گفت‌و‌گوی مفصل و خواندنی با بهترین بازیکن جهان / امشب باید ادعایت را ثابت کنی محمد!

به گزارش ورزش سه، در تب و تاب مهم ترین فینال تمامی فصل ٢٢-٢٠٢١ میان لیورپول و رئال که دنیای فوتبال را در سراسر جهان به خود معطوف کرده است. و در میان میلیون ها مقاله و مطلب در روزنامه ها و مجلات و سایت های بی پایان و اَپ های شخصی همه از این دو حرف می زنند. از کلوپ و آنچلوتی، از صلاح و بنزما. جایی‌که پیروزی در فینال احتمالا "توپ طلا" را برای یکی از این دو به ارمغان خواهد آورد.
همه امیدواریم شاهد دیدار کلاسیک و تاریخی میان دو تیم قدرتمند با گذشته ای درخشان در تاریخ فوتبال اروپا باشیم.

در میان جمع و جور کردن کاغذها، کتاب و مجله های اتاقم به شماره ماه گذشته “فور فور تو 442/ June برخوردم. عکس روی جلد محمد صلاح لیورپولی بود. با کمال تعجب متوجه شدم مطلب و مصاحبه او را نخوانده ام. تا ستون اول تمام نشده بود، پیش خودم فکر کردم، در این اوضاع و مراوده های شخصی صلاح و بنزما و همه داستان های جنبی فینال لیگ قهرمانان، بد نیست بخش هایی از این مطلب بسیار بلند را با عزیزان فوتبالی تقسیم کنم.
عنوان مطلب این است: "آیا من بهترین بازیکن جهان هستم، در ذهن خودم، Yes”

محمد صلاح در کمتر از پنج سال حضور در آنفیلد به یکی از اسطوره های لیورپول تبدیل شده است. او هرگز به شما نخواهد گفت؛ کافیست. جام‌ها و افتخارات بیشتری می خواهد. راضی نیست. قصد و عزم او قابل ستایش و احترام است. از آن دسته آدم هاست: هدف را تعیین کن و پیش برو.
بهتر است بخوانید و خودتان قضاوت کنید.

بخش اول - سفر به آنفیلد

در تابستان ٢٠١٧، ده بازیکن با مبلغ ٤٠ میلیون پوند یا بیشتر به باشگاه های لیگ برتر پیوستند. صلاح یکی از آنها نبود. منچستریونایتد ٧٥ میلیون پوند برای روملو لوکاکو و ٤٠ میلیون پوند برای نمانیا ماتیچ هزینه کرد. منچسترسیتی بنجامین مندی، کایل واکر و برناردو سیلوا را به خدمت گرفت. چلسی آلوارو موراتا و تیموئه باکایوکو، به علاوه دنی درینکواتر ٣٥ میلیون پوندی را. الکساندر لاکازت به آرسنال، داوینسون سانچز به اسپرز و گیلفی سیگوردسون به اورتون رفتند. در جاهای دیگر، نیمار با ١٩٨ میلیون پوند به پاری سن ژرمن رفت. سپس بارسلونا ٩٧ میلیون پوند برای عثمان دمبله خرج کرد.
اما لیورپول برای جذب صلاح از رم فقط ٣٦.٩ میلیون پوند پرداخت. قیمتی نسبتاً معقول‌تر در مقایسه با دیگران. لیورپول مردی را خرید که تاریخ مدرن باشگاه را تغییر دهد. یکی از هواداران لیورپول اخیراً در فضای مجازی با دیدن تست پزشکی صلاح در اولین روز نوشت: "ما نمی دانستیم این روزی است که با بهترین بازیکن جهان قرارداد امضا کردیم" صلاح در حالی که به آن روز فکر می کند، لبخند می زند. زمانی که وارد ورزشگاه تاریخی شد، به رسم و پیش از رفتن به زمین دست خود را برای خوش شانسی به «این آنفیلد است» زد و رسما بازیکن لیورپول شد. ظاهرا پوزخند او نشان از آن دارد که صلاح دقیقاً می‌دانست در آینده چه در پیش روی دارد.
"روز پیش به چندتا از دوستانم گفتم؛ یادتون می‌آد وقتی اومدم به شماها چی گفتم؟، ما می‌خواهیم لیگ برتر و لیگ قهرمانان اروپا را ببریم، وقتی این را گفتم، همگی از خنده ترکیدند. دوستانم مدت طولانی است طرفدار لیورپول اند، آنها به من گفتند: "همه میان و همین را می گن".

