیمات آسمانی هماهنگ شود، تا جسم و جان آدمی را از آلودگی گناه شست‌وشو دهد و به این دلیل، همواره ماه رمضان، ماه نزول کتاب‌های بزرگ آسمانی و به ‌ویژه قرآن بوده است.

امام سجاد (ع) در خصوص اهمیت و عظمت ماه مبارک رمضان چه فرمایشی دارند؟
حضرت امام سجاد(ع) در دعاى حلول ماه رمضان به درگاه خداوند عرض مى کند: به وسیله روزه ماه رمضان یاریمان ده تا اندام هاى خود را از معاصى تو نگه داریم و آن ها را به کارهایى گیریم که خشنودى تو را فراهم آورد، تا با گوش هایمان سخنان بیهوده نشنویم و با چشمانمان به دین لهو و لعب نشتابیم و تا دستمانمان را به سوى حرام نگشاییم و با پاهایمان به سوى آن چه منع شده ره نسپاریم و تا شکم هایمان جز آن چه را تو حلال کرده اى در خود جاى ندهد، و زبان هایمان جز به آن چه تو خبر داده اى و بیان فرموده اى گویا نشود... .»

و باز امام سجاد (ع) می فرماید: خدایا اگر من را نهیبم بزنی، ردم بکنی، در را هم ببندی، من این حرف ها سرم نمی شود، من گدای سمجی هستم. «لا کففت عن تملقک» من چاپلوسی می کنم. به در خانه ات این قدر سر می سابانم، این قدر ناله می زنم که به رویم باز کنی. چون معرفت در قلب من آمده که تو خیلی آقایی، کریمی، بزرگوار هستی.

پایان پیام/35