دوبیتی ولادت امام رضا ؛ دوبیتی های زیبا مخصوص میلاد امام رضا(ع)

در این نوشته از دلبرانه می خواهیم چندین دوبیتی ولادت امام رضا به مناسب تولد حضرت رضا (ع) خدمت شما ارائه نماییم.

چنانچه به مناسبت ولادت حضرت علی بن موسی الرضا دنبال اشعار دوبیتی ولادت امام رضا هستید پیشنهاد می کنیم تا انتهای این پست با ما همراه باشید.

در ادامه گلچینی از رباعی و اشعار دو بیتی به همین مناسبت را برای استوری و پست برای شما جمع آوری کرده ایم.

امیدواریم که مورد استفاده شما قرار گیرد … از اینکه ما را انتخاب کردید از شما سپاسگزاریم….

گلچین دوبیتی های ولادت امام رضا

موسی به در خانه موسی امشب

آید به حضورش ز پی عرض ادب

تا بوسه زند هر دو چشمان رضا

تا تازه کند قصه ی سینا بارب

در دامن نجمه آیت نور آمد

نور متجلای شب طور آمد

تا زنده کند سنت احمد، طفلی

با منطق و علم و حکم و منشور آمد

با یاد رضا رضای دلدار بجوی

با راه رضا طریق دلدار بپوی

ای دل بجز از ضامن آهو درمان

از کس مطلب دوا ز دیار مجوی

مقدم ثامن الائمه رضا

نور باشد به چشم ملت ما

با ارادت به نجمه و موسی

به امید شفاعت فردا

دلم مجنون روی ماه تو گشت

مرا سویت بخوان ای ساقی هشت

ضمانم کن ،به این وصل و نه هجران

بسان آهوی بیچاره ی دشت

یا علی موسی الرضا دردم دوا کن

امشب از روی کرم حاجت روا کن

جان معصومه عزیز شهر قم

تو نظر بر شیعیان مصطفی کن

با نام رضا دلت مصفا گردد

درد و غم سینه ات مداوا گردد

گر روی نهی به درگهش با اخلاص

هر عقده ز کار بسته ات واگردد

به هوای حرمش میگذرد ایامم

کوه دردم که کند نام رضا آرامم

ذیقعده شد و بهار ایران آمد

در مشهد و قم دو گنج پنهان آمد

در روز یکم کریمه آل رسول (ص)

در یازدهم شاه خراسان آمد

شعر دوبیتی ولادت امام رضا

ابوتراب خراسان ! مرا بخوان آقا

کبوترت بپرد سمت آسمان آقا!؟

جواهرات دو عالم…جواهرات بهشت

فدای سنگ ورودی صحنتان آقا…!