اما من همیشه از خودم توقع و انتظار چیزهای بزرگی را دارم. حتی اگر به آن دست پیدا نکنم، همیشه مثبت فکر می کنم. وقتی به آنفیلد وارد شدم، می‌خواستم لیگ برتر را ببرم و می‌خواستم لیگ قهرمانان را ببرم. می خواستم برای این باشگاه کار بزرگی انجام دهم. فکر می‌کنم در چند سال گذشته نتیجه کار ما بد نبوده است."

ارزیابی اشتباهی نیست. بدون شک لیورپول مانند تیم دهه هشتاد مدعی افتخارات داخلی و اروپایی است. و نام صلاح اکنون همطراز و متعلق به "دسته خاص اسطوره ها" است؛ کنی دالگلیش، ایان راش و …اما داستان به اینجا ختم نمی شود. حرکت کن و ادامه بده. یک مصری می خواهد یکی از بهترین فوتبالیست های کره زمین باشد.
بخش دوم – گل‌هایی تقدیم به آرم برنامه‌های ورزشی

صلاح پاسخ فوری در مورد ٣ گل محبوب خود برای لیورپول ندارد. با لحنی که نشان می دهد، حتی نمی داند از کجا شروع کند، انتخاب بسیار گسترده است. اصلا یک گل چطور: آیا اشاره به آن آسان تر است؟ "یکی؟! یکی سخته!»، در حالیکه شدیدا می خندد، احساس می کنید انتخاب یکی از ١٧٠ گل ساده بنظر نمی رسد. با این حال، او فکر می کند و دو مورد به ذهنش می رسد. شاید ما پیش‌بینی کنیم او بلافاصله گلی را انتخاب کند که جایزه معتبر پوشکاش فیفا در سال ٢٠١٨ را برای او به ارمغان آورد. یک پیچ و تاب در لبه هجده قدم و جای دادن توپ در گوشه سقف دروازه در آنفیلد مقابل اورتون، یا صاعقه دوربردی که او برابر چلسی به ثمر رساند، زمانی که لیورپول در مراحل پایانی رقابت های قهرمانی لیگ برتر در سال ٢٠١٩ با منچسترسیتی مبارزه می کرد. یا گل انفرادی مسحورکننده او مقابل سیتی در آنفیلد در ماه اکتبر، زمانی که او مجموعه ای از مدافعان سیتی را گیج کرد. گلی که ششمین جایزه بهترین گل ماه بی‌بی‌سی را نصیب او کرد. تاکنون تنها وین رونی رکورد بهتری از این حیث دارد. اما پاسخ صلاح هیچ یک از موارد فوق نبود.
"شاید گل به من سیتی، خارج از خانه و در لیگ قهرمانان اروپا، نحوه گلزنی واقعاً خوب بود. و مطمئناً گل به یونایتد در خانه (در ژانویه ٢٠٢٠) نمی توانم میان این دو گل یکی را انتخاب کنم!»
اولین انتخاب او آموزنده است، به ویژه در مقابل گل ٢٠٢١ او در برابر همان حریف که از دید بسیاری خیلی دیدنی تر است. صلاح متواضعانه لبخند می زند: «آن یکی هم خوب بود، بد نبود، اما در لیگ قهرمانان بهتر بود، شیوه ای که به توپ ضربه زدم خاص بود. هیچ کس انتظار نداشت. در وجودم، شادی بیشتری برای چنین گلی داشتم."

صلاح در آوریل ٢٠١٨ در ورزشگاه اتحاد در گوش، ادرسون دریبل کرده بود، اما در حال دور شدن از دروازه بود و زاویه بسته. نیکلاس اوتامندی جلوی راه او ایستاده بود، تا اینکه با یک "دینگ" بسیار ظریف توپ را از روی بازیکن آرژانتینی و تقریباً با حرکت آهسته وارد دروازه کرد. این فقط ضربه ای آهسته به توپ بود، در فاصله ای کمتر از چندمتر، اما اثری بود، هنری که معمولاً با یک قلم مو در دست، به جای پای چپ شکل می گیرد.

