چندش آورترین و عجیب ترین غذای جهان!

این غذا که بیش‌تر متعلق به گذشته است، تا پیش از شیوع بیماری جنون گاوی و بروز نگران از سلامت آن‌ها، جزء غذاهای محبوب برخی نواحی مرکزی ایالات متحده به شمار می‌رفت. با این‌که فروش مغز گاوی با سن بیش از ۳۰ ماه در کشتارگاه‌های ایالات متحده قانونی نیست، هنوز هم برخی آدم‌ها به خوردن این غذا علاقه دارند.

بالوت چیزی نیست جز جنین پرورش یافته‌ی اردک، که به صورت زنده پخته می‌شود و … بقیه‌اش را خودتان حدس بزنید. این غذا که در جنوب شرقی آسیا محبوب است، به زبان فیلیپینی به معنی ” پوشیده شده‌”‌ است.

تهیه‌ی این غذا آن‌چنان سنگدلانه است که به راحتی نمی‌توان از آن گذشت. این نوع از سِرو غذا در بسیاری از کشورها از جمله استرالیا و آلمان غیر قانونی اعلام شده است. ایکیزیکوری (سِرو حیوان زنده) به این ترتیب است که مشتری ماهی مورد علاقه‌اش را از مخزن آب انتخاب می‌کند. سپس سرآشپز آن را از آب می‌گیرد و در مقابل چشم‌های مشتری، بدون کشتن ماهی، استخوان‌های‌اش را جدا می‌کند. سپس همان طور که هنوز قلب ماهی می‌تپد، سرآشپز گوشت بُرش خورده‌اش را در بشقاب می‌گذارد و تزیینات لازم را نیز انجام می‌دهد. هم‌چنین می‌توانید از سرآشپز درخواست کنید ماهی فیله شده را به آکواریوم برگرداند و تا وقتی آماده‌ی خوردن غذا شدید، چند لحظه‌ای در آب شنا کند.

خوراک ماهی یین یانگ که با نام ماهی “‌مرده و زنده‌”‌ نیز مشهور است، نخستین بار در تایوان درست شد، ولی اکنون تهیه‌ی این غذا غیر قانونی است. به تازگی، پس از آن‌که سرآشپزها به راهی برای زنده نگه داشتن ماهی و هم‌زمان سرخ کردن‌شان پی بردند، این غذا در چین نیز محبوب شد. چرا آشپزها باید چینی کاری بکنند؟ شاید فقط برای این‌که ثابت کنند ماهی‌شان تازه است!

برای تهیه‌ی این غذای اسکاتلندی، به یک گوسفند نیاز دارید. ابتدا قلب، جگر، و شش‌های آن را بیرون می‌آورید. سپس آن‌ها را به مدت سه ساعت در معده‌ی گوسفند می‌پزید؛ البته، نمک را هم فراموش نکنید. ایرانی‌های هم غذای مشابهی دارند که به آن چغور پغور می‌گویند.

گفته می‌شود، این خوراکی که مردم کامبوج آن را بسیار لذیذ می‌دانند، نخستین بار به دلیل قحطی و کمبود غذا در دوره‌ی رژیم ستمگر خمرهای سرخ محبوب شد. ولی بعد از برکناری پل پوت، این خوراکی که با سرخ کردن عنکبوت‌های تارانتولا تهیه می‌شود، هم‌چنان محبوب ماند و مردم کامبوج آن را مانند آب نبات نوش جان می‌کنند.

این غذا شباهت زیادی به ساناکجی دارد؛ با این تفاوت که در ناکجی، ‌هشت‌پا به طور کامل خورده می‌شود. البته این غذا درست مانند برخی دیگر از غذاهای این فهرست، خالی از خطر نیست. گفته می‌شود پاهای مکنده‌ی هشت پا به زبان و دهان می‌چسبند و خطر خفگی ایجاد می‌کنند. سالانه گزارش‌های متعددی حاکی از فوت در اثر ناکجی شنیده می‌شود.

البته که من و شما می‌دانیم جای این غذای خوشمزه! در این فهرست نیست! اما برای رعایت امانت نویسنده این غذا که در کشور ایران و همسایه‌های مجاور محبوبیت دارد هم آورده شده است، کله پاچه همانطور که از اسمش پیداست دقیقا از سر و ساق پای گوسفند تهیه می‌شود. علاوه بر سر و پای گوسفند، اندام‌های داخل شکم گوسفند نیز به صورت جداگانه در تهیه‌ی غذاهای دیگر استفاده می‌شود.

در برخی از فرهنگ‌های آسیایی از سوسمار خشک شده برای تهیه‌ی سوپ، یا گاهی اوقات، با خیساندن در الکل، جهت بهره‌مندی از خواص پزشکی آن استفاده می‌شود. اگر چه، این فرایند احتمالا سال‌های سال به طول بینجامد.

