روش جدید تشخیص نوزادان در معرض خونریزی مغزی

محققان استرالیایی موسسه WEHI راه جدیدی را برای کمک به شناسایی نوزادان و جنین ‌هایی که در معرض خطر ابتلا به خونریزی مغزی هستند، کشف کرده ‌اند که می تواند در معالجه آن نیز موثر باشد.

به گزارش سیناپرس،خونریزی مغزی در نوزادان متولد نشده و یا تازه متولد شده، می تواند منجر به سکته مغزی و بیماری های عصبی دائمی از جمله فلج مغزی شود. با این که گاهی اوقات می توان خونریزی مغزی را با تزریق پلاکت درمان کرد، اما روش های تهاجمی می توانند برای نوزادان، خطرناک و غیر مطمئن باشند.

محققین موسه والتر و الیزا هال استرالیا (WEHI) یک بررسی علمی را انجام داده اند تا بفهمند مقادیر پلاکت‌ ها، یعنی همان سلول ‌های خونی کوچک که بیشتر به دلیل فعال ‌سازی لخته ‌های خون شناخته می ‌شوند، چگونه بر خونریزی‌ های مغزی تأثیر می‌ گذارند تا از این طریق بهتر درک کنند که تزریق پلاکت در چه مواقعی بهینه است.

این تحقیق همچنین نشان می ‌دهد که نوزادان ممکن است دو هفته پس از تولد، در برابر خونریزی مغزی فرایندهای محافظتی نشان دهند.به گزارش سیناپرس، سطح پایین پلاکت ها، وضعیتی که با عنوان ترومبوسیتوپنی نیز شناخته می شود، می تواند با خونریزی بیش از حد همراه باشد و در نوزادان نارس شایع است. با تجزیه و تحلیل درجات مختلف ترومبوسیتوپنی در مدل‌های پیش بالینی، محققان توانستند سه سطح از تعداد پلاکت ‌ها را که خطر خونریزی مغزی را تعیین می‌ کنند، تشخیص دهند.

پژوهشگران با بررسی مدل‌ های بالینی دریافتند که خونریزی مغزی همیشه زمانی رخ می ‌دهد که سطح پلاکت ‌ها در نوزادان و جنین ‌ها به 10 درصد یا کمتر می ‌رسد.به گزارش سیناپرس، در حالی که سطح متوسط پلاکت بین 10 تا 40 درصد می تواند به طور بالقوه باعث خونریزی مغزی شود، نوزادانی که بیش از 40 درصد پلاکت دارند اصلا در معرض خطر ابتلا به این بیماری نبودند.

محققان می گویند: در حال حاضر تزریق پلاکت به نوزادانی در آن محدوده متوسط انجام می شود، که ممکن است اصلا خونریزی مغزی را تجربه نکنند. از این رو بررسی آستانه هایی از سطح پلاکت که همواره منجر به خونریزی مغزی می شوند بسیار حائز اهمیت است.

آن ها افزوده اند: یافته ‌های ما می ‌تواند به تعیین این که تزریق پلاکت در کدام دسته از نوزادان ایمن و موثر است و در کجا می ‌توان این آستانه را کاهش داد تا از تزریق ‌های غیرضروری و خطرناک جلوگیری شود، کمک کنند.

به گفته آن ها، بررسی این که چرا محافظت در برابر خونریزی مغزی دو هفته پس از تولد شکل می ‌گیرد و همچنین مطالعه پروتئین ها و ژن های درگیر، گام مهم بعدی است. ما باید ببینیم پلاکت‌ ها و رگ‌ های خونی مغز برای مقاومت در برابر خونریزی‌ های مغزی چگونه با یکدیگر تعامل می کنند.

یافته های این مطالعه که راه را برای درک بهتر این که تزریق پلاکت در چه گروهی از نوزادان مفید خواهد بود هموار می کنند، در مجله Blood منتشر شده اند.

ترجمه: رها امیدوار