بخش سوم – بیا بگذاریم اعداد حرف بزنند

درست مقابل هواداران لیورپول، در اولین نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا. یک گل مهم خارج از خانه بود که آنها را در مجموع ٤-١ به برتری رساند. در مقابل تیمی که رکورد ١٠٠ امتیاز لیگ برتر را در آن فصل به دست آورد. محبوبیت صلاح در بین هواداران قرمزها بیش از پیش افزایش یافت. در پایان اولین فصل درخشان در آنفیلد، این چیزی بود که پیوندش را با طرفداران محکم کرد. آغاز احترام متقابل و شروع اسطوره شاه مصری. صلاح ثابت کرد، قادر به ارائه لحظات تعیین کننده در میادین مختلف و مهم ترین و حیاتی ترین مسابقات است.

بعد از ترک کوتینیو، تمرکز بسیاری از رسانه ها در ابتدا روی او باقی مانده بود اما با حضور صلاح در تیم، مطلقاً همه چیز ممکن شده بود. از لحظه ورود همینطور بود. او به خاطر می آورد: «وقتی با سرمربی صحبت کردم و او برنامه باشگاه را به من نشان داد، بسیار هیجان‌زده شدم، بله فکر می‌کنم ما تیمی داریم که می‌توانیم یک چیزهایی را ببریم. از ابتدا فکر می‌کردم می‌توانیم کار خاصی انجام دهیم"

همانطور که مشخص شد صلاح به عنوان بهترین بازیکن سال PFA انتخاب شد و ٤٤ گل فوق‌العاده در تمام رقابت‌ها برای قرمزها در آن فصل به ثمر رساند. آماری که فقط یک بار در تاریخ باشگاه تکرار شده است. توسط ایان راش در فصل ٨٤-١٩٨٣.
٣٢ گل صلاح در لیگ برتر یک رکورد در ٣٨ بازی بود. گل های او بیشتر از مجموع گل های وست بروم، سوانسی و هادرسفیلد بود.

بخش سوم – کابوس در فینال کیف

صلاح پس از کمک به لیورپول برای شکست دادن منچسترسیتی در نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا به کیف رفت تا در فینال به مصاف رئال مادرید برود، امیدوار بود این روز شادترین روز زندگی حرفه ای او باشد.
اعتراف می کنم در جوانی رویای من بردن لیگ قهرمانان اروپا بود، بیشتر از لیگ برتر. لیگ همیشه رویای لیورپول بود، رویای طرفداران، رویای شهر.
زمانی که جوان بودم، همیشه لیگ قهرمانان اروپا را تماشا می کردم. متاسفانه درست زمانی که همه چیز خیلی خوب پیش می رفت، ناگهان همه چیز خراب شد"
وقتی که در دقیقه ٣١، کاپیتان مادرید، سرخیو راموس، به کتف صلاح شدیدا صدمه زد و او مجبور به ترک زمین شد. صلاح نتوانست جلوی اشک هایش را بگیرد.
«این بدترین حس زندگی من در فوتبال بود. یک فصل باورنکردنی را پشت سر گذاشته بودم، بیش از ٤٠ گل زدم، و حالا در فینال لیگ قهرمانان اروپا هستید و احساس می کنید که بسیار بسیار نزدیک هستید. و سپس یک ماه دیگر جام جهانی از راه خواهد رسید. در آن لحظه، همه چیز به ذهن شما می رسد؛ از لیگ قهرمانان خارج شدی، مصدوم شدی. برای جام جهانی هم مصدوم خواهی بود. این بهترین حسی نبود که در طول زندگی داشتم. خوشبختانه با گذشت زمان، موفق شدم از پس آن بر بیایم.»
صلاح به جام جهانی رسید اما در اوج آمادگی نبود. او دیدار مصر مقابل اروگوئه را از دست داد. در مقابل روسیه و عربستان سعودی گلزنی کرد، اما فراعنه در اولین حضورشان در فینال مسابقات از سال ١٩٩٠ در هر سه بازی شکست خوردند..
صلاح ناامیدی دیدار کیف را با خود به همراه دارد و از آن درد به عنوان نیروی محرکه برای فصل های بعدی استفاده کرد؛
"بله، این در ذهن من بود. به خودم گفتم، باشه، امسال باختم، اما سال آینده می روم و تمام تلاشم را برای کمک به تیم برای بردن انجام می دهم."

