طاهرزاده: تفاوت‌های رهبری امام علی(ع) و معاویه

پایگاه تحلیلی خبری هم اندیشی: اصغر طاهرزاده مهمان یازدهمین شب از فصل کوفه برنامه سوره بود. وی در ابتدای برنامه با اشاره به اینکه کوفه از یک جهت سطح بالایی از تفکر داشت و از سوی دیگر در برابر شام مرعوب بود، گفت: اگر از خودمان نگهبانی نکنیم این نحوه نخبگی، می‌تواند باعث خودبینی در بین‌ ما شود. کوفه چشم‌اندازی در برابر آینده خود ندید چرا که جامعه منسجمی نبود که بتوان آن را یک جامعه دانست. کوفه موحد بود، اما به جای حیات قدسی به قبیله‌‌های خود فکر می‌کرد.
بحران‌های علی (ع) و خلافت
طاهرزاده با بیان اینکه بحران‌های عظیمی پیش‌روی امام علی(ع) بود که منحصر به خود ایشان بوده و خلیفه‌های دیگر آن را تجربه نکردند بیان کرد:‌ این بحران‌ها باعث تولد «امام» شد و در برابر این بحران‌ها، ظرفیت خود را نشان داد. توجه کنید که این قاریان قرآن بودند که حکمیت را به امام تحمیل کردند. حضرت در برابر این‌ها باید چه می‌کرد؟ ایشان صبر کردند اما زمانی که طغیان کردند و شروع به قتل مردم کردند و حجت تمام شد، ۴ هزار نفر را از دم تیغ گذراندند.
از فتنه‌های کوفه تا تحریم‌های آمریکا
وی با اشاره به ماجراهایی که برای امام علی(ع) پیش آمد گفت:‌ این مسأله حکایت از آن دارد که اسلام و مسلمانان راستین، ظرفیت مواجهه با این فتنه‌ها را در خود دارند تا در ازای مواجهه با این ماجراها، سعه اسلام نشان داده شود و آیندگان متوجه شوند تا چه اندازه می‌توانند ظرفیت خود را در برابر فتنه‌ها نشان دهند. انقلاب ما هم نشان می‌دهد که فتنه‌ها بیان‌گر این است که باید ظرفیت خود را در برابر آن‌ها نشان دهیم. یکی از استراتژیست‌های آمریکا در همین زمینه، گفته بود که اگر این مشکلاتی که برای ایران به وجود آورده بودیم، برای هرجای دیگری به وجود آمده بود، نابود شده بودند. دیگری نیز گفته بود تحریم‌ها علیه ایران اگر علیه هر کشور دیگری بود، اقتصادش فروپاشیده بود.
کوفه بهترین گزینه برای امام حسین
طاهزاده کوفیان را بلاتکلیف در برابر پیشنهادهای امام خواند و بیان کرد: کوفه نسبت به خودش بلاتکلیف بود، چرا که در بستر انتخاب و اتحاد کم آورده بود. کوفه بلاتکلیف بود چون می‌دانست چه چیزی خوب بود اما نمی‌توانست درباره آن تصمیم بگیرد. کوفه با این حال از همه‌ شهرهای دیگر برتر بود. حتی در زمان امام حسین(ع) همین بود. نه مکه و نه مدینه از امام دعوت نکردند و همراه امام نشدند و کوفه از همه شهرهای دیگر در حیات دینی برتر بود. همین کوفه محل استقرار امام زمان(ع) بعد از ظهور خواهد بود.
این کارشناس برنامه سوره، این سوال را مطرح کرد که آیا اراده‌ای از سوی خدا برای پیروزی توحید بر شرک مطرح است یا خیر و در ادامه گفت:‌ عدم درک تاریخی این مسأله، باعث ترس از سپاه شام بود؛ در حالی که جنگ بین کوفه و شام نبود بلکه جنگ بین نگاه توحیدی و غیرتوحیدی بود.
وی با اشاره به این گفته از امام خمینی(ره) که این قرن، قرن نابودی ابرقدرت‌هاست بیان کرد:‌ اراده خداوند بر این است که اسلام در یک مقطع تاریخی به ظهور بیاید و این را باید بفهمیم و در مورد انقلاب خودمان هم این مسأله صدق می‌کند چرا که ذات انقلاب ما نیز توحیدی است.
ایران به ضمیمه تشیع و انقلاب اسلامی، می‌تواند در ما وحدت ایجاد کند
وی با بیان اینکه کوفیان آینده‌ای برای خود نمی‌شناختند، به همین خاطر سرگردان شدند تصریح کرد: قبیله‌گرایی و گروه‌گرایی ناخودآگاه، باعث محدود شدن تفکر ما می‌شود و تنها به منافع خود فکر می‌کنیم و کوفه هم این نقطه ضعف را داشت و به همین خاطر نمی‌توانست به آینده منسجم تمدنی فکر کند. عجیب نیست که بدانیم دوست‌دارترین دوستان اهل بیت و دشمن‌ترین دشمنان در کوفه بودند چرا که کوفه شهری ساختگی بود و روحی واحد نداشت. در همین زمینه باید بدانیم فقط ایرانی بودن برای داشتن روحی واحد کافی نیست و ایران به ضمیمه تشیع و انقلاب اسلامی، می‌تواند در ما وحدت ایجاد کند.
طاهرزاده در بیان تفاوت‌های رهبری امام علی(ع) و معاویه گفت: حضرت علی بُعد مسلمانی را در نظر داشتند اما معاویه حاضر بود، عربیت را تقویت کند و رهبری این بُعد از انسان‌ها را برعهده بگیرد و کوفیان بسیاری با برجسته‌تر کردن عربیت از رهبری امام علی(ع) محروم شدند. امام با روح توحیدی خود نمی‌توانست عربیت را تقویت کند. امروز هم ولی فقیه، هدایت نیروهای توحیدی را برعهده دارد. ولایت فقیه مردم را به معارف اسلامی دعوت می‌کند و دین است که اجازه می‌دهد دیگران هم بدون سخت‌گیری زندگی کنند.
وی با بیان اینکه کوفه تکلیفش با خودش مشخص نبود به همین خاطر نخبگان زیاده‌خواه شدند گفت:‌ کوفیان نمی‌توانستند به چشم‌اندازی که اسلام مقابل آن‌ها گشوده بود نظر کنند و همین مسأله باعث شد امویان تلاش کنند صحنه کربلا را به بی‌آینده‌ترین حالت ممکن تبدیل کنند. خشونت در صحنه کربلا نتیجه همین مسأله بود چرا که از آینده‌دار بودن این حرکت نگران بودند.
طاهرزاده در پایان کوفه را شهری انقلابی خواند و گفت:‌کوفه در یک قدمی پیروزی بود اما با حیله‌های معاویه عزم خود را از دست می‌دهد و به همین خاطر عبیدالله توانست با تهدید و تطمیع شهر را در دست بگیرد.