یک اتفاق میمون و مبارک

دولت سیزدهم در کنار رقم زدن این اتفاق بسیار خوب، باید به دنبال یک هدف مهم دیگر نیز باشد تا کام این حوزه، به شکل کامل‌تری شیرین شود و آن، حفظ سالن‌های موجود است چرا که در شرایط فعلی، بسیاری از سینماها، با مشکلاتی دست به گریبان هستند که سبب شده جوابگوی هزینه‌های خود نباشند. این هزینه‌ها برای برخی از سینماها به اندازه‌ای سرسام‌آور شده که سبب گشته تا آنها نسبت به تعدیل پرسنل خود اقدام کنند.

البته که اقدام دولت در حفظ سینماها، نباید تنها به این گزینه محدود شود بلکه باید زمینه‌های جذب حداکثری مخاطب فراهم شود. بنابراین اگر دولت فعلی که انگیزه خدمت دارد، بتواند در کنار تسهیل در تامین خوراک مناسب، زمینه حضور بیشتر مخاطب را در سینماها از طرق مختلف فراهم کند، اتفاق به مراتب میمون‌تری رقم خواهد خورد و چرخ‌های اقتصادی سینما، با شتاب بیشتری به راه خود ادامه می‌دهد.

نقش دولت در این زمینه، هم‌چنان‌که تا به امروز پررنگ بوده، از این پس نیز می‌تواند بسیار تعیین‌کننده باشد. به نحوی که حفظ سینماهای موجود، می‌تواند به‌مراتب مهم‌تر از افزایش سالن سینما باشد.

بنابراین در نگاه کلان، مهم‌ترین مساله‌ای که دولت باید در تداوم مسیر خوب خود به آن بپردازد، حفط سینماهای موجود است تا هم‌زمان با پیشرفت نهضت سالن‌سازی در کشور، از تعداد سالن‌های موجود نیز کاسته نشود.

مساله دوم، کمک‌هایی است که دولت می‌تواند متناسب با شرایط و ظرفیت‌های خود، در برانگیخته کردن هیجانات مردمی برای رفتن به سینما به عنوان ارزان‌ترین سرگرمی حال حاضر، ایجاد کند.

مساله سوم، تسهیل کردن شرایط تولید است تا بتوان با ساخت آثار درخور، زمینه ارتباط بهتر با مخاطب فراهم شود و رضایتمندی مردم از سینمای ملی تا حدود قابل توجهی بالاتر برود.

در پایان باید بار دیگر متذکر شد که نهضت سالن‌سازی فعلی، در مسیر خوبی قرار دارد که می‌توان این شرایط بهینه را با پرداختن به ۳ مساله‌ای که دغدغه بزرگ اهالی سینما است، به عنوان اهم توجهات دولت در دومین سال فعالیت خود، مورد توجه قرار داد تا حال سینما برای سال آتی، به‌مراتب بهتر از وضعیت کنونی باشد.