هامبارسومیان: تندیس هم شبیه من است!/ سجادی: با پیشکسوتان بوکس را گوشهوکنار رینگ تشویق میکردیم/ درخواست ثوری از وزیر ورزش
رونمایی از سردیس و تجلیل پیشکسوت بوکس در آکادمی ملی المپیک برگزار شد.
به گزارش خبرنگار ورزشی شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ مراسم تجلیل از پیشکسوتان بوکس و رونمایی از سردیس ماسیس هامبارسومیان، پیشکسوت بوکس ایران از حوالی ساعت ۱۰ صبح امروز (شنبه - ۴ تیرماه) با حضور رضا صالحیامیری رئیس و کیکاووس سعیدی دبیر کل کمیته ملی المپیک، حسین ثوری رئیس و معاونین، مدیران و مسئولان فدراسیون بوکس، دانیال شهبخش و علیرضا استکی در سالن استاد ابولقاسم فارسی آکادمی ملی المپیک صورت گرفت. در این مراسم خواهر ماسین نیز حضور داشت. ضمن اینکه حمید سجادی وزیر ورزش و جوانان در انتهای مراسم به آکادمی ملی المپیک آمد.
هامبارسومیان افتخاراتی همچون طلای بازیهای آسیایی ۱۹۷۴ تهران، برنز قهرمانی آسیا ۱۹۷۳ بانکوک، نقره قهرمانی آسیا ۱۹۷۷ جاکارتا، برنز قهرمانی آسیا ۱۹۸۰ بمبئی، طلای مسابقات عمران ترکیه ۱۹۷۴ و ۱۹۷۷ را در کارنامه حرفهای خود داشته.
حسین ثوری، رئیس فدراسیون بوکس ایران در ابتدای این مراسم اظهار داشت: هر زمان درباره پیشکسوتان با آقای صالحیامیری صحبت کردیم، با افتخار حمایت کردند که جا دارد از این جهت سپاسگزار او باشیم. پیشکسوتان قطعا چراغ هدایت ما هستند و امروز خوشحال هستیم که پیشکسوت بزرگ ما «ماسیس هامبارسومیان» در کنار ما حضور دارد و میتوانیم به پاس زحمات و افتخار آفرینی بسیار زیاد او برای این مرز و بوم، از او تقدیر کنیم.
سپس تعدادی از پیشکسوتان این رشته رزمی به اظهارنظر درباره هامبارسومیان و بوکس پرداختند و کلیپهایی هم از موفقیتهای بوکس در سال ۱۴۰۰، همچنین زندگی این پیشکسوت پخش شد. خواهر ماسیس هم دقایقی برای جمع به صحبت درباره کودکی و نوجوانی وی پرداخت.
ماسیس هامبارسومیان، پیشکسوت بوکس ایران که امروز (شنبه) ۴ تیر ۱۴۰۱ در مراسم رونمایی از تندیس خود حضور یافته بود، اظهار داشت: بنده ۷۲ سالم هستم و ۴۰ سالی است که بوکس کار نکردهام، از ۱۴ سالگی تا ۳۴ سالگی در این رشته بودم.
او درباره دلایل خداحافظی زود هنگام خود از دنیای قهرمانی بیان داشت: در استرالیا بودم که حس کردم دوران حرفهای من تمام شده و آسیب دیدگیهای زیادی سراغ من میآید. به همین دلیل کنار کشیدم.
ماسیس پیرامون مراسم تقدیر و رونمایی تندیس خود عنوان داشت: همه چیز خیلی خوب بود، تندیس هم شبیه من است. من ایران نبودم و فقط چندین بار برای این تندیس چند عکس فرستاده بودم. به قدری شرمنده این برنامه کمیته المپیک شدم که نمیتوانم بگویم. خیلی اتفاق بزرگی بود.
او در مورد محل زندگی خود عنوان داشت: ساکن استرالیا هستم و یک مدت کوتاهی است که به ارمنستان رفتهام. الان خیلی خوشحال هستم که به ایران آمدهام. این مرام، معرفت و دوستی خالصانه که در ایران هست، هیچ کجای دنیا نیست.
قهرمان سابق بوکس آسیا درباره شرایط این رشته در ایران نیز گفت: چون مدتهاست در ایران نبودم، نمیتوانم نظر دقیقی بدهم، ولی اینکه اولین عنوان جهانی را کسب کردیم اتفاق بسیار بزرگی است.
حمید سجادی وزیر ورزش و جوانان در این مراسم اظهار داشت: چهرههای حاضر در جمع صمیمی بوکس را که میبینم؛ یا همدوره ورزشی بودهایم و یا در مسابقات حضورشان را حس کردهایم. همیشه ابراز احساسات به این بزرگان را داشتهایم و آنها را حتی از گوشهوکنار رینگ تشویق میکردیم. مناسبت مهمی را داریم و به افتخار تاریخ ارزشمند بوکس ایران، فرصت حضور را مغتنم دانستم.
در ادامه حسین ثوری از طرف جامعه بوکس از سیدحمید سجادی درخواستی داشت و گفت که سالن شماره ۹ به خانواده فدراسیون بوکس اختصاص پیدا کند. وی درخواست کرد تا این سالن به کمپ تیمهای ملی بوکس تبدیل شود؛ چرا که کمپ نیمهکاره فدراسیون با توجه به زور زیاد فدراسیون کشتی، به این رشته تعلق پیدا کرده است.
انتهای پیام/