کاسه‌ی چشم ماهی تن، خوراکی نسبتا ارزان‌قیمتی است که در بیش‌تر فروشگاه‌های مواد غذایی کشور ژاپن، حدودا به قیمت ۱ دلار به فروش می‌رسد. این خوراکی دارای طعمی شبیه ماهی مرکب است که پیش از مصرف باید آب‌پز شود. فراموش نکنید، قبل از خوردن کاسه‌ی چشم ماهی تن، کمی سس نیز به آن بزنید!

این خوراکی که معمولا در میان کشورهای اسکاندیناوی محبوبیت دارد از ماهی خشک شده و سود سوزآور تهیه می‌شود. بله، سود سوزآور. ماهی خشک را به مدت چندین روز در این ماده‌ی تند و سوزان قلیایی که به هیدروکسید سدیم نیز معروف است، می‌خوابانند. پس از این‌که ماهی را از داخل سود سوزآور در می‌آورند، آن‌چنان تند و سوزاننده می‌شود که باید تقریبا یک هفته‌ در آب سرد بماند تا قابل خوردن شود.

در کشور اندونزی، ‌این حشره‌های بد بو را خیلی دوست دارند. شاید به خاطر این‌که مزه‌ی تخمه‌ی آفتابگردان تلخ و بی‌نمک می‌دهند. فقط باید خیلی سریع بجویدشان!

کوپی لواک یکی از گران‌قیمت‌ترین گونه‌‌های قهوه است که حدود نیم کیلو از آن، بیش از ۱۵۰ دلار قیمت دارد. این قهوه از دانه‌های قهوه‌ای تهیه می‌شود که حیوانی به نام زباد به عنوان مدفوع از خود خارج می‌کند؛ به این ترتیب که این پستاندار متعلق به جنوب شرق آسیا، در مزارع قهوه می‌چرخد، دانه‌های قهوه را می‌خورد، و کشاورزان مدفوع آن را جمع می‌کنند و … !

این غذا نیز، درست مانند بسیاری از غذاهای شرق آسیا، خام خورده می‌شود. خیلی خام. سرآشپز مقابل چشمان شما، هشت‌پای کوچکی را قطعه قطعه می‌کند، و روی آن روغن کنجد می‌ریزد؛ اگر وی گاهی اوقات به آن‌ها ضربه می‌زد، تعجب نکنید، زیرا هنگامی که با چوب‌های غذاخوری‌تان می‌خواهید آن‌ها را بردارید، دائما تکان می‌خورند.

نوعی غذا در شمال سوئد محبوب است که از ماهی هرینگ تخمیری دریای بالتیک تهیه می‌شود؛ معمولا این غذا را به صورت کنسروی – مانند شکل بالا – به فروش می‌رسانند. گاهی اوقات هنگام حمل و نقل، برخی از قوطی‌های کنسرو به دلیل ادامه‌ی فرایند تخمیر به شدت باد می‌کنند. به تازگی، مطالعه‌ای در ژاپن دریافته است، این غذا در میان غذاهای سراسر جهان، متعفن‌ترین بو را از خود متصاعد می‌کند. به این ترتیب، منطقی به نظر می‌رسد که چرا معمولا این غذا را در فضای باز میل می‌کنند.

این کرم‌های پیله‌ساز که عموما روی درخت موپانه (درخت مرهم) یافت می‌شوند – به همین خاطر آن‌ها هم موپانه نامیده می‌شوند – منبع پروتئینی مهمی برای میلیون‌ها آفریقایی به شمار می‌روند. معمولا این کرم‌ها را خشک می‌کنند و به عنوان تنقلات نوش جان می‌کنند.

صدها سال است چینی‌ها از لانه‌های ساخته شده از بزاق پرندگان در آشپزی‌شان، به خصوص تهیه‌ی نوعی سوپ، استفاده می‌کنند. با این‌که این لانه‌های خوراکی گونه‌های متفاوتی دارند، به طور کلی سوپ لانه‌ی پرندگان یکی از گران‌قیمت‌ترین غذاهای روی زمین به شمار می‌رود؛ سوپ تهیه شده از گونه‌ی قرمز این لانه، کاسه‌ای ۱۰،۰۰۰ دلار به فروش می‌رسد.

این غذا که حاوی شفیره (لارو) مورچه‌هایی است که از ریشه‌ی گیاه آگاوه برداشت می‌شوند، در مکزیک به عنوان غذایی لذیذ و خوشمزه طرفدار دارد. در حقیقت، گاهی اوقات به این غذا “‌خاویار حشرات‌”‌ نیز می‌گویند! گفته می‌شود طعم این غذا مانند کره، و کمی شبیه طعم آجیل است.