تنها 3 سال دیگر، ناسا دوباره به ماه می‌رود؛ 13 منطقه فرود در حال بررسی است

طبق اطلاعات موجود، ناسا در حال آماده شدن است تا حدود 3 سال دیگر فضانوردان را به ماه ارسال کند. تاکنون ناسا 13 منطقه احتمالی را در ماه برای فرود فضانوردان انتخاب کرده است.

بر اساس گزارش های اخیر، ناسا (اداره ملی هوانوردی و فضایی) تشخیص داده است که آرتمیس 3 می‌تواند روی ماه فرود بیاید. مکان‌های فرود ایمن برای آرتمیس 13 منطقه در نزدیکی قطب جنوب ماه هستند. با این حال، هر منطقه فرود ایمن یک مکان فرود واحد ندارد.

آرتمیس ۳ یک پرواز فضایی برنامه‌ریزی‌ شده از سمت ناسا است. در سال ۲۰۲۵ میلادی، آرتمیس از طریق فضاپیمای اوریون و با کمک سامانه‌ی پرتاب فضایی به ماه ارسال خواهد شد. طبق برنامه‌ریزی‌ها، چنین برمی‌آید که این پروژه دومین عملیات خدمه از برنامه فضایی آرتمیس و نخستین پروژه پرتاب سرنشین‌دار از زمان پروژه آپولو ۱۷ در سال ۱۹۷۲ میلادی باشد.

در هر منطقه، چندین سایت فرود امن وجود دارد. با این وجود، از آنجا که مکان‌های فرود خاص ارتباط نزدیکی با زمان پرتاب دارند، ناسا باید شیب زمین، سهولت ارتباطات زمین و شرایط نور را در نظر بگیرد. این آژانس از چندین دهه انتشارات و علم نجوم و قمر شناسی استفاده کرده و نتایج همه این شرایط را ارزیابی می‌کند.

13 منطقه فرود ایمن شناسایی شده در ماه عبارتند از:

• لبه A دهانه فوستینی– Faustini Rim A
• قله نزدیک دهانه شاکلتون – Peak Near Shackleton
• خط‌الراس اتصال قطب جنوب ماه – Connecting Ridge
• امتداد خط‌الراس اتصال قطب جنوب ماه – Connecting Ridge Extension
• لبه 1 دهانه دو گرلچ – de Gerlache Rim 1
• لبه 2 دهانه دو گرلچ – de Gerlache Rim 2
• توده دو گرلچ کاچر – de Gerlache-Kocher Massif
• منطقه هاورث – Haworth
• توده مالاپرت – Malapert Massif
• فلات بتا لایبنیتز – Leibnitz Beta Plateau
• لبه 1 دهانه نوبیل – Nobile Rim 1
• لبه 2 دهانه نوبیل – Nobile Rim 2
• لبه دهانه آموندسن – Amundsen Rim

طبق گفته رسانه‌ها، آرتمیس 3 قرار است در سال 2025 پرتاب شود. زمانی که تاریخ پرتاب هدف تعیین شود، ناسا محل فرود را در هر منطقه انتخاب خواهد کرد. این بدان معنی است که ما احتمالاً تا زمانی که تاریخ پرتاب نهایی اعلام نشود، مکان فرود نهایی را نخواهیم دانست.

ناسا برنامه‌های خود را برای بازگشت به مناطق فرود روی ماه اعلام کرد

ناسا به طور فعال در حال پیشبرد برنامه‌های بازگشت آرتمیس 3 به ماه است. اگرچه، آژانس هنوز موشکی را پرتاب نکرده است که فضانوردان را به ماه می‌برد و همچنین کاوش در ماه را انتخاب نکرده است. با این حال، با وجود فضانوردان و دانشمندان، آژانس در حال حاضر نقاطی احتمالی برای فرود بر روی ماه را در ذهن دارد.

ناسا قبلا اعلام کرده بود که آرتمیس در قطب جنوب ماه فرود خواهد آمد. آژانس روز جمعه گفت که این مکان‌های خاص به دو دلیل انتخاب شده‌اند. اول از همه، این نقاط مکان‌هایی برای فرود امن هستند. در درجه دوم، این نقاط به اندازه کافی نزدیک به مناطقی هستند که دائماً سایه در آنجا وجود دارد و فضانوردان می‌توانند پیاده روی ماه را انجام دهند. این مکان‌ها همه در عرض شش درجه جنوبی قرار دارند.

جالب است بدانید که مکان‌های فرود احتمالی کنونی با منطقه‌ای که نیل آرمسترانگ و دیگر فضانوردان در طول فرود آپولو روی ماه کاوش کرده‌اند، فاصله زیادی دارند.

