آبله میمونی تا چه حد ما را تهدید می کند؟

در شرایطی که هنوز در تلاطم همه گیری کووید-۱۹ هستیم، علائم هشداردهنده بیماری ویروسی دیگری در کشورهای سراسر جهان ظاهر شده است. آبله میمونی یک ویروس جدید نیست و در این یادداشت قصد داریم به بررسی تهدید واقعی این بیماری بپردازیم.

به گزارش سیناپرس، آبله میمونی برای اولین بار در سال ۱۹۵۸ میلادی کشف شده و در طول سال ها شیوع های کوچک منظمی از این بیماری مشاهده شده است. با این حال، اکنون شاهد شیوع گسترده‌ تر این ویروس هستیم، به طوری که تا روز گذشته، ۱۰۰ مورد قطعی و نزدیک به ۳۰۰ مورد مشکوک در بیش از ۱۶ کشور گزارش شده است. در این شرایط بسیاری از مردم از خود می پرسند که آیا ما با یک بیماری همه گیر دیگر مواجه شده ایم؟

در پاسخ به این سوال باید اذعان داشت که در سال‌ های اخیر، ۱۳ مورد همه ‌گیری مجزای آبله میمونی دیده شده‌اند که عمدتاً در یک کشور محدود بوده و می‌ توان آن را در آفریقای مرکزی و غربی، جایی که تصور می ‌شود ویروس در آنجا ساکن است، ردیابی کرد. در ماه مه و ژوئن ۲۰۲۱، سه مورد آبله میمون در بریتانیا وجود داشت که همگی با سفر به غرب آفریقا مرتبط بودند.

با این حال، طبق گفته سازمان بهداشت جهانی، شیوع فعلی به شکل متفاوتی پیش رفته و با موارد بسیار بیشتر، انتقال انسان به انسان بیشتر و افراد بیشتری که در خارج از آفریقا آلوده شده اند، مواجه هستیم.

در آفریقای مرکزی و غربی، آبله میمون ‌ها معمولاً از حیوانات آلوده به انسان سرایت می ‌کند، اگرچه برخی از موارد انتقال از انسان به انسان رخ می‌دهد.به گزارش سیناپرس، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ های ایالات متحده بیان می ‌کند که عفونت‌ های آبله میمونی در ابتدا منجر به تب، سردرد، خستگی و تورم غدد لنفاوی می ‌شود و به دنبال آن التهابات پوستی به صورت تاول روی پوست ، دهان، اندام تناسلی، چشم‌ ها یا کف پا ظاهر می شوند.

به گزارش سیناپرس، عفونت آبله میمونی معمولا ۱ تا ۳ هفته پس از مواجهه ایجاد می شود و عفونت ناشی از آن ۲ تا ۴ هفته طول می کشد. بیشتر عفونت ها نسبتاً خفیف هستند، اگرچه تاول ها می توانند بسیار دردناک باشند. با این حال، بسته به نوع خاص آبله میمون، عفونت ها می توانند در ۱۰ درصد موارد کشنده باشند، اگرچه شیوع فعلی نرخ مرگ و میر کمتری در حدود ۱ درصد دارد.

چندین روش درمانی برای آبله وجود دارد که باید روی آبله میمون موثر باشد و چندین واکسن موثر برای افراد در معرض خطر در دسترس است. علاوه بر این، مطالعه‌ای که در دهه ۸۰ در دانشکده پزشکی و بهداشت استوایی لندن انجام شد، نشان داد که واکسیناسیون قبلی آبله می‌تواند به محافظت در برابر آبله میمونی کمک کند، اگرچه واکسیناسیون معمول علیه آبله در بسیاری از کشورها پایان یافته، و بنابراین مصونیت کلی ایجاد شده سال به سال کاهش یافته است.

خوشبختانه در ایران واکسن آبله به بیشتر افراد تزریق شده و در جدول واکسیناسیون قرار دارد و به همین دلیل سطح ایمنی مردم ایران نسبت به این بیماری از کشورهای مانند بریتانیا، کانادا و ... که چند دهه است که تزریق واکسن آبله را متوقف کرده اند، بیشتر است.

