بزرگ‌ترین شکست‌ها و اشتباهات خجالت‌آور سامسونگ؛ از پروژکتور جیبی تا گلکسی نوت 7

سامسونگ یکی از مطرح‌ترین ابرشرکت‌های جهان است که در صنایع مختلفی چون موبایل، نیمه‌هادی، رم، حافظه‌های ذخیره‌سازی و حتی کشتی‌سازی و ساخت آسمان‌خراش فعالیت می‌کند. با وجود فعالیت‌های گسترده در زمینه‌های مختلف، سامسونگ به‌واسطه تیم مدیریتی توانمند خود موفق شده تقریباً در تمامی زمینه‌های یاد‌شده حرفی برای گفتن داشته باشد و دستاوردهای وسیعی را کسب کند.

اما ماجراجویی‌های غول کره‌ای سبب شده تا در برخی از اقدامات خود با شکست‌هایی رو‌به‌رو شود که بعضاً به‌دلیل گستره تأثیرات آن مقامات سامسونگ را مجبور به عذرخواهی و تعظیم دربرابر مشتریان کرده است. در این مقاله قصد داریم به بزرگ‌ترین شکست‌های سامسونگ در زمینه‌های مختلف اعم از سخت‌افزار و نرم‌افزار اشاره کنیم.

شکست‌ها

همان‌طور که از عنوان مطلب متوجه شدید، مقاله پیش‌ رو شامل دو بخش شکست‌ها و اشتباهات خجالت‌آور خواهد بود و در بخش اول به بررسی بزرگ‌ترین شکست‌های سامسونگ خواهیم پرداخت.

ماتریکس فون (۲۰۰۳)

یکی از قدیمی‌ترین شکست‌های سامسونگ به سال ۲۰۰۳ بازمی‌گردد. زمانی که اولین قسمت از سه‌گانه ماتریکس، موفقیت فوق‌العاده‌ای را کسب کرده بود. یکی از محصولاتی که در این فیلم به‌شدت توجه هواداران را به خود جلب کرد، نوکیا ۸۱۱۰ افسانه‌ای بود که به واسطه پنل کشویی و طراحی کشیده، زیبایی غیرقابل وصفی داشت. سامسونگ به‌دنبال کسب تجربه‌ای مشابه نوکیا، برای قسمت دوم ماتریکس دستگاهی اختصاصی و جذاب را معرفی کرد؛ «ماتریکس فون» که به بلندگوی متحرک و نمایشگر مخفی مجهز شده بود.

اما با وجود بازخوردهای مثبت از جانب هواداران، به دلیل مشکلات تولید و تأخیر در عرضه و درنهایت ناامید شدن هواداران، ماتریکس فونِ کره‌ای‌ها بازخوردی را که سزاوارش بود، دریافت نکرد. همچنین طبق اعلام سامسونگ قرار بود تنها ۱۰ هزار نسخه از ماتریکس فون با قیمت ۵۰۰ دلار به فروش برسد. بدیهی است که شماره تولید روی بدنه حک می‌شد تا حالت کلکسیونی بهتری پیدا کند؛ اما درنهایت برخی از کاربران متوجه شدند که اعداد بالاتر از ۲۵۰۰ در ebay یا دیگر فروشگاه‌ها برای فروش دردسترس نیستند؛ بدین معنی که سامسونگ تنها ۲۵۰۰ عدد از ماتریکس فون را تولید کرده بود و احتمالاً به دلیل نبود تقاضا از تولید باقی آن صرف‌نظر کرد.

اما با وجود این شکست بزرگ، ماتریکس فون همچنان یکی از گوشی‌های جذاب و نوستالژیک دنیای موبایل به‌شمار می‌رود که برای عاشقان فیلم ماتریکس جایگاه بسیار ویژه‌ای دارد.

بادا (۲۰۰۹ تا ۲۰۱۲)

سامسونگ در سال ۲۰۰۹ با رؤیای ساخت اکوسیستمی اختصاصی برای خود، سیستم عاملی بر پایه لینوکس را با نام بادا (Bada) توسعه داد. اولین گوشی هوشمند مجهز به سیستم عامل بادا در سال ۲۰۱۰ و کنگره جهانی موبایل (MWC 2010) معرفی شد. سامسونگ برخلاف دیگر گوشی‌های هوشمند سری گلکسی، از نام Wave به معنی موج برای سری جدید استفاده کرد. نام بادا نیز در زبان کره‌ای به معنی اقیانوس بود که با سری Wave ارتباط معنایی جذابی را به‌وجود می‌آورد.