بخش چهارم – تاریخ ماییم، تاریخساز هم

ضربه بد سر در یک بازی لیگ در نیوکاسل به این معنی بود که او مجبور بود کامبک معروف لیورپول در بازی برگشت نیمه نهایی مقابل بارسلونا را از کنار زمین تماشا کند. در حالی که تیم کلوپ باید نتیجه ٣-٠ دیدار رفت در نیوکمپ را جبران کند. این بازیکن مصری پیراهنی با عبارت «هرگز تسلیم نشو» را بر تن کرد. امیدوار بود در آن شب به شکل دیگری بر هم تیمی‌هایش تأثیر بگذارد.
در دیدار فینال لیگ قهرمانان در مقابل اسپرز در مادرید فرصتی یافت تا تاثیر مستقیم تری داشته باشد. در عرض دو دقیقه پس از شروع بازی، از روی نقطه پنالتی به مصاف هوگو لوریس رفت.
"من همیشه خودم را قبل از بازی آماده می‌کنم، اما در آن لحظه یک پنالتی گرفتیم، داشتم فکر کردم، "اوه، لعنتی. خیلی زود است، خیلی زود است که پنالتی داشته باشیم!، اما نمی خواستم منفی فکر کنم. در آن لحظه فقط به این فکر می کردم؛ تو می خواهی گل بزنی و همه چیز خوب پیش خواهد رفت. پنالتی را گل کردم و بعد از آن مسابقه راحت تر شد. تاتنهام تیم سختی مقابل ما بود، اما ما پیروز شدیم و در نهایت، قهرمان لیگ قهرمانان اروپا. فکر می‌کنم برای هریک از ما این اولین بار بود. لحظه‌ای باورنکردنی. همیشه دوست داشتم یک روز برنده باشم، چیز خاصی بود، به خصوص که سال قبل آن را از دست داده بودم. حرفه من همیشه همینطور بوده. بالا و پایین، اما همیشه چیزی وجود دارد که مرا به چالش بکشد. شکست در فینال، آمدن به لیگ برتر و ملحق شدن به چلسی ولی آنقدر بازی نکردم. رفتم، سپس برگشتم تا دوباره اینجا بازی کنم. زندگی در فوتبال همیشه همینطور بوده است.»

بخش پنجم – و بالاخره این جام لعنتی
لیورپول در اوایل ژانویه ٢٠١٩ با هفت امتیاز اختلاف نسبت به سیتی در صدر جدول لیگ برتر قرار گرفت اما در پایان با وجود پیروزی در ٩ بازی آخر فصل و کسب ٩٧ امتیاز - که در آن زمان سومین امتیاز بالا در تاریخ لیگ برتر بود، رویای قهرمانی را با کمترین اختلاف از دست داد.
در آن فصل، زمانی که منچستریونایتد از آنفیلد دیدن کرد، لیورپول با گل صلاح در آخرین دقیقه به پیروزی رسید. صلاح با پاره کردن پیراهن خود و نشان دادن سینه برهنه در مقابل Kop جشن گرفت. این اولین گل او مقابل یونایتد بود.
"در بازی یونایتد گل دوم را زدم، لحظه مورد علاقه من در آن فصل است. سال قبل، هر کاری که ممکن بود برای بردن لیگ انجام داده بودیم. ما فقط یک بازی را باختیم، بنابراین همه مطمئن بودیم که می‌توانیم دوباره برویم و این کار را انجام دهیم، ٩٧ امتیاز کسب کردیم. واقعاً کار را تا پایان فصل خوب انجام دادیم و سعی کردیم لیگ را ببریم، اما نتوانستیم، بنابراین سال بعد مطمئن‌تر بودیم که می‌توانیم آن را انجام دهیم. و بالاخره هم انجامش دادیم. حتم داشتم"
این بار لیورپول ٩٩ امتیازی شد. با قهرمانی سوپرکاپ و اولین جام باشگاه‌های جهان، افتخاری که مدت‌ها انتظارش را می‌کشید. قهرمانی لیگ برتر با شکست منچسترسیتی تأیید شد، در حالی که هنوز یک ماه تا پایان فصل باقی مانده بود.
"فکر می کنم من تنها کسی بودم که نمی خواستم سیتی ببازد! دلم می خواست خودمان در یک بازی لیگ را ببریم. می خواستم بازی را ببریم و بعد جشن بگیریم. اما به هر حال لحظه بسیار خوبی بود، همه خیلی خوشحال بودند."
بخش ششم – شعبده در کلاس کاپرفیلد

