اهمیت دیدگاه اکولوژیک در تاب­‌‌آوری

عفت حیدری مترجم کتاب تاب آوری جوانان و فرهنگ از انتشارات شبگیر در یادداشتی اختصاصی برای میگنا نوشت طی سال­‌‌های جدید با تغییر اصولی با الگوی سیستم­‌‌های چندسطحی و پویای ، خطرپذیری و تاب­‌‌آوری، تأکید تازه­‌‌ای روی فرایندهای نهفته در محیط‌­‌‌های زندگی انسانی و به­‌‌ویژه در فرآیندفرایندهای فرهنگی وجود دارد.

هیچ­‌‌کدام از سیستم­‌‌های اجتماعی اکولوژیک به­‌‌لحاظ فرهنگی خنثی نیستند(اسمیت، بوند و کاگیتاسیبسی،؛ 2006) یا به­‌‌تنهایی عمل نمی­‌‌کنند؛ آن­‌‌ها در سطوح چندگانه­‌‌ای عمل می­‌‌کنند که حوزه­‌‌های بومی و جهانی گسترده­‌‌تررا پوشش می­‌‌دهند (رایت، مستن و نارایان،؛ 2013). بنابراین، درک مفهوم­‌‌سازی تاب­‌‌آوری با مکانیسم­‌‌هایی که از سازگاری با دشواری­‌‌ها حمایت می­‌‌کنند، اغلب فرهنگ‌­‌‌های تعاملی را شکل می­‌‌دهند که اکولوژی­‌‌های اجتماعی را تعریف می­‌‌کنند
شناسایی سطوح چندگانه با اکولوژی فردی، امکان هدف قراردادن تعدادی از محیط­‌‌ها را نشان می­‌‌دهد که در آن، به‌­منظور کاهش خطر و افزایش منابع و تقویت سیستم­‌‌های حمایتی، مداخله صورت می­‌‌گیرد.چنین دیدگاه اکولوژیکی ممکن است در افزایش پیامدهای تاب­‌‌آوری، حیاتی و مهم باشد.
سیستم­‌‌های فرهنگی­‌‌­اجتماعی اغلب در محیط خانواده­‌‌ها و جوامع، سیستم­‌‌های باور و راه و رسم زندگی و سازگاری با مشکلات عمومی زندگی فراهم می­‌‌آورند و هم­چنین از فرآیندفرایندهای دیگر و دانش فرهنگی­‌‌ای که درجمع به سازگاری مثبت تحت شرایط نرمال و تاب­‌‌آوری در موقعیت­‌‌های دشوار می­‌‌انجامد، استفاده می­‌‌کنند(هارکنز و سوپر،؛ 2012).
دانش و سنت­‌‌های سازگارانه طی نسل­‌‌ها منتقل شده و درجریان تکامل فرهنگی، انتخاب و تقویت می­‌‌شود. خانواده­‌‌ها و مؤسسات فرهنگی، اغلب وظیفه­‌‌ی تربیت نسل بعدی را طی باورها و فرآیندفرایندهای فرهنگی به­‌‌عهده می­‌‌گیرند.
گرچه این سنت­‌‌هاوسیستم­‌‌های اعتقادی طی نسل­‌‌ها توسط مردم­‌‌شناسان مورد مطالعه قرارگرفته­‌‌اند،؛ اما در سال­‌‌های اخیر درعلم تاب­‌‌آوری، روی عوامل و فرآیندفرایندهای حمایتی فرهنگی، تمرکز چندانی صورت نگرفته است. برخی از پژوهش­گران اولیه تأکید کرده­‌‌اند که متن و محیط هردو مهم هستند (به‌­‌‌ویژه مستن، بست و،گارمزی،؛ 1990؛، روتر،؛ 1990).
پژوهش­گران خاص،به دنبال تمرکز بیش­‌‌تر فرهنگی­‌‌ ­اجتماعی بودند (برای مثال:، اوگبو،؛ 1981) و تحقیقات و پژوهش‌­های خاصی در محیط­‌‌های خاص فرهنگی صورت گرفت(برای مثال:، لافرامبویز، هیت، اولیور و ویتبک،؛ 2006).
به­‌‌هرحال، تلاش­‌‌های سیستماتیک برای بررسی فرایندهای فرهنگی به­‌‌ندرت صورت می­‌‌گرفت.با تلاش­‌‌های انجام‌­گرفته در قرن بیست­‌‌ویکم برای گسترده­‌‌کردن مطالعات تاب­‌‌آوری، افزایش هم­کاری­‌‌های بین­‌‌المللی و هما­هنگی مطالعات چندملیتی، درنهایت، نشانه­‌‌هایی از یک رنسانس و تحول حقیقی در پژوهش­‌‌های تاب­‌‌آوری با توجه ویژه روی محیط­‌‌های فرهنگی دیده می‌­‌‌شود (مستن،؛ 2014).
این تغییر و تحول، مدیون تلاش­‌‌های قابل­‌‌توجه پژوهش­گران در سراسرجهان به­‌‌منظوربهبود تاب­‌‌آوری درمحیط­‌‌های مختلف است.
این پژوهش­گران دارای شبکه­‌‌ای از محققان هستند که روی اکولوژی اجتماعی تاب­‌‌آوری متمرکزند (اونگار ودیگران را ببینید،؛ 2013) و همین‌­‌‌طور پژوهش­گرانی که روی توان جوانان مهاجرتمرکزکرده­‌‌اند(مستن ودیگران را ببینید،؛ 2012).
پژوهش­گران بین­‌‌المللی که مصیبت و خشونت سیاسی را با هدف بهبودآمادگی، بهبودی یا صلح مطالعه می­‌‌کنند، نقش کلیدی در موج جهانی بازی می­‌‌کنند
سازمان­‌‌های بین­‌‌المللی وبشردوستانه، ازجمله یونیسف وبانک جهانی بودجه، مدیریت لازم را برای پژوهش­‌‌های متفاوت‌­‌‌تر و جهانی­‌‌تر برای پژوهش­‌‌های تاب­‌‌آوری فراهم آورده­‌‌اند (برای مثال:، بریتو، انگل و سوپر،؛ 2013؛، لوندبرگ ورملی،؛ 2012).
بر اثرتلاش­‌‌های بین­‌‌المللی­‌‌ای که انگیزه­‌‌ی آن در بسیاری از موارد، تهدید نسبت به رشد انسانی است، پژوهش­‌‌های تاب­‌‌آوری درمحیط­‌‌های مختلف به­‌‌سرعت رشد پیدا می­‌‌کند.
مصادف با آن، تعریف و مقیاس­‌‌ها ومتدها و یافته­‌‌ها و مواردی درادبیات تاب­‌‌آوری درنظام­‌‌های متعدد تغییرمی­‌‌کنند تا شواهد و چالش­‌‌های این کار جدید را منعکس کنند.دانش گسترده و وسیع درمورد تاب­‌‌آوری درمیان بافت­‌‌های مختلف فرهنگی،نوید فرایندهای جهانی و منحصربه­‌‌فرد و استراتژی­‌‌های هوشمندانه را برای حمایت از تاب‌­آوری در محیط می­‌‌دهد.