کره‌ای‌ها در آن بازه زمانی از دو سیستم‌عامل دیگر یعنی اندروید و ویندوزفون نیز استفاده می‌کردند اما به‌دلیل تمرکز روی اندروید، گوشی‌های محدودتری را با ویندوزفون و بادا به بازار عرضه کردند. به‌طوری که تا پایان سال ۲۰۱۲ و طی دو سال، تنها ۶ مدل گوشی هوشمند مجهز به بادا روانه بازار شدند:

Wave (سال ۲۰۱۰)Wave II (سال ۲۰۱۰)Wave 525 (سال ۲۰۱۰)Wave III (سال ۲۰۱۱)Wave Y (سال ۲۰۱۱)Wave M (سال ۲۰۱۱)

اما بادا در نسخه اول (Bada 1.0) با مشکلات مختلفی دست‌وپنجه نرم می‌کرد. مانند نبود چندوظیفگی پیشرفته؛ به‌طوری که تنها امکان اجرای یک برنامه سوم‌شخص در پس‌زمینه وجود داشت! این درحالی بود که برنامه‌های سیستمی سامسونگ شامل چنین محدودیتی نمی‌شدند. علاوه‌براین عملاً امکان استفاده از برنامه‌های محبوبی چون اسکایپ به دلیل نبود امکان برقراری تماس VoIP بر بستر Wi-Fi، وجود نداشت. همچنین سامسونگ با منتشر نکردن کیت توسعه نرم‌افزاری (API) برای حسگرهای گوشی و بسته نگه‌داشتن آن، امکان افزودن حسگرهای جدید را نیز منوط به پشتیبانی خود شرکت کرده بود؛ در چنین شرایطی دیگر شرکت‌ها توانایی استفاده از حسگرهای جدید را نداشتند و باید منتظر پشتیبانی رسمی بادا در نسخه‌های جدید می‌ماندند.

علاوه‌بر تمامی موارد یادشده، با نبود نرم‌افزارهای کافی سیستم‌عامل بادا از همان ابتدا محکوم به شکست بود؛ حتی با وجود توسعه و انتشار بیش از ۳۵ هزار اپلیکیشن اختصاصی در فروشگاه نرم‌افزاری بادا و دانلود ۳۰۰ میلیونی کاربران، همچنان نبود برنامه‌های پرطرفدار آن دوران برای کاربران احساس می‌شد. در مقام مقایسه باید به ۶۰۰ هزار اپلیکیشن اندروید در گوگل‌پلی و ۲۰ میلیارد دانلود اشاره کنیم که فاصله فاحشی با سیستم‌عامل اختصاصی کره‌ای‌ها داشت.

در چنین شرایطی بادا با بحرانی مواجه شد که مستقیماً فروش آن را تحت تأثیر قرار داد. اما حتی با وجود تمامی مشکلات استقبال از بادا بسیار چشمگیر بود؛ به‌طوری که طی دو سال بادا توانست با کنار زدن ویندوز موبایل و کسب سهمی ۲٫۲ درصدی به‌عنوان پنجمین سیستم‌عامل محبوب بازار شناخته شود. اما به دلیل تغییر سیاست‌های سامسونگ و نبود دلیل کافی برای سرمایه‌گذاری در پلتفرمی اختصاصی و همچنین توسعه‌دهندگان محدود و کاهش فروش، کره‌ای‌ها در سال ۲۰۱۳ به‌طور رسمی پایان توسعه بادا را اعلام کردند.

گلکسی Beam (سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۴)

یکی دیگر از پروژه‌های جنجالی سامسونگ، ساخت دستگاهی با پروژکتور داخلی بود! شاید امروزه حتی کسی تصور وجود یک پروژکتور در گوشی هوشمند را نداشته باشد اما مهندسان سامسونگ آنقدر به این موضوع فکر می‌کردند که ۳ نسل از آن را نیز توسعه دادند.

اولین نسل از سری گوشی‌های گلکسی بیم در سال ۲۰۱۰ عرضه شد و با فاصله‌هایی دو ساله، نسل دوم و سوم آن نیز روانه بازار شد. اما گلکسی بیم بیشتر شبیه به یک دستاورد تکنولوژیکی بود تا محصولی با استفاده واقعی. با توجه به حجم پایین باتری‌های آن زمان و به‌دنبال آن عمر باتری گوشی‌های هوشمند، گلکسی بیم تنها برای پخش ویدئو تا ۳ ساعت شارژ کافی داشت. البته چنین زمانی برای تماشای یک فیلم سینمایی کافی است اما تصور کنید بعد از گشت و گذاری چند ساعته با دوستان خود تصمیم دارید تا با حجم باتری ۵۰ درصد به تماشای فیلمی سینمایی بپردازید؛ قطعاً کمبود باتری گریبان‌گیرتان خواهد شد.

