تلاش بریکس برای حذف دلار و یورو

ایدهٔ شکل‌گیری گروهی به نام بریک، در سال ۲۰۰۱ توسط مؤسسه سرمایه‌گذاری گلدمن ساکس، به منظور پیش‌بینی وضعیت اقتصادی جهان و قدرت‌های برتر آن در نیم قرن آینده مطرح گردید. جیم اونیل اولین بار نام مخفف این گروه را در سر تیتر یک روزنامهٔ اقتصادی به کار برد.

در شصت و یکمین اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد وزرای امور خارجهٔ کشور‌های برزیل، روسیه، هند و چین گفتگو‌های مقدماتی را آغاز کردند. بعد از این اجلاس، رهبران ارشد بریک، در ۴ نشست دیپلماتیک دیگر (یکاترینبورگ، سائوپائولو، ژاپن و لندن) به منظور محکم ساختن پایه‌های شکل‌گیری این گروه شرکت کردند.

اولین اجلاسیهٔ گروه بریکس در ۱۶ ژوئن ۲۰۰۹ در یکاترینبورگ روسیه با حضور لوئیس ایناسیو لولا داسیلوا، دمیتری مدودف، منموهن سینگ و هو جینتائو به عنوان نمایندگان کشور‌های برزیل، روسیه، هند و چین برگزار گردید. در این اجلاسیه کشور‌های عضو بریکس بر موضوعاتی نظیر روش‌های بهبود وضعیت اقتصادی و اصلاح نظام مالی جهان متمرکز گردیدند. همچنین این کشور‌ها در خصوص برقراری روابط پولی و تجاری نزدیک با یکدیگر و ایفای نقش مؤثر و بیشتر در امور اقتصادی جهان به بحث و تبادل نظر پرداختند.

طبق گزارش‌ها، قرار است گروه بریکس برای کاهش وابستگی به دلار و یورو، مکانیزم‌های پرداخت جایگزین برای ذخیره ارزی را ایجاد کند.

وزارت خارجه روسیه، این هفته گفت که کشور‌های بریکس در حال کار برای ایجاد ارز ذخیره جدیدی در راستای تامین منافع اقتصادی خود هستند که بر اساس سبدی از ارز‌های پنج کشور این گروه خواهد بود. نیازف در جریان بحث در مورد گسترش بریکس و سازمان همکاری شانگ‌های گفت: امکان و چشم انداز‌های ایجاد ارز واحد مشترکی بر اساس سبدی از ارز‌های کشور‌های بریکس در حال بحث است.

به گفته این دیپلمات، کشور‌های عضو بریکس در حال مطالعه فعال مکانیسم‌هایی برای تبادل اطلاعات مالی برای جایگزین قابل اعتماد برای پرداخت‌های بین المللی هستند. قرار است بریکس در تلاش برای کاهش وابستگی به دلار و یورو، زیرساخت مالی مشترکی ایجاد کند که امکان ایجاد یک ارز ذخیره را فراهم می‌کند. این گروه که شامل برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی است، با وجود محدودیت‌های ناشی از همه‌گیری و بحران اوکراین، در حال تقویت روابط اقتصادی است و گردش مالی تجاری پیوسته در حال رشد است.

بریکس قبلا گفته بود که در حال کار روی ایجاد شبکه پرداخت مشترک برای کاهش اتکا به سیستم مالی غرب است. کشور‌های عضو همچنین استفاده از ارز‌های خود را در تجارت متقابل افزایش داده اند.