نجات جان هزاران نفر با افزایش فضای سبز شهری

نتایج یک مطالعه جدید نشان می‌ دهد که ایجاد پارک‌ ها و دیگر فضاهای سبز شهری می ‌تواند از مرگ ده‌ ها هزار نفر در سال جلوگیری کند.

به گزارش سیناپرس، مطالعات جدید محققان نشان می دهد افزایش فضای سبز شهری به طور مستقیم با افزایش سلامت افراد مرتبط است. پیج بروچو، سرپرست این تیم تحقیقاتی در دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه بوستون ، درباره موضوع فوق می ‌گوید: ما می‌دانیم که زندگی در مناطق سبزتر می‌تواند تأثیر مثبتی بر سلامت جسمی و روانی ما داشته باشد، اما اطلاعات کافی در مورد اینکه چگونه تغییرات در توزیع فضای سبز می ‌تواند بر میزان مرگ و میر تأثیر بگذارد وجود ندارد..

مطالعه ما تاثیر گسترش فضای سبز در مناطق شهری را بررسی و نشان می دهد که چگونه افزایش پوشش گیاهی سبز به طور بالقوه می تواند به افزایش امید به زندگی افراد منجر شود. سیاست گذاران و برنامه ریزان شهری می توانند از این اطلاعات برای حمایت از برنامه های اقدام محلی اقلیمی استفاده و اطمینان حاصل کنند که این طرح ها شامل ابتکارات مرتبط با سبز شدن شهرها هستند.

برای این مطالعه، محققان از داده‌های سرشماری ایالات متحده، داده‌های مرگ و میر مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های ایالات متحده و داده‌های سبز بودن ماهواره‌های ناسا استفاده کردند. آنها ارزیابی کردند که چگونه میزان فضای سبز در ۳۵ شهر بزرگ ایالات متحده بر مرگ همه علل در میان بزرگسالان ۶۵ سال و بالاتر تأثیر می گذارد.

به گزارش سیناپرس، در تمام ۳۵ شهر، محققان به این نتیجه رسیدند که افزایش فضای سبز می توانست از مرگ بین ۳۴ هزار تا ۳۸ هزار مرگ یا حدود ۱۵ تا ۲۰ مرگ به ازای هر ۱۰ هزار سالمند جلوگیری کند.

فضای سبز یا به اصطلاح جنگل‌ های شهری به کاهش سیل، بهبود کیفیت هوا و تنظیم دما کمک می ‌کنند. فضای سبز همچنین ممکن است در همه شهرها به دلیل تفاوت در اقلیم، منابع آب، شهر نشینی و چشم ‌انداز امکان ‌پذیر نباشد، اما این یافته ‌ها می ‌تواند توسط برنامه‌ ریزان شهری برای ارزیابی تغییرات محلی در فضای سبز در طول زمان و توسعه برنامه ‌های اقدام مناسب اقلیمی در شهرهای خود استفاده شود.

بروچو در خاتمه توضیحاتش گفت: افزایش فضای سبز شهری در آب و هوای خشک در برخی مناطق با افزایش سبزی در یک منطقه شهری در شمال غربی اقیانوس آرام متفاوت است. به گزارش سیناپرس، اگر کاشت درختان سرسبز در آب و هوای یک منطقه دشوار باشد، برنامه ریزان شهری می توانند از این داده های سرسبزی به عنوان نقطه شروع استفاده کنند و انواع دیگری از پوشش گیاهی را که ممکن است برای آب و هوای محلی آنها واقع بینانه تر باشد، در نظر بگیرند.

شرح کامل این پژوهش در آخرین شماره مجله تخصصی Frontiers in Public Health منتشر شده است.

مترجم: احسان محمدحسینی