دل نوشته رئیس دانشکده طب ایرانی در سوگ استاد فرزانه دکتر غلامرضا امین

به گزارش بهداشت نیوز به نقل از روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران دانشکده طب ایرانی، در متن این سوگنامه آمده است:

سلام و عرض ادب

استاد امین بزرگوار! چگونه باور کنم مصیبت پرکشیدن روح بلند مرتبه تان را؟

استاد عزیز! شما را از زمانی که در دانشکده داروسازی طرح دوره عمومی‌ ام را سپری می‌ کردم، می‌ شناسم.

آن زمان در حد احوالپرسی و عرض ارادت بود و در همان دیدارهای کوتاه، خلق نیکو و روی گشاده شما برایم روحیه بخش و مفرح ذات بود.

از ابتدای ورود به دوره PhD داروسازی سنتی از سال ۱۳۸۷، افتخار شاگردی شما را پیدا کردم.

استاد نازنینم! چه نیکو بود آن زمان که در کلاس مفردات و رده بندی گیاهان دارویی خاطرات زیبای دوران جوانی و تجربیات ارزشمندتان را در کنار دانش بیکران خود نثار دانشجویانتان می‌ کردید.

هرباریوم دانشکده داروسازی میعادگاه شاگردان شما بود و چه بسیار روزها که حتی تا ساعاتی پس از ظهر هنوز ناهار میل نکرده بودید، چون آنقدر عشق و محبت نثار شاگردانتان می‌ کردید که خودتان را به فراموشی می‌ سپردید.

فراموش نمی‌ کنم روزی که پس از طی دوران سخت بیماری و نقاهت طولانی به دانشگاه بازگشتید و ما دانشجویان داروسازی سنتی و فارماکوگنوزی در محضرتان بودیم. راجع به خواب و رویای صادقه شفای خود در زمانی که در بستر بیماری بودید سخن گفتید و همگی اشک می‌ ریختیم و البته اشک شوق، که چگونه قلب مهربان و خلوص نیت استاد عزیزمان با چاشنی دعای خیر دانشجویان امروز و دیروزتان و صد البته عنایت ویژه پروردگار، همراه شده و استاد بزرگوارمان را دوباره در کنار خودمان داریم.

و چه سعادتی بالاتر از این که همچنان افتخار شاگردی استادت را در دوران معلمی خود داشته باشی و من این سعادت را داشتم؛ زیرا که در جلسات گیاهان دارویی فرهنگستان علوم پزشکی بسیار از شما آموختم.

استاد عزیزم! نمی‌ دانید که چقدر شرمنده و پشیمانم که دو هفته پیش برای جلسه گیاهان دارویی فرهنگستان به علت تداخل با جلسات دانشگاه نتوانستم خدمت برسم و از آخرین دیدار و کلاس درسی که می‌ توانستم در محضر شما باشم، محروم شدم. آن روز خدمتتان پیام دادم و عذرخواهی کردم و پیام گرم و صمیمانه شما مثل همیشه خستگی را زایل کرد و مرهم رنج‌ ها شد. از زمانی که این خبر دردناک و باورنکردنی را دریافت کردم، چندیدن بار پیام پرمهرتان را خواندم و مرور کردم:

"سلام خانم دکتر عزیز

واقعا خسته نباشید.

از اظهار لطف شما ممنونم،

جاتون بسیار خالی بود.

لطفا مواردی را که دوستان در گروه خواهند گذاشت را پیگیری و با دقت نظر همیشگیتان راهنمایی بفرمایید. متشکرم"

استاد بزرگوارم! غم فراق شما نه تنها برای شاگردانتان ضایعه‌ ای دردناک است بلکه برای جامعه علمی ایران عزیزمان نیز خسرانی جبران ناپذیر است.

روحتان شاد و قرین رحمت پروردگار