دانشمندان چینی با روشی جدید زباله‌های فضایی را پاکسازی می‌کنند

به گزارش گروه علم و آموزش ایران اکونومیست، روزنامه دولتی گلوبال تایمز چین با اعلام این دستاورد خاطرنشان کرد: این اولین آزمایش از این نوع است که تاکنون روی یک راکت انجام شده است.

این بادبان خارج کننده از مدار را یکی از موسسات آکادمی فناوری فضایی شانگهای (SAST)‌ ساخته است و این امکان را فراهم می‌کند که فضاپیماهای خراب شده یا «مرده» زودتر مدار را ترک کنند و به این ترتیب از افزایش ضایعات در فضا جلوگیری می‌کند.

این بادبان (sail) روی کپسول بار راکت لانگ مارچ نصب شده بود که ۲۳ ژوئن (دوم تیرماه) به فضا پرتاب شد و ۲۶ ژوئن (پنجم تیرماه) در مدار قرار گرفت. این بادبان یک صفحه شبیه بادبادک است که تا حدود ۲۵ متر مربع کشیده می‌شود و ضخامت آن در حدود یک دهم ضحخامت یک مو است. این بادبان زمانی که باز می‌شود از سرعت فراپیما می‌کاهد تا زمانی که از مدار خود خارج می‌شود و ظرف چند سال در اتمسفر زمین می‌سوزد.

بر اساس گزارش تارنمای اورآسیا تایمز، آکادمی فناوری فضایی شانگهای اعلام کرد: این بادبان نازک از مقاومت ایرودینامیک ناشی از اتمسفر نازک در محیط مدار پایینی برای کاهش سرعت ماهواره استفاده می‌کند و به تدریج و به آهستگی مدار اصلی را ترک می‌کند. این بادبان می‌تواند یک کپسول بار ۳۰۰ کیلوگرمی را ظرف مدت ۲ سال به اتمسفر زمین بازگرداند در حالی که فرآیند خروج از مدار در غیر این صورت صدها سال طول می‌کشد.

اگر کاری برای خارج کردن از مدار انجام نشود، ماهواره‌ها می‌توانند صدها سال در فضا باقی بمانند تا زمانی که خدمات آنها به پایان برسد و این تهدیدی برای فضاپیماهای فعال در مدار است، یک نمونه معروف در این زمینه برخورد بین ماهواره تجاری «ایریدیوم ۳۳» آمریکا با ماهواره غیرفعال «کاسموس ۲۲۵۱» شوروی در سال ۲۰۰۹ است.

این دو ماهواره با سرعت نزدیک به ۴۲ هزار کیلومتر در ساعت و در ارتفاع ۷۸۹ کیلومتری بر فراز سیبری با یکدیگر برخورد کردند، این برخورد موجب پخش شدن ۲ هزار و ۳۰۰ قطعه بزرگ و قطعات کوچک تر بی‌شماری در فضا شد و مشکلاتی برای برنامه‌های فضایی بعدی ایجاد کرد.

بنا بر اعلام سازمان فضایی اروپا از سال ۱۹۵۷ تاکنون در حدود ۱۳ هزار و ۱۰۰ ماهواره پرتاب شده‌اند و هشت هزار و ۴۱۰ ماهواره هنوز در فضا باقی مانده اند و پنج هزار و ۸۰۰ ماهواره هم کار می‌کنند.