از طرفی با وجود توانایی منعکس کردن ویدیوها تا ۵۰ اینچ، به واسطه کیفیت پایین تصویر و خروجی ۳۶۰ × ۶۴۰ پیکسل، وضوح تصویر چندان مناسب نبود. درنهایت سامسونگ سری Beam را پس از ۴ سال، در سال ۲۰۱۴ بازنشسته کرد و با توجه به فروش پایین‌تر از انتظار یکی دیگر از شکست‌های سامسونگ به‌شمار می‌رود.

گلکسی Round (سال ۲۰۱۳)

دو شرکت ال‌جی و سامسونگ در سال ۲۰۱۳ و در ماه اکتبر دست به اقدام جالبی زدند و با فاصله کمی از یکدیگر گوشی‌هایی با نمایشگر خمیده معرفی کردند! البته منظورمان از خمیده به معنی رایج امروزی نیست و طراحی دستگاه با کمی انحنا همراه شده بود. البته شیوه نگرش دو شرکت به گوشی خمیده کمی متفاوت از یکدیگر بود؛ سامسونگ لبه‌های چپ و راست گوشی را به داخل خم کرده بود اما این کار در گوشی ال‌جی در لبه‌های بالا و پایین صورت گرفته بود. به باور کره‌ای‌ها چنین طراحی جسورانه‌ای سبب می‌شد تا کاربر راحت‌تر با گوشی هوشمند تعامل کند و به‌طور هم‌زمان ثبات دستگاه در دستان کاربر را نیز افزایش دهد.

اما انتظارات آن‌طور که باید و شاید پیش نرفت و خبری از Next Big Thing نبود. گوشی‌های خمیده با استقبال بسیار کمی مواجه شدند؛ تا این حد که سامسونگ حتی مدلی ثانویه از آن را معرفی نکرد و در همان ابتدای راه گلکسی Round را کنار گذاشت. با این وجود ال‌جی که ید طولایی در استفاده از ایده‌های دیوانه‌وار دارد، نسل دوم گوشی خمیده خود را با نام G Flex 2 نیز روانه بازار کرد.

دلیل نام‌ بردن از گلکسی Round در شکست‌های بزرگ سامسونگ، وعده‌های گسترده کره‌ای‌ها و معرفی دستگاه به‌عنوان نوآوری بعدی دنیای موبایل است. غول دنیای تکنولوژی درنظر داشت با ایجاد تغییرات جزئی در ظاهر دستگاه و کاربردی‌تر کردن آن، دیگر شرکت‌ها را به استفاده از این طراحی سوق دهد و درنهایت امضای خود را در تمامی دستگاه‌ها داشته باشد. اما درنهایت با فروش حدود ۱۰ هزار نسخه، شکستی بزرگ را از خود به جای گذاشت.

گلکسی زوم (۲۰۱۳-۲۰۱۴)

در سال ۲۰۱۳ تب و تاب گوشی‌های هوشمند دوربین‌محور یا به اصطلاح «کمرافون» بسیار بالا بود و تاج پادشاهی بهترین دوربین در گوشی‌های هوشمند نیز با دوربین ۴۱ مگاپیکسلی و سنسور ۱/۱٫۲ اینچی به گوشی Nokia 808 Pureview اختصاص داشت. سامسونگ نیز به‌دنبال ماجراجویی‌های پیشین، پا را فراتر گذاشت و با معرفی گلکسی S4 Zoom، زوم اپتیکال ۱۰ برابری را به همراه لنزهای متحرک به دنیای گوشی‌های هوشمند وارد کرد. در فاصله‌ای بسیار کوتاه نوکیا جانشین هیولای دوربین‌محور خود یعنی 808 Pureview را با نام لومیا ۱۰۲۰ معرفی و روانه بازار کرد تا به رقیبی جدی برای کره‌ای‌ها تبدیل شود.

روی کاغذ و با توجه به اندازه لنز و قد و قامت دوربین پشتی، قطعاً گلکسی S4 Zoom برنده رقابت بود اما پس از بررسی‌ها مشخص شد که در بهترین حالت کیفیت دو گوشی در سطحی مشابه قرار دارد! این در حالی‌ است که نماینده کره‌ای‌ها ۵۰ درصد ضخیم‌تر و ۳۰ درصد نیز سنگین‌تر بود. علاوه‌براین قیمت نماینده فنلاندی‌ها تقریباً نصف گلکسی S4 Zoom بود!

