تشخیص سرخک

سوال : برای تشخیص سرخک چه تستی باید انجام شود؟

پاسخ : سرخک بصورت کلاسیک با دانه‌های کوپلیک، سرفه، آبریزش بینی، کونژکتیویت (قرمزی والتهاب چشم) و جوشهائی که از سر شروع میشوند مشخص میشود. بیماریهای دیگری وجود دارند که علائم آنها شبیه به بیماری سرخک میباشد و بنابر این برای تشخیص صحیح سرخک نیاز به معاینه پزشک و در صورت لزوم انجام تستهای آزمایشگاهی مربوطه میباشد.

برای آگاهی بیشتر از تست تشخیص سرخک به سراغ آزمایشگاه دکتر مهدوی آیت الله کاشانی رفتیم. از شما دعوت میکنیم ویدئو زیر را تماشا کنید. برای مراجعه به مطب آزمایشگاه دکتر مهدوی آیت الله کاشانی یا دریافت نوبت از آزمایشگاه دکتر مهدوی آیت الله کاشانی کلیک کنید.

عوارض سرخک

عوارض سرخک عبارتند از:

عفونت گوش: یکی از شایع ترین عوارض سرخک ، عفونت باکتریایی گوش است.
برونشیت، التهاب حنجره یا خروسک: سرخک ممکن است منجر به التهاب جعبه صوتی (حنجره) شما یا التهاب دیواره های داخلی که مجاری اصلی ریه را می پوشانند (لوله های برونشی) شود.
پنومونی: پنومونی عارضه رایج سرخک است. افرادی که سیستم ایمنی بدنشان به خطر افتاده است می توانند مبتلا به نوع خاص و خطرناکی از پنومونی شوند که گاهی کشنده است.
انسفالیت: حدود ۱ از ۱۰۰۰ نفر مبتلا به سرخک دچار عارضه ای به نام انسفالیت می شوند.
مسائل بارداری: اگر باردار هستید ، برای جلوگیری از سرخک باید مراقبت های ویژه انجام دهید زیرا این بیماری می تواند باعث زایمان زودرس، وزن کم نوزاد هنگام تولد و مرگ مادر شود.

تشخیص سرخک

پزشک شما معمولاً می تواند سرخک را بر اساس بثورات مشخصه بیماری و همچنین یک لکه کوچک و مایل به آبی با رنگ سفید بر روی زمینه قرمز روشن – لکه کوپلیک – بر روی سطح داخلی گونه تشخیص دهد. با این حال بسیاری از پزشکان هرگز سرخک را ندیده اند و ممکن است بثورات را با تعدادی از بیماری های دیگر اشتباه بگیرند. در صورت لزوم، آزمایش خون می تواند تأیید کند که آیا بثورات واقعاً سرخک است یا خیر. ویروس سرخک را همچنین می توان با آزمایشی که به طور کلی از نمونه گلو یا نمونه ادرار استفاده می کند، تأیید کرد.

راه‌های درمان سرخک

هیچ درمانی خاص برای عفونت سرخکی که ایجاد شده وجود ندارد. با این حال برخی اقدامات می تواند برای محافظت از افراد آسیب پذیر که در معرض ویروس هستند انجام شود.

واکسیناسیون پس از مواجهه

می توان به افرادی که ایمن نشده اند، از جمله نوزادان، ظرف ۷۲ ساعت پس از مواجهه با ویروس سرخک واکسن تزریق کرد تا در مقابل ویروس مقاومت ایجاد کرد. اگر سرخک هنوز پیشرفت کند، این بیماری معمولاً علائم خفیف تری داشته و مدت زمان کمتری ادامه خواهد یافت.

ایمونوگلوبولین سرم

زنان باردار، نوزادان و افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف که در معرض ویروس قرار دارند ممکن است تزریقی از پروتئین ها (آنتی بادی ها) با نام ایمونوگلوبولین سرم دریافت کنند. این آنتی بادی ها زمانی که ظرف مدت ۶ روز پس از مواجهه با ویروس داده شوند می توانند از سرخک جلوگیری کرده یا شدت علائم را کم کنند.

راه انتقال

انتقال بیمارى بصورت اولیه از فرد به فرد از طریق ذرات آئروسل و یا بوسیلة تماس مستقیم با ترشحات بینى و گلوى فرد بیمار صورت مى پذیرد. افراد مبتلا به بیمارى از سه روز قبل از شروع علائم تا 4 روز بعد از شروع بثورات جلدی( راش جلدی) آلوده کننده می باشند. در مناطقى با آب و هواى گرمسیرى ، بسیارى از موارد سرخک در طى فصل خشک رخ مى دهد در حالى که در مناطق با آب و هواى معتدله اوج بروز بیمارى در اواخر زمستان و اوایل بهار رخ مى دهد.