تلسکوپ فضایی هابل ناسا پدیده ای عجیب را پیدا کرد

در پژوهشی جدید تلسکوپ فضایی هابل روی یک ماموریت چالش برانگیزتر متمرکز شده که شامل کشف سرعت انبساط جهان است.

به گزارش سیناپرس، سرعت انبساط جهان برای مدت طولانی ستاره شناسان را مجذوب خود کرده است. از زمان مطالعات اولیه توسط ادوین پی هابل و ژرژ لماتر در دهه ۱۹۲۰ تا کشف انرژی تاریک در دهه ۱۹۹۰، این زمینه به آرامی اما پیوسته پیشرفت کرده است. تلسکوپ فضایی هابل حجم عظیمی از داده ها را برای مطالعه فراهم کرده و یکی از قوی ترین رصدخانه های فضایی است که به ستاره شناسان در درک اسرار کیهانی کمک می کند.

این تلسکوپ در ۳۰ سال عمر خود بیش از ۱.۳ میلیارد عکس گرفته و اکنون بر روی یک ماموریت چالش برانگیزتر متمرکز شده است که شامل کشف سرعت انبساط جهان می شود. ناسا در آخرین اعلانات خود گفت تا کنون، یافته ها نشان می دهد که اتفاقی غیرعادی در جهان در حال رخ دادن است.

پیشرفت‌های فناوری بدین معناست که دانشمندان اکنون می ‌توانند انبساط جهان را با دقت بسیار بیشتری مطالعه کنند ولی به نظر می رسد که یک اختلاف وجود دارد. ناسا اعلام کرد که تفاوتی در میزان انبساط و مشاهدات جهان پس از انفجار بزرگ وجود دارد که نشان می ‌دهد موضوع عجیبی در جریان است.

علت این اختلاف یک راز باقی مانده است. اما داده‌ های هابل، شامل انواع اجرام کیهانی که به عنوان نشانگر فاصله عمل می ‌کنند، از این ایده حمایت می‌ کند که اتفاق عجیبی در حال وقوع است که احتمالاً دربرگیرنده یک فیزیک کاملاً جدید است.
برای درک این پدیده، محققان ناسا در حال مطالعه داده‌های جمع‌ آوری ‌شده توسط تلسکوپ فضایی هابل در فضا و زمان هستند که می ‌توان از آنها برای ردیابی نرخ انبساط استفاده کرد.به گزارش سیناپرس، ناسا گفت این تلسکوپ از زمان پرتاب در سال ۱۹۹۰ بیش از ۴۰ نشانگر را کالیبره کرده است.

آدام ریس (Adam Riess) برنده جایزه نوبل از دانشگاه جانز هاپکینز در بالتیمور مریلند و موسسه علمی تلسکوپ فضایی، گفت: ما دقیق ترین اندازه گیری نرخ انبساط جهان را از استاندارد طلایی تلسکوپ ها و نشانگرهای مایل کیهانی دریافت می کنیم.

به گزارش سیناپرس، مطالعه انبساط جهان در سال ۱۹۲۰ با اندازه گیری هابل و لمتر آغاز شد. هابل اعلام کرد که به نظر می رسد کهکشان های دیگر در حال دور شدن از کهکشان هستند. او افزود که هر چه آنها از کهکشان راه شیری دورتر باشند، سریعتر از زمین دور می شوند. از آن زمان، دانشمندان در تلاش برای اندازه گیری این انبساط بوده اند.

در ادامه، وقتی تلسکوپ هابل شروع به جمع ‌آوری داده ‌ها کرد، متوجه شد که سرعت انبساط سریع ‌تر از آن چیزی است که مدل‌ ها پیش ‌بینی کرده بودند یعنی حدود ۶۷.۵ کیلومتر در ثانیه در هر مگاپارسک است.

این اختلاف باعث شد دانشمندان درک خود را دوباره ارزیابی و از نو شروع کنند. دانشمندان اکنون منتظرند تلسکوپ فضایی جیمز وب ارسال داده های جدید را آغاز کند تا بتوانند عمیق تر در این راز کنکاش کنند.

مترجم: فاطمه امینی
منبع: financialexpress