سپس با بررسی‌های عمیق‌تر مشخص شد که یکی از بزرگ‌ترین دلایل چنین اتفاقی استفاده سامسونگ از سنسور کوچک‌تر ۱/۲٫۳۳ اینچی و الگوریتم‌های پردازش تصویر ضعیف‌تر بود. سامسونگ با به‌روزرسانی‌های نرم‌افزاری موفق به بهبود جزئی تصاویر شد اما همچنان تفاوت چندانی با رقیب فنلاندی نداشت.

یک سال بعد سامسونگ دومین نماینده از سری Zoom را با نام گلکسی K Zoom معرفی کرد که با وجود ضخامت بیشتر، وزن کمتری داشت و طراحی آن نیز برای استفاده روزمره مناسب‌تر بود. اما به دلیل استقبال نشدن از آن کره‌ای‌ها تصمیم گرفتند تا تولید این سری را به کلی کنار بگذارند.

نمایشگر اج (۲۰۱۴-تاکنون)

کره‌ای‌ها پیش از معرفی گوشی‌های تاشو سری فولد، تلاش‌های زیادی در زمینه عرضه مدلی نامتعارف و جدید از نمایشگر گوشی‌های هوشمند، کردند. درحقیقت این شرکت به‌دنبال جرقه‌ای دیگر مانند گلکسی نوت بود که بتواند سود عظیمی را به خزانه این شرکت واریز کند.

برای تحقق این هدف سامسونگ در سال ۲۰۱۴ و به همراه گلکسی نوت ۴، از مدلی با نمایشگر خمیده با نام Galaxy Note Edge رونمایی کرد. صفحه‌نمایش این گوشی در سمت راست ۴۵ درجه خمیده شده بود و کاربر می‌توانست در برنامه‌های سیستمی مانند دوربین، به دکمه‌های نرم‌افزاری شاتر، زوم و غیره دسترسی داشته باشد. همچنین در زمان خاموش بودن نمایشگر اطلاعاتی از قبیل آب‌و‌هوا، اخبار، ساعت، باتری و غیره در قسمت خمیده نمایش داده می‌شد.

تا دو سال پس از عرضه مدل Edge، سامسونگ هرساله به‌همراه پرچمداران سری نوت و S، نسخه‌ای تحت عنوان Edge نیز معرفی می‌کرد و این اتفاق تا زمان معرفی گلکسی S8 و استفاده از نمایشگر خمیده در تمامی مدل‌ها ادامه داشت. اما با نگاهی به مدل‌های عرضه‌شده در سال‌های گذشته، به‌وضوح می‌توان کمرنگ‌تر شدن استفاده از نمایشگر خمیده را مشاهده کرد؛ تا جایی که در سری گلکسی S22 تنها مدل اولترا از نمایشگر خمیده بهره می‌برد. البته خمیدگی این مدل به اندازه گلکسی نوت Edge نیست و بیشتر شبیه نمایشگرهای 2.5D است.

البته اقدام سامسونگ دلیلی منطقی نیز دارد. در سال‌هایی که این شرکت به استفاده از پنل‌های خمیده روی آورده، مقاومت دستگاه دربرابر ضربات کاهش چشمگیری پیدا کرده است؛ علاوه‌براین پدیدار شدن نوار رنگی در قسمت خمیده شده و آمار خرابی بالای این دسته از پنل‌ها باعث شده تا این غول دنیای موبایل برای افزایش رضایت مشتریان به سمت استفاده از نمایشگرهای تخت حرکت کند و هرساله بیش از پیش میزان خمیدگی را کاهش دهد. اپل با حذف نمایشگر 2.5D و حرکت به‌سوی نمایشگر تخت در آیفون ۱۲ ثابت کرد که در این حالت می‌توان دستگاهی مقاوم‌تر را تولید و روانه بازار کرد و همین اتفاق باعث شد تا سامسونگ نیز با اعتماد به نفس بیشتری از نمایشگر تخت استفاده کند.

درانتها نیز باید اشاره کنیم که کره‌ای‌ها همچنان به استفاده از نمایشگرهای خمیده ادامه می‌دهند اما درحال‌حاضر تنها گوشی هوشمند گلکسی S22 اولترا از آن بهره می‌برد و دیگر اعضای سری S و سری A دیگر شامل نمایشگرهای خمیده نمی‌شوند.