در این فصل صلاح دوباره روند معمول کار خود را ادامه داد. در ١٢ بازی اول خود ١٥ گل به ثمر رساند، از جمله گل انفرادی خیره کننده مقابل منچسترسیتی، به علاوه هت تریک در پیروزی ٥-٠ لیورپول در اولدترافورد. بعدازظهر آن روز، صلاح اولین بازیکن تاریخ قرمزها بود که در ١٠ بازی متوالی گل زده بود و اولین بازیکنی که در اولدترافورد و در لیگ برتر "هت تریک" کرد. آخرین فردی که به این موفقیت دست یافت، بت دوران کودکی اش رونالدوی برزیلی برای رئال مادرید در لیگ قهرمانان اروپا در سال ٢٠٠٣ بود. خود این بازیکن برزیلی در چند وقت اخیر به لیست بلندبالایی از طرفداران صلاح پیوسته و اعلام کرده است: "من او را دوست دارم، او یک بازیکنی باورنکردنی است.» این کلمات برای صلاح معنی داشت.
"البته... من از طرفداران بزرگ او هستم! رونالدو یکی از بازیکنانی بود که واقعاً باعث شد عاشق فوتبال بشوم، جادوگری بود، یکی از بهترین های تاریخ. من یک بار با او ملاقات کردم، زیاد صحبت نکردیم، اما او باور نکردنی است. برای من هت تریک در اولدترافورد هم باور نکردنی بود. این که اولین بازیکنی در لیگ برتر باشم که هت تریک می کند، چیز خاصی بود زیرا لیورپول و منچستریونایتد همیشه این گونه هستند...»

در اینجا صلاح مشت هایش را به هم می کوبد تا نشانگر رقابت شدید دو تیم شمال انگلستان باشد.

بخش هفتم – خاکستر و الماس

استفاده صلاح از کلمه "باور نکردنی" در مورد رویایی که اکنون پنج سال است در آن زندگی می کند گویای بسیاری از وقایع مثبت بعدی است. رویایی به قدری خوب که گاهی اوقات درک تمامی آن سخت است، حتی اگر او در ابتدای این مصاحبه تاکید داشت که بسیاری از اتفاقات بزرگی را که از زمان پیوستن او به لیورپول رخ داده را پیش بینی کرده است. دوران او به عنوان بازیکن لیورپول پس از دوران ناخوشایند چلسی در اوایل دوران حرفه‌ای‌اش، زمانی که انتقال به لیگ برتر از تیم بازل سوئیس به نتیجه نرسید. صلاح در زمان سرمربیگری ژوزه مورینیو قرارداد امضا کرد، اما سرمربی پرتغالی به سختی او را به بازی گرفت. تنها ٦ بازی لیگ را برای آبی ها شروع کرد، یکی از آنها پیروزی ٢-٠ در آنفیلد بود، بازی که لغزش استیون جرارد تا حد زیادی لیورپول را با هدایت برندان راجرز در سال ٢٠١٤ از قهرمانی دور کرد.

آیا صلاح به تجربه دوران حضورش در چلسی نیاز داشت تا او را به بازیکنی تبدیل کند که امروز است؟ او پس از تعمق کوتاه در این سوال می گوید: «من فکر می کنم همین طور است. منظورم این است که وقتی به گذشته نگاه می کنم، جوان بودم و چیزهای زیادی یاد گرفتم. این یکی از مهم ترین دوره های زندگی من بود، دیدم که برای پیشرفت خودم چه کارهایی باید انجام دهم، برای رقابت با همه در آن سطح باید چه کار کنم. من زیاد بازی نکردم و ناامید شدم، بسیار ناامید. من بازیکنی هستم که می‌خواهم همیشه بازی کنم و در زمین باشم. من از هیچ چیز، از هیچ تصمیمی پشیمان نشدم، و شما می توانید از هر کسی در چلسی بپرسید، من همیشه قبل از تمرین در باشگاه بودم. بعد از تمرین هم می ماندم تا بیشتر کار کنم. همیشه آنجا بودم. هرگز تنبل نبودم یا چیزی شبیه به آن. اما در آن زمان به فکر کردن زیادی نیاز بود که چه کاری می توانم انجام دهم تا پیشرفت کنم، چه کاری می توانم انجام دهم تا در آن سطح باشم. به همین دلیل در آن لحظه و در آن شرایط تصمیم گرفتم باید انگلیس را ترک کنم، برای دو سال و نیم رفتم. ولی بازگشتم...»

محمد صلاح به لیگ برتر بازگشت. مردی متفاوت، بازیگری متفاوت. هر بار که به میدان می رود، هیچ شکی در استعدادش ندارد. او اصرار می کند: «مطمئن هستم، اعتماد بنفس دارم و عاشق فوتبال بازی کردن هستم، این کاری است که انجام می دهم و از آن لذت می برم. همیشه فشار وجود دارد، این طبیعی است زیرا شما در سطح بالایی بازی می کنید و می خواهید چه برای تیم و چه به صورت انفرادی برنده شوید. فشار همیشه وجود دارد، اما با گذشت زمان شما یاد می گیرید بیشتر آن را تحمل کنید."

