ژیان

وبلاگ چلچراغ (شماره ۸۸۲)

از عوارض خواندن تاریخ از آخر به اول، یکی هم این است که آدمی به جای پیدا کردن نظریه از روی شواهد، فقط به شواهدی خیره می‌شود که نظریه‌اش را تایید می‌کنند و مابقی صحنه‌ها و اشیایی را که ممکن است با خیال اولیه‌اش سازگار نباشند، یا نادیده می‌گیرد، یا به وسیله پربرکتی به نام سانسور به زیر فرش هل می‌دهد.

از جمله دروغ‌ها، یا دست‌کم خیال‌پردازی‌هایی که در این ایام، خصوصا میان طرفداران خانواده پهلوی یا نظام شاهنشاهی سابق رایج شده است، این است که همه نیروهای مخالف رژیم سابق، و به‌خصوص نیروهای چپ‌گرا از آغاز موافق محدودیت‌های زنان بودند و آن را مسئله‌ای بی‌اهمیت یا دست‌کم فرعی می‌دانستند.

چیزی که می‌بینید، جلد مجله کتاب جمعه است به سردبیری احمد شاملو، که از معتبرترین نشریات چپ‌گرا در سال‌های آغاز انقلاب بود و لابد شما هم تصدیق می‌کنید که این قبیل وصله‌های ملوکانه هیچ رقمه به آن نمی‌چسبد. قصد و غرض من از این چند خط البته تغییر دادن آن تصویر نیست. مبتلایان به بیماری طرفداری از تئوری برتری اسپرم، به‌ندرت توانسته‌اند با ابزارهایی مثل نوشته و تصویر از این عارضه نجات پیدا کنند. غرض بیشتر نشان دادن این است که خواندن تاریخ، اگر به نیت فهمیدن حقیقت باشد، کار دشوارتری است تا وقتی که به نیت اثبات حقانیت کسی باشد.

نویسنده: ناصر اردلان

هفته‌نامه چلچراغ، شماره ۸۸۲