اشتباهات خجالت‌آور

حال پس از مطالعه شکست‌های بزرگ سامسونگ، به بررسی اشتباهات خجالت‌آور این شرکت می‌رسیم. این بخش شامل شکست‌هایی می‌شود که روند توسعه محصول را متوقف نکرده؛ بلکه پس از آبروریزی بزرگی به اصلاح مدل‌های آتی منجر شده است.

تایزن (۲۰۱۲)

سامسونگ پس از پایان دادن به بادا، بار دیگر شانس خود را با سیستم عاملی جدید امتحان کرد. درحقیقت غول کره‌ای با عبرت از تجربه پیشین درنظر داشت تا این‌ بار قدرتمندتر از گذشته به بازار ورود کند. از این رو سیستم عامل تایزن را در سال ۲۰۱۲ معرفی کرد. برخلاف بادا، تایزن برای طیف وسیعی از دستگاه‌ها شامل ساعت‌ هوشمند، تلویزیون، گوشی هوشمند و دوربین آماده شده بود. علاوه‌براین تایزن می‌توانست برای لوازم خانگی و کنترلرهای خانه هوشمند نیز مورد استفاده قرار بگیرد.

تایزن درحقیقت ادامه‌دهنده راه میگو (MeeGo)، سیستم عامل پیشین نوکیا بود که تنها روی نوکیا N9 عرضه شد. پس از جدایی نوکیا از پروژه میگو و قطع همکاری با اینتل، سامسونگ به سراغ اینتل رفت و با غنیمت شمردن موقعیت برای توسعه سیستم عاملی جدید گام برداشت.

پس از یک سال از معرفی رسمی سیستم عامل، سامسونگ اولین گوشی هوشمند مبتنی بر تایزن را با نام گلکسی Z روانه بازار کرد؛ توجه داشته باشید که این اتفاق تقریباً یک ماه پیش از اعلام رسمی مبنی بر پایان توسعه بادا رخ داد. کره‌ای‌ها اعلام کردند که با ترکیب بادا و تایزن، این سیستم عامل را برای گوشی‌های هوشمند آماده کرده‌اند.

یک سال بعد یعنی در سال ۲۰۱۴، تایزن با معرفی ساعت هوشمند Gear 2 به دستگاه‌های بیشتری راه پیدا کرد و سپس در دیگر دستگاه‌های تولید سامسونگ مانند دوربین نیز راه پیدا کرد. از سال ۲۰۱۵ غول کره‌ای در تلویزیون‌های هوشمند خود نیز از سیستم عامل تایزن استفاده کرد و تا زمان معرفی گلکسی واچ ۳، تایزن روح ساعت‌های هوشمند کره‌ای‌ها بود. سپس در سال ۲۰۲۱ و در جریان رویداد گوگل I/O، اهالی مانتن ویو اعلام کردند که ساعت‌های هوشمند آینده سامسونگ با ظاهر تایزن اما هسته WearOS عرضه خواهند شد. به‌دنبال این اتفاق گلکسی واچ ۴ بدون سیستم عامل تایزن روانه بازار شد.

در زمینه گوشی‌های هوشمند نیز کره‌ای‌ها پس از معرفی پنج گوشی هوشمند، آخرین مدل از سری گلکسی Z را در سال ۲۰۱۷ معرفی کردند و پس از مدتی به کلی توسعه چنین دستگاه‌هایی را کنار گذاشتند و برای بار دوم سامسونگ از توسعه سیستم عامل موبایلی دست کشید. به‌دنبال این اتفاق و در آخرین روز از سال ۲۰۲۱، فروشگاه نرم‌افزاری تایزن نیز برای همیشه بسته شد.

درحال‌حاضر تنها تلویزیون‌های هوشمند سامسونگ با استفاده از سیستم عامل تایزن روانه بازار می‌شوند که بعید نیست طی سال‌های آینده این دسته از محصولات نیز به استفاده از سیستم عامل دیگری (شاید اندروید) رویگردان شوند.

گلکسی S5 (سال ۲۰۱۴)

آخرین پرچم‌دار تماماً پلاستیکی کره‌ای‌ها، گلکسی S5 بود. دستگاهی با طراحی مشابه سال گذشته اما با پنل پشتی بسیار زشت! بسیاری از کاربران از همان ابتدا کهکشانی جدید سامسونگ را به چسب زخم تشبیه کردند؛ چراکه در نسخه طلایی رنگ دستگاه پنل پشتی کاملاً مشابه چسب زخم بود.