بخش هشتم – توپ طلا

صلاح خواسته ها و توقع بی شماری از خودش دارد. مصمم است. بدون چنین ذهنیتی امکان ندارد کسی به اندازه او در پنج سال گذشته چنین ثابت عمل و موفق به کار خود ادامه دهد.

«در طول دوران حرفه‌ای‌ام، چیزهای زیادی یاد گرفته‌ام - در مورد اینکه چگونه از نظر روحی و جسمی بیشتر درگیر در بازی باشم. برای من، هر بازی، بسیار مهم است، هیچ چیز از یک بازی بزرگ و پر اهمیت تا یک بازی کوچک و شاید ساده تر تغییر نمی کند. همه آنها برای من بزرگ هستند، زیرا در همه آنها باید سه امتیاز را کسب کنید و در لیگ قهرمانان باید پیروزی کسب کنید. خودم را برای هر بازی خوب آماده می کنم و این خیلی به من کمک می کند.»
در این فصل، این آمادگی برای او گل های زیادی به همراه آورد، یک سر و شانه بالاتر از هر کس دیگری در جدول گلزنان و کسب جایزه بهترین بازیکن سال PFA برای دومین بار. در این فصل بیش از هر زمان دیگری صلاح را به عنوان بهترین بازیکن جهان می بینند.

باز هم صحبت از گل شد. به راستی راز گلزنی او در این دوران چه بوده است؟، با خنده گشاده و معروف خود می گوید؛
"هیچ رازی وجود ندارد! فکر می‌کنم در پنج سال گذشته بهترین گلزن تیم بوده‌ام، همیشه سعی می‌کنم به تیم کمک کنم تا برنده شویم، نه تنها با گل‌هایم، بلکه تعداد پاس گل‌هایم نیز در مقایسه با سایر بازیکنان زیادتر شده است. تنها ترنت (الکساندر-آرنولد) از من پیشی گرفته است"

صلاح از جاه طلبی خود برای انجام کاری که هیچ بازیکنی از یک کشور عربی انجام نداده است نیز ابایی ندارد: بردن توپ طلا.
بله، البته بردن آن معنای زیادی دارد. یکی از اهداف من در زندگی این است تا آدم ها و مردم را تغییر دهم، به ویژه در کشورم. تا بتوانند و تلاش کنند به آنچه می خواهند برسند. این چیزها به آنها ایمان بیشتری می دهد، باور خواهند کرد همه چیز ممکن است. انگیزه خواهند داشت تا کاری را که می خواهند انجام دهند."

امسال برای توپ طلا، صلاح با کریم بنزما و روبرت لواندوفسکی رقابت می کند.
صلاح در پاسخ به این سوال که آیا در حال حاضر خود را بهترین بازیکن جهان می‌داند، نیازی به زمان زیادی برای فکر کردن ندارد.
"در ذهنم، بله، همیشه این را می گویم. هرگز نخواهم گفت، آره، من بهتر از این شخص هستم یا بهتر از آن مرد هستم، نه، به هیچ وجه، اما در ذهن خودم همیشه صلاح را به عنوان بهترین انتخاب می کنم نه هیچ کس دیگری را. این طرز تفکر من است. اما حتم داشته باشید به همه بازیکنان دیگر احترام می گذارم."

بخش نهم – سیصد گل؟ چطور ممکنه؟

او همچنین برای اسطوره هایی که قبل از او در لیورپول حضور داشتند، احترام زیادی قائل است، حتی اگر رکوردهای آنها را در معرض تهدید قرار داده باشد. در ماه سپتامبر، صلاح سریعترین بازیکن تاریخ لیورپول شد که توانست در ١٥١ بازی به ١٠٠ گل برسد. رکورد راجر هانت فقید را شکست.
"رکوردها برای من معنای خاصی دارند. از زمانی که به اینجا آمدم، همیشه در تلاش برای بردن تیم، بردن جام‌ها و البته گل زدن بوده‌ام. شکستن هر رکوردی احساس خوبی دارد. هدف و کار زیاد. این چیزی است که من به آن افتخار می کنم.»
این بازیکن مصری در این فصل به جمع ١٠ گلزن برتر لیورپول نیز راه یافته است. او با لبخند می‌گوید: «احساس عالی است، و امیدوارم قبل از رفتن، اولین نفر باشم"