به گزارش سیناپرس، در آبله میمونی، بثورات و تاول‌ ها می ‌توانند بسیار عفونی باشند و معمولاً از طریق تماس نزدیک بین افراد منتقل شده و در برخی موارد، ویروس ممکن است از طریق هوا پخش شود. نتایج مطالعه‌ ای که توسط محققان ژنو انجام شد نشان می‌ دهد این ویروس بسیار کمتر از ویروس کرونا مسری است. صرف نظر از نوع انتقال، جداسازی افراد مبتلا به راش یا تاول در پیشگیری از انتقال آبله میمون بسیار موثر است.

سوالی که در ذهن همه وجود دارد این است که چرا شیوع فعلی آبله میمون با موارد قبلی تفاوت دارد و همه ما چقدر باید نگران باشیم؟ پاسخ کوتاه این است که ما هنوز نمی دانیم چرا این شیوع با بقیه متفاوت است.

این احتمال وجود دارد که آغاز دوباره سفر و گردهمایی های اجتماعی بزرگ به دنبال کاهش محدودیت های کرونایی منجر به موارد بیشتری از انتقال آبله میمون در مدت زمان کوتاهی شده باشد. همچنین این امکان وجود دارد که ویروس به نحوی تغییر کرده یا جهش یافته باشد که امکان انتقال بیشتری را فراهم کند، اگرچه داده‌ های فعلی نشان می‌ دهد که این سویه ویروس بسیار شبیه به سویه غرب آفریقا است که قبلاً باعث بروز شیوع‌ های کوچک شده است.

از طرف دیگر، این شیوع ممکن است به دلیل عفونت‌های قبلی کرونا، پیشرفت متفاوتی داشته باشد. ما می‌دانیم که عفونت‌ های ناشی از کووید ۱۹ می ‌تواند باعث اختلال در سیستم ایمنی بدن ما شوند و شواهد اخیر از مطالعه محققان استرالیایی نشان می‌دهد که این بی ‌نظمی ممکن است هفته‌ ها تا ماه ‌ها پس از عفونت ادامه یابد.
به باور کارشناسان، این امکان نیز وجود دارد که این اختلال ایمنی باعث افزایش حساسیت به عفونت، تسهیل انتقال ویروس یا تغییر بیماری بالینی شود. به گطارش سیناپرس،در این صورت ممکن است در ماه‌ های آینده شاهد شیوع بیماری‌های عفونی غیرمعمول بیشتری باشیم.
به گزارش سیناپرس، صرف نظر از دلیل ماهیت غیرعادی شیوع فعلی آبله میمون، احتمالاً در هفته های آینده شاهد موارد بیشتری خواهیم بود. از آنجایی که افراد ممکن است تا سه هفته طول بکشد تا علامت دار شوند و می توانند ویروس را تا یک ماه گسترش دهند، مدتی طول می کشد تا اندازه و مقیاس کامل این شیوع را بدانیم. با توجه به اینکه آبله میمونی عمدتاً از طریق تماس نزدیک با فردی که دارای بثورات یا تاول است گسترش می یابد، بعید است که این بیماری در شرایط فعلی به یک اپیدمی یا همه گیری جدید تبدیل شود.

با این حال، توصیه می شود در صورت مشاهده هرگونه جوش یا تاول آبله با پزشک خود صحبت کنید و قبل از تماس نزدیک با دیگران مراقب باشید.

در خاتمه به یاد داشته باشید که اطلاعات نادرست در شبکه های اجتماعی و رسانه های اینترنتی به طور گسترده ای منتشر می شود و مراقب آنچه در رسانه های اجتماعی می خوانید باشید.

در این زمینه باید به منابع قابل اعتماد مراجعه کنید. خوشبختانه، اقداماتی که از انتشار کروونا جلوگیری می کند، از گسترش آبله میمون نیز جلوگیری می کند.

گزارش: فاطمه کردی