در بیست و ششمین روز جنگ تحمیلی چه گذشت؟

به گزارش ایران اکونومیست، بر اساس منابع موجود، در تاریخ ۱۳۵۹/۷/۲۵، آبادان علاوه بر بمباران، از دو طرف اروند و دارخوین، زیر آتش سنگین دشمن قرار داشت و عراقی‌ها قوایشان را در جاده دارخوین تقویت کردند. با حمله رزمندگان اسلام، نیروهای دشمن تا ۵ کیلومتری عقب رانده شدند.

دریک کیلومتری پل بهمن‌شیر، درگیری‌هایی با دشمن صورت گرفت. همچنین شب‌هنگام اعلام شد که عراقی‌ها مشغول پیاده کردن نیرو در جزیره مینو هستند. در محور بستان و سوسنگرد، توپخانه خودی بر روی ارتفاعات الله‌اکبر فعالیت خوبی داشت. نیروهای دشمن در ادامه تحرکاتشان، با عبور از رودخانه کرخه کور، به‌طرف شمال حرکت کردند.

در جبهه میانی، شهر موسیان و دهلران کاملاً به تصرف دشمن درآمد. طبق اظهار یک مقام استانداری ایلام: «طی عملیات هوانیروز در منطقه ایلام، در سه نوبت جمعاً ۱۵ تانک عراقی و دو خودرو نابود شدند و پاسگاه کاسه کاف عراقی به‌کلی منهدم گردید.»

تنگ‌تر شدن حلقه محاصره در خونین‌شهر

آغاز بیست و ششمین روز، با درگیری شدید در خونین‌شهر و وارد شدن تلفات نسبتاً سنگینی به نیروهای عراقی مواجه بود، طوری که آن‌ها را وادار به عقب‌نشینی مجدد کرد و در پی آن پل خونین‌شهر- آبادان، باز و قابل تردد شد.

در این روز دشمن بار دیگر به یگان‌های خود، دستور پیشروی در محورهای تعیین‌شده می‌دهد و آن‌ها را بایگان‌های تازه‌نفس تقویت می‌کند. پس از فرار نیروهای بعثی که به خیابان ۴۰ متری رسیده بودند، جنگ خیابانی در جاده کمربندی، کوی طالقانی و اداره بندر ادامه می‌یابد.

در ادامه دفاع و جلوگیری از پیشروی دشمن، با توجه به حساسیت محورهای شمالی، به‌خصوص جاده کمربندی که دشمن توان بیشتری را در آنجا به کار گرفته است، باقی‌مانده برادران سپاه و دیگر بچه‌های خرمشهر، به کمک پاسداران و نیروهای اعزامی از شهرستان‌ها، با استقرار در نقاط مختلف به مقابله با نیروهای دشمن می‌پردازند و برادران تکاور و دیگر نیروهای ارتشی برای جلوگیری از پیشروی متجاوزان از سمت گمرک، تلاش می‌کنند.

لشکر ۹۲ زرهی با استناد به گزارش ستاد عملیاتی اروند (۱۳۵۹/۷/۲۵)، ضمن اعلام این‌که خرمشهر در حال سقوط است، گزارش می‌دهد: «گردان ۲۳۲ تانک منهدم شده است؛ گردان ۱۶۵ دیگر وجود خارجی ندارد. خرمشهر پر از اجساد ایرانی است و وسیله برای تخلیه موجود نیست. فرماندهان در خرمشهر همه شهید شده‌اند، فقط توپخانه در جاده ماهشهر است.»

در این موقعیت، رزمندگان با اندک توانی که در اختیار دارند و همچنین با یاری معدود نیروهای اعزامی، از پای ننشسته و در مقابل نیروهای دشمن ایستادگی می‌کنند، یا در محورهایی به آن‌ها حمله می‌کنند، لیکن روزبه‌روز در تنگنای بیشتری قرار می‌گیرند.

منابع:

۱-مهدی انصاری، حسین یکتا، هجوم سراسری: روزشمار جنگ ایران و عراق (کتاب چهارم)، تهران، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، چاپ دوم، ۱۳۷۵، صفحات ۴۵۱، ۴۵۲، ۴۵۳

۲-خرمشهر در نبرد طولانی، جمعی از نویسندگان، تهران، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، چاپ چهارم ۱۳۹۰، صفحات ۴۰۲، ۴۰۳، ۴۰۶