علاوه‌براین وزن و ضخامت گلکسی S5 هم با وجود تغییرات نه‌چندان زیاد در بدنه و قطعات داخلی، افزایش پیدا کرده بود. همچنین برای اولین بار شاهد استفاده از پورت USB 3 در دستگاهی پرچم‌دار بودیم که از ظاهری زشت و روش استفاده‌ای عجیب‌وغریب بهره می‌برد. بدین صورت که کاربران برای شارژ باید پورت microUSB را به قسمت کوچک‌تر پورت USB 3 گلکسی S5 متصل می‌کردند که قطعاً برای عده زیادی گیج کننده بود. برخی از کاربران نیز گزارش‌هایی از جدا شدن فریم دستگاه از بدنه در موارد حاد و ترک برداشتن فریم در موارد خفیف‌تر، منتشر کرده بودند که هیچ‌گاه توضیحی رسمی از جانب سامسونگ دریافت نکرد.

البته اصلی‌ترین دلیل شکست گلکسی S5 نه طراحی آن، بلکه استفاده از پلاستیک به‌عنوان متریال بدنه دستگاه بود. در آن زمان تمامی رقبا از HTC تا اپل همه و همه به استفاده از فلز روی آورده بودند و سامسونگ دلیل استفاده نکردن از فلز را مشکلات پیرامون استفاده از شارژر بی‌سیم می‌دانست؛ درحالی‌که کاربران در آن زمان به دلیل سرعت بسیار پایین، چندان از شارژر بی‌سیم استفاده نمی‌کردند.

با وجود ثبت رکورد فروش ۱۰ میلیونی طی ۲۵ روز، احتمالاً مجموع فروش گلکسی S5 حتی از اولین مدل از سری S نیز کمتر بود و به‌همین‌دلیل سامسونگ هیچ‌گاه آمار واقعی مربوط به فروش این مدل را اعلام نکرد. اما با توجه به کاهش سهم بازار از ۳۲٫۳ به ۲۵٫۲ درصد و همچنین کسب پایین‌ترین سود طی ۲ سال گذشته، می‌توانیم فروش بسیار پایینی را برای آن متصور باشیم. این دستگاه طی ۳ ماه از زمان عرضه موفق به فروش تنها ۱۲ میلیون نسخه شد که حتی پایین‌تر از گلکسی S4 بود.

گلکسی نوت ۷ (۲۰۱۶)

اما بزرگ‌ترین آبروریزی سامسونگ در دنیای فناوری را می‌توان مشکلات پس از عرضه گلکسی نوت ۷ دانست. احتمالاً همه کسانی که درحال خواندن این مقاله هستند از موضوع آگاهی دارند اما برای آن دسته قلیل باید بگوییم که گوشی گلکسی نوت ۷ یکی از مورد انتظارترین دستگاه‌های سال ۲۰۱۶ به‌شمار می‌رفت. دستگاهی قدرتمند با نمایشگری فوق‌العاده باکیفیت که از طراحی زیبایی نیز بهره می‌برد. اما پس از شروع عرضه رسمی و استقبال وسیع خریداران تعدادی از کاربران گزارش‌هایی مبنی بر آتش گرفتن گوشی خود منتشر کردند.

در ابتدا گزارش‌ها بسیار کم بود اما رفته‌رفته به تعداد آن‌ها افزوده شد تا جایی که سامسونگ طی بیانیه‌ای رسمی اعلام کرد که در حال بررسی شرایط و جست‌وجو برای رفع مشکل پیش آمده است. چندی نگذشت که با افزایش تعداد آتش‌سوزی‌ها، در برخی از فروشگاه‌ها و حتی خطوط هوایی، ورود با گوشی گلکسی نوت ۷ را ممنوع اعلام کردند. سپس سامسونگ با اعلام اینکه ریشه مشکل باتری گوشی است، از کاربران خواست گلکسی نوت ۷ خود را به نزدیک‌ترین فروشگاه سامسونگ تحویل دهند تا با مدلی سالم جایگزین شود. ولی این پایان ماجرا نبود و مدل‌های جایگزین نیز طعمه حریق می‌شدند.