اولین فرود روی ماه پس از ماموریت آپولو در سال 1972

پرتاب آرتمیس 3 به ماه در سال 2025 ، اولین تلاش آمریکایی‌ها برای بازگشت فضانوردان به ماه از زمان آخرین ماموریت آپولو در سال 1972 خواهد بود. اما برخلاف آپولو، هدف برنامه آرتمیس ایجاد یک پایگاه دائمی در ماه و اطراف آن است.

در جریان جلسه توجیهی روز جمعه، مقامات ناسا ادعا کردند که مجبور بودند از داده‌های مدارگرد شناسایی ماه و همچنین سایر مطالعات روی ماه برای انتخاب محل فرود استفاده کنند. مدارگرد شناسایی ماه یک کاوشگر بدون سرنشین است که از سال 2009 نقشه برداری از سطح ماه را آغاز کرده است.

مارک کیراسیچ، معاون بخش توسعه آرتمیس گفت: «انتخاب این مناطق به این معنی است که ما برای اولین بار از زمان آپولو، قدم بزرگی برای بازگشت جامعه بشری به ماه انجام داده‌ایم.»

این پروژه نسبت ماموریت‌های قبلی سفر به ماه بسیار متفاوت‌ خواهد بود؛ زیرا فضانوردان به مناطق تاریکی می‌روند که انسان‌ها قبلا هرگز آنجا را کاوش نکرده‌اند و برای اقامت طولانی مدت در آینده آماده می‌شوند. ناسا همچنین ادعا می‌کند که این امر به فضانوردان اجازه می‌دهد تا نمونه‌هایی را در یک منطقه بی‌تأثیر جمع‌آوری کنند و تجزیه و تحلیل علمی انجام دهند تا اطلاعات مهمی در مورد عمق، توزیع و ترکیب یخ آب در قطب جنوب ماه به دست آورند. آب برای حفظ بقای انسان ضروری است. در عین حال، به دلیل اینکه از هیدروژن و اکسیژن تشکیل شده است، می‌توان از آن در پیشران موشک نیز استفاده کرد.

مأموریت‌های آپولو عمدتاً به منطقه استوایی ماه سفر می‌کردند، جایی که ساعات تابش خورشید طولانی است و هر روز قمری تا دو هفته طول می‌کشد. در مقابل، قطب جنوب ماه ممکن است تنها چند روز نور داشته باشد. این امر ماموریت را چالش برانگیزتر کرده و پنجره پرتاب ناسا را ​​محدود می‌کند.

سارا نوبل، مدیر برنامه علمی قمری برنامه آرتمیس گفت: «این 13 نقطه مشخص شده بر روی ماه فاصله زیادی با مکان‌های اکتشاف ماه آپولو دارند و اکنون ما به مکان کاملا متفاوتی می‌رویم.»

ناسا در حال آماده‌سازی برای اولین ماموریت آرتمیس

اعلام مکان‌های احتمالی فرود بر روی ماه در حالی منتشر شد که ناسا برای اولین ماموریت آرتمیس خود آماده می‌شود. در حال حاضر این برنامه برای 29 آگوست برنامه ریزی شده است و کپسول بدون سرنشین اوریون را برای یک ماموریت 42 روزه به مدار ماه خواهد فرستاد. در اوایل این هفته، ناسا موشک SLS و فضاپیمای اوریون را به سکوی پرتاب 39B در مرکز فضایی کندی فرستاد. علاوه بر 29 آگوست، 2 سپتامبر و 5 سپتامبر به عنوان زمان‌های راه اندازی جایگزین عمل خواهند کرد.

مایک سارافین، مدیر ماموریت آرتمیس گفت: «یکی از اهداف اصلی این پرواز آزمایش سپر حرارتی جبار بود. سپر حرارتی برای محافظت از اوریون و فضانوردان آینده در برابر دماهای شدید طراحی شده بود؛ زیرا فضاپیما با سرعت 40000 کیلومتر در ساعت وارد جو زمین شد. پس از ماموریت، چهار فضانورد برای اولین بار در سال 2024 پرواز خواهند کرد. آن‌ها به دور ماه پرواز خواهند کرد، اما فرود نمی‌آیند.‌‌»

عملی شدن این ماموریت به عوامل متعددی بستگی دارد، از جمله پیشرفت توسعه سفینه فضایی و موشک اسپیس ایکس، که با اوریون در مدار ماه ملاقات می‌کند و فضانوردان را به آنجا برده و از آن جابجا می‌کند. جیکوب بلیچر، دانشمند اکتشافی ارشد ناسا گفت:

احساس می‌کنم که ما در حال عبور از یک میدان جنگ هستیم. لطفاً کمربندهای ایمنی خود را ببندید، ما برای سواری روی ماه می‌رویم!