از شش جهت، جهان به قصد رکوع عشق

هر اصل، پیش اصل علی در فروع عشق

دارم دخیل پنجره فولاد میشوم

آقا سلام … سلام و یعنی شروع عشق

چون گل به بیابان خراســـان آمد

با لطف و کرم شـــاه غریـبان آمد

ای کاش منم خاک خراســـان بودم

آن لحظه که چون فصل بهاران آمد

بر روی رضا شمس امامت صلوات

بر شافع ما روز قیامت صلوات

در شام ولادتش که شادند همه

بفرست بر این روح کرامت صلوات صلوات

موج کرم به اوج تلاطم رسیده است

ناز و نماز و شوق و تبسم رسیده است

داوود عاشقی به ترنم رسیده است

کعبه کجاست؟؟؟ قبله هشتم رسیده است

دلبری دارم که از صاحب دلان دل می برد

غمزه ای مشکل گشا دارد که مشکل می برد

گر نقاب از چهره گیرد آن نگار نازنین

پرتو رخساره اش دلهای مایل می برد

آقامون آهو رو ضامن شده باز

آقامون مهمون دلها شده باز

آقامون اومده به شهر غریب

آقامون سرور دلها شده باز

یاد او در عمق دلها می شکوفد همچو نور

نام او در کام جانها می تراود همچو قند

ای حضور هشتمین، افتادگان غربتیم

دست ما را هم بگیر از لطف، ای بالابلند

می شود دل به امید تو تمنا نکند

روح برگشته به ایوان تو غوغا نکند

بعد چندی که میسر نشده دیدارت

چشم در صحن تو و سیر تماشا نکند

دوبیتی ولادت امام رضا جدید

مژده ای اهل رضا روی رضا پیدا شد

جلوه حسن الهی به فضا پیدا شد

ضعفا روی به گلزار ولایت آرید

که گل روی معین الضعفا پیدا شد

ز رحمت به موسى بن جعفر خدا

گران هدیه اى را عطا مى کند

به نجمه عطا کرده حق آیتى

که حق را ز باطل جدا مى کند

قدم زد على بن موسى به عالم

که عالم بر او اقتدا مى کند

مگذار مرا دراین هیاهو، آقا

تنها و غریب و سربه زانو آقا

ای کاش ضمانت دلم را بکنی

تکرار قشنگ بچه آهو آقا

خوش آمدی رضا جان جانم فدا نمایم

تبریک من پذیــری باشد همین دوایم

از جان تو را بخوانم خوشبو شود دهانم

لطفی نما رضا جان تا من به کعبه آیم

مجبور شدم به هر کسی رو بزنم

در محضر هر غریبه زانو بزنم

تحقیر شدم ، چون که فراموشم شد

یک سر به ضامن آهو بزنم

دلم می خواد آقا جون، مشهدتُ ببینم

با زائرات ‌کنار سقاخونت بشینم

سقاخونت آقاجون، به یاد مشک سقاست

اونجا فقط برای شادی قلب زهراست

اون کسی که منو اینجا کشیده، امام رضاست

منو با عشق حسینش خریده، امام رضاست

اون کسی که زائرا، تا که می رن به پابوسش

می خره تمومشون رو ندیده، امام رضاست

ما در ره ثامن الحجج می میریم

از طوس سراغ کربلا می گیریم

امروز چو چشمه های سرخ اشکیم

فردا به رکاب منقم تکبیریم

سلطانی و ما رعیت ملک تو رضاییم

همواره در این سلطنتت جمله گداییم

کی تحفه ی شاهانه به پابوس تو گیریم

ما منتظر تذکره ی کرب و بلاییم

دوبیتی ولادت امام رضا برای کپشن

کسی قدم به حرم بی مدد نخواهد زد

بدون واسطه دم از احد نخواهد زد

گدای کوی رضا شو که آن امام رئوف

به سینه ی احدی دست رد نخواهد زد

تو را با نام آهو می شناسند

رضای حضرت هو می شناسند

تمام رعیت ملک عظیمت

به نام شاه خوشرو می شناسند

این زمزمه در عرش برین است امشب

پیدایش نور شمس دین است امشب

مژده به محمد و علی و زهرا

میلاد امام هشتمین است امشب

زخاک توس می جهد, ستارگان به آسمان

شمس همیشه در طلوع, مهر کران خاوران

سجده گه اهل فلک, بوسگه حور و ملک

بارگه قدس رضا, منشا فیض عرشیان

بر در دوست به امید پناه آمده ایم

همره خیل غم و حسرت و آه آمده ایم

چون ندیدیم پناهى به همه مُلک جهان

لاجرم سوى رضا بهر پناه آمده ایم

ما دولت تسلیم و رضا می طلبیم

راهی سوی اقلیم بقا می طلبیم

اندر دو جهان ، عزت و اقبال و نجات

از فیض ولایت رضا می طلبیم

خوش آمدی رضا جان جانم فدا نمایم

تبریک من پذری باشد همین دوایم

از جان تو را بخوانم خوشبو شود دهانم

لطفی نما رضا جان تا من به کعبه آیم

گر کمی از پیاله ات جرعه به نام ماکنی

ترک جهان ودین ودل به قصد جام میکنم

تا که بپرسی از دلم نام غریب آشنا

نام رضای فاطمه عطر کلام میکنم

شمع جمع شاپرکهایی رضا

ای کلید ساده مشکل گشا

آن گل زیبا گل خوشبو تویی

ای رضا جان، ضامن آهو تویی

با نگاهت چون کبوتر کن، مرا

تا بگیرم اوج، خوشحال و رها

دوبیتی ولادت امام رضا برای استوری

لحظه‌های شادی دلهای ما آغاز شد

باز ذکرِ حمد حقِ با سینه‌ها دمساز شد

امشب از یومن قدومت یا علی موسی الرضا

غنچه‌‌ای از گلشن آل محمد باز شد

دل در حرمش دارد عجب حال غریبی

برده است زدل خال لبش هر چه شکیبی

نوشی چو زلعل لب او قطره ای از عشق

یابی به دل عاشق خود حال عجیبی

مژده ای اهل رضا، روی رضا پیدا شد

جلوه حسن الهی به فضا پیدا شد

