پیری مغز نوجوانان

استرس زندگی وارد شده به مردم از طریق قرنطینه های طولانی همه گیری جهانی، پیری را در مغز نوجوانان تسریع کرده است.
این اثرات مشابه آنهایی است که قبلاً در نتیجه خشونت، بی توجهی و اختلال در عملکرد خانواده مشاهده شده بود.
به گفته محققان، حتی اگر دوران نوجوانی را خیلی پشت سر گذاشته باشید، ممکن است به یاد داشته باشید که از نظر افکار و احساسات می‌ تواند دوران پرفراز و نشیبی باشد و سازماندهی مجدد زیادی در مغز انجام می ‌شود.
یک مطالعه اخیر توسط محققان دانشگاه استنفورد، دانشگاه کالیفرنیا و سانفرانسیسکو، به این نتیجه رسید که بیماری همه گیر کرونا برخی از این سازماندهی های مجدد، نازک شدن قشر و افزایش اندازه هیپوکامپ و بخش های آمیگدال مغز را سرعت بخشیده است.
ایان گوتلیب (Ian Gotlib) روانشناس و مدیر توسعه عصبی استنفورد می گوید: ما قبلاً از تحقیقات جهانی می دانیم که همه گیری بر سلامت روان جوانان تأثیر منفی گذاشته است، اما نمی دانستیم که از نظر جسمی چه بلایی سر مغز آنها می آورد.

این تیم اسکن‌ های مغزی ۸۱ کودک را که قبل از همه ‌گیری و ۸۲ کودک را در طول همه ‌گیری بررسی کردند. در مرحله بعد، محققان کودکان هر دو گروه را با استفاده از عواملی مانند جنس، سن، وضعیت بلوغ، قومیت، استرس اولیه زندگی و زمینه اجتماعی-اقتصادی مطابقت دادند تا چندین امتیاز مقایسه ای به آنها بدهند.

آنچه اسکن‌ ها نشان داد این بود که روند پیری مغز در گروه پس از همه ‌گیری به ظاهر تسریع شده بود. دوره های قرنطینه کمتر از یک سال منجر به معادل سه سال پیری مغز در جوانان شده بود. به گزارش سیناپرس، سلامت روان ضعیف‌تر نیز در گروه پس از همه ‌گیری مشاهده شد، اگرچه مشخص نیست که آیا این موضوع به طور مستقیم با سن مغز مرتبط است یا خیر.
گتلیب می گوید: اگر مغز این جوانان به طور دائم بزرگتر از سن تقویمی آنها باقی بماند، مشخص نیست که در آینده چه نتایجی حاصل خواهد شد. بر اساس تغییرات مغز در یک فرد ۷۰ یا ۸۰ ساله، انتظار می رود برخی مشکلات شناختی و حافظه وجود داشته باشد، اما برای یک نوجوان ۱۶ ساله این تغییرات و پیری زودرس مغز چه معنایی دارد؟

او می افزاید: تحقیقات بیشتری برای کشف این موضوع مورد نیاز است. این تیم تحقیقاتی قصد دارد به ردیابی همان گروه از افراد با افزایش سن ادامه دهد و به دنبال تغییرات بیشتر در ساختار مغز و هرگونه عارضه سلامت روانی باشد که ممکن است ایجاد شود.

این یافته ها می تواند نشان دهنده نیاز به اصلاح سایر مطالعات مغزی باشد که باید این شتاب پیری عصبی را در نظر بگیرند. بچه ‌هایی که همه ‌گیری جهانی را پشت سر گذاشته ‌اند، لزوماً در وضعیت عصبی مشابه بچه‌هایی که قبل از آن‌ها به دنیا آمده‌ اند، نخواهند بود، اگرچه تشخیص این تفاوت‌ها کار ساده‌ای نخواهد بود.
شرح کامل این تحقیق و یافته های آن در مجله تخصصی Biological Psychiatry: Global Open Science منتشر شده است.