این کاملاً هدف اوست، با توجه به اینکه رکورد یان راش به عدد باورنکردنی ٣٤٦ می رسد. این تعداد گل بسیار زیادی است؟
بار دیگر با خنده می گوید؛
"آره، خیلی زیاد!، نمی‌دانم در آن زمان چند بازی انجام می‌دادند، بیش از ٣٠٠ گل، به دست آوردن آن بسیار سخت است. اما ببینیم"

بخش دهم- سن یک عدد است، من یک کتاب ریاضی

صلاح در ژوئن ٣٠ ساله می شود، اما روزهای که شروع افول یک فوتبالیست بود مدت هاست گذشته است. چهار برنده قبلی توپ طلا کریستیانو رونالدو با ٣٢ سال، لوکا مودریچ با ٣٣ سال، سپس مسی با ٣٤ سال بوده اند. و زلاتان ابراهیموویچ ٤٠ ساله هنوز در سری آ گلزنی می‌کند.
"به این واقعیت که قرار است ٣٠ ساله شوم فکر نمی کردم. از برخی بازیکنان می‌پرسم و آنها می‌گویند وقتی ٣٠ ساله می‌شوی، احساس متفاوتی دارد، اما نمی‌دانم، حالم خوب است. من از زندگی لذت می برم، از فوتبال لذت می برم، مهم نیست الان چند سال دارید. اکنون می توانید بسیاری از بازیکنان را ببینید، همه آنها دوران حرفه ای خود را افزایش داده اند. شما می توانید بازیکنان برتر و بهتر را همیشه بعد از ٣٢، ٣٣ سالگی ببینید؛ لواندوفسکی، بنزما، مسی، رونالدو، زلاتان، بازیکنان زیادی هستند. همچنین [ادین] ژکو در ایتالیا، [الیویه] ژیرو.
همه آنها بعد از ٣٩ سالگی واقعاً خوب عمل می کنند، بنابراین من نگران نیستم"
صلاح در باره ماندن و رفتن از لیورپول می گوید:
"من در لیورپول هستم و هواداران می‌دانند من چه می‌خواهم. این باشگاه برایم بسیار مهم است، من از فوتبالم در اینجا بیشتر از هر جای دیگری لذت بردم، همه چیزم را به باشگاه دادم و همه این را دیدند. من همیشه سعی می‌کنم به تیم کمک کنم، لحظات باورنکردنی زیادی در اینجا داشتم. جام‌ها، گل‌ها و افتخارات انفرادی زیادی را به دست آوردم. احساس می کنم لیورپول برای من مثل یک خانواده است.
نگران نیستم، به خودم اجازه نمی دهم نگران چیزی باشم. فصل هنوز تمام نشده است، پس بیایید فصل را به بهترین شکل ممکن به پایان برسانیم. این مهمترین چیز است. سپس در سال آخر ما خواهیم دید که چه اتفاقی می افتد. اما نمی دانم، زیاد به این موضوع فکر نمی کنم. من فقط سعی می کنم از فوتبال لذت ببرم، سعی می کنم از فصل لذت ببرم، همین.»
جاه طلبی او برای شکستن رکورد گلزنی یان راش در لیورپول، برای همه روشن می کند، قلب او کجاست. می خواهد تا زمانی که ممکن است در باشگاه بماند.
او می‌گوید: «بله، بردن دوباره هر دوی آن‌ها باعث می‌شود که من توپ طلا را ببرم، بنابراین…» او می‌گوید، قبل از اینکه آن لبخند درخشان ظاهر شود، و او وسط جمله خود را با خنده قطع می‌کند.
مهم نیست که صلاح چقدر موفقیت داشته است، هرگز کافی نخواهد بود. او به دوستانش قول های زیادی داد و سپس همه را به واقعیت تبدیل کرد. صلاح از زمانی که پنج سال پیش به انگلستان بازگشت به آرزوهایش رسید. و این افسانه فصل های بیشتری در پیش دارد.