ضعفا روی به گلزار ولایت آرید

که گل روی معین الضعفا پیدا شد

دلم جز به مهر تو سامان ندارد

دمی زندگی بی تو امکان ندارد

نباشد فقیر آن که بی مال و پول است

فقیر آن که مثل تو سلطان ندارد

آهو برو کناری و جای مرا بده

ته مانده ی غذای سرای مرا بده

سهمیه ی امام رضای مرا بده

مشهد، بیا و کرب و بلای مرا بده

انعکاس شور و امید شعف باب الجواد

زائر تو ایستاده جان به کف باب الجواد

این بلا تکلیفی اش ارثیه کرب و بلاست

یک طرف باب الرضا و یک طرف باب الجواد

آمدم کنج این حرم تا که

یک گدا یا که خاک پا بشوم

بعد گردش به دور مرقد تو

عازم کوی کربلا بشوم

دلم برای تو پر می کشد امام غریب

غمت ز سینه شرر می کشد امام غریب

زیارت تو که فوق همه زیارت هاست

دل مرا به سفر می کشد امام غریب

ما در ره ثامن الحجج می میریم

از طوس سراغ کربلا می گیریم

امروز چو چشمه های سرخ اشکیم

فردا به رکاب منقم تکبیریم

نقاره ها ز اوج مناره وزیده اند

مردم صدای آمدنت را شنیده اند

زیباتر از همیشه شده آستان تو

آقا! چقدر ریسه برایت کشیده اند

دوبیتی تولد امام رضا

سلطان سریر ارتضا ما را بس

فرزند علی مرتضی ما را بس

در روز جزا که مزد اعمال دهند

پاداش غلامی رضا ما را بس

صحن تو پر از تب عبوری سبز است

لبـریز تبـسم حضـوری سبز اسـت

مـن تـوشـه کـربلام را مـی گـیرم

از پنجره ای که غرق نوری سبز است

ای کـاش کـبوتر حریمـت باشم

یا هم نفس صبح و نسیمت باشم

از چشـم دلم بیا و بردار حـجاب

تا زائر چشـمان رحیمـت باشـم

بر شادی بی‌ریای مردم صلوات

بر خنده‌ی خوشه‌های گندم صلوات

خیلی گل عشق سر زد اما اینبار

بر آمدن امام هشتم صلوات

پیمانه ز میخانه مضاعف بزنید

با شور و شعف هماره بر دف بزنید

بر دسته گل دامن نجمه صلوات

در جشن ولادت رضا کف بزنید

شبها که حرم رنگ خدا می‌گیرد

الطاف رضا سراغ ما می‌گیرد

با یاد حسین و حرم زیبایش

دل حال و هوای کربلا می‌گیرد

ای پسر فاطمه، نور هدی
سبزترین باغ بهار خدا
با تو دل از غصه رها می شود
پاکتر از آینه ها می شود
ای گل گلزار خدا، یا رضا
آینه ی قبله نما یا رضا

السلام ای حضرت سلطان عشق
یا علی موسی الرضا ای جان عشق
السلام ای بهر عاشق سرنوشت
السلام ای تربتت باغ بهشت

دوبیتی میلاد امام رضا

حریمت قبله ی جانم

بود حب تو ایمانم

تو را هر لحظه می خوانم

رضا جانم، رضا جانم

منم مست ولای تو

گدایم من گدای تو

نهادم سر به پای تو

رضا جانم، رضا جانم

کاش من یک بچه آهو می شدم
می دویدم روز و شب در دشتها
توی کوه و دشت و صحرا روز و شب
می دویدم تا که می دیدم تو را

شمع جمع شاپرکهایی رضا
ای کلید ساده مشکل گشا
آن گل زیبا گل خوشبو تویی
ای رضا جان، ضامن آهو تویی
با نگاهت چون کبوتر کن، مرا
تا بگیرم اوج، خوشحال و رها

باز ، دلم شده دلتنگ هوایِ رضا
نِگَهَم بسته امیّد به سخایِ رضا
شده ام زائر و به پای دل کنم
سعیِ در مروه و صفایِ رضا
می شوم چون کبوتران حرمش
عاشق صحن و گنبدِ طلایِ رضا
می کنم خدا خدا ، به حرمت و کرمش
تا دهد مُراد مرا، همان خدای رضا

پلک خورشید به فرمان تو بر می خیزد
صبح،از سمت خراسان تو برمی خیزد
نور،هر صبح می افتد به در خانه تو
بعد از گوشه چشمان تو بر می خیزد

خوشم به عشق ولای تو ای امام رئوف
دلم تپد ز برای تو ای امام رئوف
تو پاره تن احمد به ملک ایرانی
چه با صفاست سرای تو ای امام رئوف
میلاد امام رضا مبارک باد

یا رضا جان کن مدد بر خوانِ تو مهمان منم
در شبِ میلادِ تو دلْ‌تشنه‌ی درمان منم
دست من از عیدی لطف و شفاعت خالی است
پادشاهی من گدایم، دست بر دامان منم
میلاد امام رضا مبارک باد

هر چند حال و روز زمین و زمان بد است
یک تکه از بهشت در آغوش مشهد است
حتی اگر به آخر خط هم رسیده ای
آنجا برای عشق شروعی مجدد است

ای شیعه کرامتَت فرا می خواند

این مَه به ولایتت فرا می خواند

دستان رضا اگر بگیرد دستت

معصومه به عصمتت فرا می خواند

رباعی ولادت امام رضا

گل کرده بهار سبزِ تقدیر و قضا

پُر شد ز شمیم عطر توحید فضا

لبهاست پر از ذکر و سلام و صلوات

حقا که رئوف اهل بیت است رضا

ذیقعده نَه یک دهه کرامت دارد

یک عمر کرامت و زعامت دارد

در سیصد و شصت و پنج روز از هر سال

هر روز رضا بما امامت دارد

مطالب مرتبط دیگر:

شماره تلفن ارتباط مستقیم با حرم امام رضا

انشا در مورد امام رضا | ۱۵ انشا زندگینامه + نامه ای به امام رضا

رنگ آمیزی امام رضا | ۲۰ کاربرگ رنگ آمیزی در مورد امام رضا (ع)

عکس تولد امام رضا | ۳۳ عکس پروفایل تولد ضامن آهو امام رضا علیه السلام

پروفایل امام رضا | ۵۰ عکس زیبا از حرم + عکس نوشته دلتنگی امام رضا