لزوم دفاع از میکروبیوم کره زمین به کمک مزارع و جنگل ها

بر اساس نتایج یک پژوهش جدید بین المللی، ما باید برای حفظ، بازیابی و مدیریت تنوع میکروب هایی که در محیط های خاکی زندگی می کنند اقدامی جدی انجام دهیم تا از انقراض آن ها جلوگیری نماییم.

به گزارش سیناپرس، میکروب ها برای موفقیت و تنوع همه گونه های حیاتی روی کره زمین ضروری هستند. اگرچه استفاده از میکروبیوم ها برای مقابله با از دست دادن تنوع زیستی جهانی و انقراض دسته جمعی قبلاً مورد بحث قرار گرفته است، اما توجه کمتری به تهدیدات بالقوه برای حفظ تنوع خود میکروب ها شده است.

برای بررسی بیشتر این موضوع، محققانی از موسسه ETH زوریخ با همکاری برخی موسسات علمی کشورهای چک و هلند، با استفاده از میکروبیوم های قارچی خاک به عنوان مثال، راهبردی را برای جلوگیری از تلفات جهانی تنوع زیستی میکروبی ارائه کرده اند.

این استراتژی سه نقطه عمل را با یکدیگر ترکیب می کند: حفظ، بازیابی و مدیریت. بخش حفظ، نشان دهنده نیاز به مستندسازی تنوع میکروبی فعلی خاک برای شناسایی مناطق و گونه هایی است که بیشتر در معرض تهدید هستند. به گزارش سیناپرس، به عنوان مثال، داده‌های تنوع زیستی قارچی خاک در سراسر قاره آفریقا کمتر ارائه شده اند.

به گفته محققان، بخش بازیابی، راه‌هایی را برای بازسازی اکوسیستم‌های میکروبی که در حال حاضر دچار تلفات تنوع شده‌اند، مورد بحث قرار می‌دهد. به گزارش سیناپرس، برای نشان دادن این موضوع، آن ها تجزیه و تحلیل 80 مطالعه منتشر شده را انجام دادند و نشان دادند که خاک های تیمار شده با قارچ های بومی آن محیط، رشد گیاه را به طور متوسط 64 درصد تسریع می کنند.

به گزارش سیناپرس، اما در بخش یا در نقطه عمل مدیریت، استدلال بر این است که زمین مورد استفاده در کشاورزی و جنگل که بیشتر سطوح بالایی خاک ها را تشکیل می دهند، یک هدف امیدوارکننده برای ترویج و حفاظت از تنوع زیستی میکروبی است و بایستی آن را به خوبی مدیریت نمود.

بدین ترتیب مجریان این تحقیق از دانشمندان و ذینفعان مانند پروژه‌ها و سازمان‌های حفاظت و بازسازی و همچنین بازیگران بزرگ و کوچک در بخش کشاورزی و جنگل کاری سراسر جهان خواسته اند تا از هم اکنون برای محافظت از میکروبیوم‌های زمین در برابر انقراض اقدام کنند.

به گزارش سیناپرس، این مقاله که بر نیاز فوری به حفاظت از میکروب هایی که نقش اساسی در حمایت از حیات روی کره زمین دارند، تاکید می کند، در نشریه معتبر Nature Microbiology منتشر شده است.

ترجمه: محمدرضا دلفیه