به‌دنبال این اتفاق خریداران ناراضی شکایت‌های متعددی را علیه سامسونگ تقدیم دادگاه‌های اقصی نقاط جهان کردند. سامسونگ با وخیم ارزیابی کردن ماجرا تنها یک راه روبه‌روی خود می‌دید و آن هم جمع‌آوری تمامی مدل‌ها و بازگرداندن پول خریداران بود. از این رو درنهایت کره‌ای‌ها تمام گوشی‌های گلکسی نوت ۷ بازار را جمع‌آوری کردند و مبلغ آن را نیز به خریداران عودت دادند. علاوه‌براین سامسونگ طی کنفرانسی مطبوعاتی از تمامی خریداران بابت مشکل پیش‌آمده عذرخواهی کرد و مدیرعامل این شرکت را مجبور به تعظیم چند دقیقه‌ای دربرابر افراد حاضر در کنفرانس کرد.

پس از پایان پس‌لرزه‌های مربوط به آتش‌گرفتن گلکسی نوت ۷، سامسونگ مدلی اصلاح‌شده را تحت عنوان گلکسی Note 7 FE روانه بازار کرد که درحقیقت آغازگر سری FE به‌شمار می‌رود. پرواضح است که به دلیل سابقه بد نوت ۷، این مدل نیز با استقبال بسیار کمی مواجه شد و پس از مدتی کوتاه به تاریخ سپرده شد.

از پیامدهای این اتفاق می‌توان به انجام آزمایش‌ها بیشتر در روند تولید باتری از سوی سامسونگ اشاره کرد. همچنین کره‌ای‌ها برای جلوگیری از وقوع رخدادی مشابه، گلکسی نوت ۸ را با باتری کوچک‌تر ۳۳۰۰ میلی‌آمپرساعتی روانه بازار کردند.

فراخوانی ۳۴ مدل ماشین لباسشویی (۲۰۱۶)

سال ۲۰۱۶ و هم‌زمان با مشکلات پیرامون گلکسی نوت ۷، سامسونگ با مشکل دیگری نیز دست‌وپنجه نرم می‌کرد. در اتفاقی عجیب برخی از مدل‌های ماشین لباسشویی‌های سطلی سامسونگ (منظور ماشین لباسشویی‌هایی است که درِ آن در قسمت بالا قرار دارد - Top-Load) در سرعت‌های بالا دچار مشکل شده و برخی از قطعات دستگاه جدا می‌شدند. این اتفاق حتی باعث شد برخی از کاربران با جراحاتی جزئی مواجه شوند.

درواقع سامسونگ در مدتی کوتاه ۷۳۳ گزارش از جدا شدن قطعه از بدنه ماشین لباسشویی و ۹ گزارش از مجروحی کاربران به واسطه اصابت قطعات با آن‌ها دریافت کرد. درنهایت این شرکت در فاصله یک هفته پیش از بیانیه خود درباره گلکسی نوت ۷، تعداد ۲٫۸ میلیون ماشین لباسشویی، متشکل از ۳۴ مدل مختلف را فراخوانی کرد.

گلکسی فولد (۲۰۱۹)

معرفی گلکسی فولد گام بسیار بزرگی در راستای رایج کردن گوشی‌های هوشمند با صفحه‌نمایش تاشو بود. این شرکت کره‌ای در اولین تلاش خود، از محصولی درخورتوجه با مشخصات و طراحی منحصربه‌فرد رونمایی کرد، اما یک اشتباه کوچک سبب شد تا نام گلکسی فولد تبدیل به خاطره‌ای تلخ برای غول کره‌ای شود.

پس از عرضه اولین نسل از گوشی‌های تاشو سامسونگ، نقدهای فراوانی به سوی غول کره‌ای روانه شد. نقد اصلی منتقدان به فریم پلاستیکی نمایشگر داخلی و حاشیه بسیار زیاد نمایشگر خارجی بود؛ چراکه با توجه به برچسب قیمتی ۲۰۰۰ دلاری دستگاه، انتظار می‌رفت از مواد اولیه بهتر و طراحی ظاهری زیباتری در محصول نهایی استفاده شود. همچنین عده‌ای بر این باور بودند که سامسونگ با عرضه زودتر از موعد محصول، سعی در جبران هزینه‌های تحقیق و توسعه و همچنین دریافت برچسب «اولین گوشی هوشمند تاشو» دارد.

اما تمامی موارد گفته قابل چشم‌پوشی بود تا اینکه یکی از کاربران در توییتر از خراب شدن صفحه‌نمایش داخلی گلکسی فولد خبر داد؛ این در حالی بود که تنها چند روز از عمر دستگاه می‌گذشت. سامسونگ با عبرت از مشکلات پیشین (گلکسی نوت ۷) سریعاً مورد را پیگیری کرد و متوجه شد که کاربر مذکور سعی داشته تا لایه محافظ روی صفحه‌نمایش داخلی را از آن جدا کند. به سرعت بیانیه‌ای از جانب غول کره‌ای منتشر شد که اعلام کرده بود تحت هیچ شرایطی نباید لایه محافظ روی نمایشگر را جدا کنند؛ درصورتی که سامسونگ به‌راحتی و با انتقال لبه لایه محافظ به زیر فریم پلاستیکی، می‌توانست از وقوع چنین اتفاقی جلوگیری کند.