بخش یازدهم – موضوع انشاء: محمد صلاح

*صلاح برای پنج فصل متوالی بهترین گلزن لیورپول بوده است، اما پپ لیندرز، دستیار سرخ‌ها می‌گوید این مصری بسیار بیشتر از گل زن و بازیکن است.
"مو صلاح برای ما خیلی بیشتر از یک "مهاجم" است. بازی ما را جلو برده. پیشرفت را دائما تحریک می کند. او بیشتر و بیشتر به یک بازیساز تبدیل شده و یک تمام کننده با استعداد است، تخیل و شهود او در آن لحظات درخشان است. روشی که او می تواند در سخت ترین شرایط توپ را حفظ کند و راهی برای بیرون آمدن و گلزنی پیدا کند، چیزی است که به مهر و نشان او تبدیل شده است. بسیاری از بازیکنان خوب این ویژگی را دارند، اما تعداد کمی آن را به طور مداوم حفظ می کنند. اگر این کار را بکنید، جزئی از بهترین های جهان هستید، زیرا این به ذهنیت ادم بستگی دارد که هرگز کمتر از آن چیزی که باید عرضه نکنید. در تأثیرگذارترین مسابقات، او در همه جا حاضر است. برای من، بزرگتر از هرچیز، حضور روزمره او در باشگاه ماست. شخصیت او بسیار خاص است، یک نمونه و الگوی واقعی برای همه است، این چیزی است که مو را به بازیکن بزرگی تبدیل می کند. هیچ تعریف بزرگتری در زندگی وجود ندارد. بهترین ها متواضع می مانند و نمونه های واقعی و درجه یک.
او زمان زیادی را برای آماده سازی خود صرف می کند و با بدن خود به خوبی رفتار می کند، ما شاهد رشد او به عنوان یک حرفه ای بوده ایم. جاه طلبی های او زیاد است، اما نگرش او در تمرینات متفاوت است. با خودش صادق است و همچنین آرامش واقعی دارد. این واقعا به او کمک می کند. همیشه آماده کمک به دیگران است. من هنوز معتقدم آنچه شما به عنوان یک فرد هستید بسیار مهمتر است از آنچه شما به عنوان یک بازیکن هستید. تماشای صلاح در هر هفته یک امتیاز بزرگ برای ماست"

*مت لدسون از This Is Anfield توضیح می دهد که پادشاه مصر برای دوستداران لیورپول که هر هفته او را تماشا می کنند چه معنایی دارد.
"هواداران لیورپول این امتیاز را داشته اند که برخی از بهترین فوتبالیست های جهان را در چمن آنفیلد تماشا کنند، اما مسلماً برای اولین بار در تاریخ، بهترین بازیکن جهان اکنون برای قرمزها بازی می کند.
دقیقاً به همین دلیل، تماشای مو صلاح برای کوپیتس Kopties یک افتخار است. ما می دانیم که این بازیکن و این لحظات برای لذت بردن است. ما از برخی بزرگان حریفان نیز قدردانی کردیم، می دانیم باید قدر بدانیم، داشتن این فرصت و شانس، و تماشای هفته به هفته برابر چشمانمان. وقتی صلاح واقعاً در فرم واقعی خود است، مدافع چپ حریف را می پیچد و می چرخاند، در آن لحظه می توانید قدردانی و لذت را از سکوهای آنفیلد احساس کنید. هنگامی که او توپ را در یک وجب درست در لبه محوطه جمع می کند و شروع به دریبل هولناک دیگری به داخل محوطه می کند، ذهن فوراً به گل های مشابه فلاش بک می خورد، اکنون تعداد زیادی از آنها وجود دارد، به ویژه در بازی های منچسترسیتی، اسپرز، اورتون و آرسنال. وقتی او توپ را عقب ‌تر جمع می‌کند و شروع به دویدن به سمت مدافعان می‌کند. شب‌های لیگ قهرمانان اروپا مانند رم و سیتی را به یاد می‌آورید؟ شادی او، هر دو دست باز، پس از گل در اتحاد در سال ٢٠١٨. اکنون به عنوان بخشی از نقاشی دیواری صلاح در آنفیلد رود جاودانه شده است"

شاید از صلاح به عنوان بهترین بازیکن تاریخ قرمزها یاد نشود، این نبرد احتمالاً همیشه بین کینگ کنی و استیون جرارد خواهد بود.اما از خیلی جهات دیگر و کمک به باشگاه، صلاح باید در صدر صحبت ها باشد.
شاید تنها زمانی که او برود، بتوان میراث او را به‌طور واقعی ارزیابی کرد و در چشم‌انداز قرار داد، اما چه کسی شک دارد که صلاح یک فوق‌ستاره و یک شانس تاریخی برای لیورپول است؟

امیرحسین صدر
٢٧ می ٢٠٢٢
امستردام