پس از انتشار بیانیه، برخی از کاربران متوجه بلند شدن خود به خودی محافظ نمایشگر شدند و عده دیگری نیز در توییتر از شکستن و از کار افتادن نمایشگر خبر دادند. علاوه‌بر‌این فاصله میان نمایشگر نیز سبب ورود گرد و غبار به داخل بدنه و ایجاد مشکلاتی در لولای آن می‌شد. به نظر می‌رسید که کابوس‌های سامسونگ تمامی ندارند و قرار نیست مشکلات پیرامون نمایشگر تاشو جدید به پایان برسند.

سامسونگ سریعاً مدل‌های معیوب را تعویض کرد و پس از مدتی تقریباً کوتاه مدلی جدید معرفی کرد که در آن لایه محافظ به زیر فریم منتقل شده بود. اما همچنان گزارش‌هایی از مشکلات لولا و صدای‌های آن در گوشه و کنار فضای مجازی به گوش می‌رسید. باوجوداین سامسونگ به تولید و فروش گلکسی فولد تا زمان رونمایی از مدل جدید ادامه داد و خبری از توقف تولید محصول نبود.

در نسل دوم سامسونگ نام دستگاه را به گلکسی زد فولد ۲ تغییر داد و عموم مشکلات دستگاه اعم از فاصله بین نمایشگر، فریم پلاستیکی، حاشیه زیاد نمایشگر بیرونی و بسیاری دیگر را رفع کرد و در نسل سوم نیز گواهی مقاومت دربرابر مایعات به دستگاه اضافه شده است. از این رو با توجه به تعجیل سامسونگ برای عرضه محصولی ناقص و فروش ۴۰۰ تا ۵۰۰ هزارتایی محصول، می‌توانیم گلکسی فولد را شکستی بزرگ برای این غول دنیای موبایل بدانیم.

اگزینوس ۹۹۰ (۲۰۲۰)

همان‌طور که در ابتدای مقاله نیز اشاره شد، سامسونگ حضور پررنگی نیز در صنعت نیمه‌هادی دارد. جایی که این شرکت علاوه‌بر تولید تراشه برای دیگران، تراشه‌های سری اگزینوس خود را نیز توسعه می‌دهد. سامسونگ با عرضه سری اگزینوس دستاوردهای مهمی را در صنعت تراشه‌های دنیای موبایل رقم زد که از میان آن‌ها می‌توان به اگزینوس ۵۴۳۳، اولین تراشه ۶۴ بیتی موبایل و رواج استفاده از تراشه‌های ۴ هسته‌ای با اگزینوس ۴۴۱۲ اشاره کرد.

اما طی سالیان گذشته سامسونگ با پیش‌گرفتن سیاست‌های اشتباه و سرمست شدن از دستاوردهای خود، در زمینه معماری تراشه از رقبایی چون TSMC بازماند. یکی از بدترین عملکردهای بخش نیمه‌هادی سامسونگ را می‌توان اگزینوس ۹۹۰ دانست؛ تراشه‌ای که به دلیل داغی بیش از حد، فروش نسخه اگزینوس پرچمداران سری S20 را با کاهش داد. سامسونگ با وجود آگاهی از این امر، همچنان نسخه 4G گوشی هوشمند گلکسی S20 FE را با همین تراشه راهی بازار کرد تا آتش اعتراضات کاربران را بیش از پیش شعله‌ور کند.

در ابتدا تصور می‌شد که مشکل داغی ناشی از ایرادات نرم‌افزاری باشد اما پس از انتشار به‌روزرسانی‌های متعدد، خبری از رفع مشکل نبود. داغی‌های گلکسی S20 FE تا جایی پیش رفت که سامسونگ پس از چند ماه نسخه‌ای اصلاح‌شده از نسخه 4G را با همان تراشه نسخه 5G یعنی Snapdragon 865 روانه بازار کرد؛ اما متأسفانه کره‌ای‌ها هیچ‌وقت مدل‌های مشکل‌دار را فراخوانی نکردند و کاربران ناراضی را با بخاری جیبی خود تنها گذاشتند.

از نظر شما بزرگ‌ترین شکست یا شرمساری سامسونگ کدام است؟