هر چه هست

بلند و زیبا...
موهایت را میگویم!
چون چنگی مصری
به دست همسر فرعون
همه خوشدل اند که مطربی چنگی به تاری بزند
و من خوشدلم که به تار مویت چنگ بزنم
هر تار آن
حائلیست میان سیاهی شب و روشنایی روز
هر تار آن افسانه ای مشرقی در خود دارد

گرم و آرام...
صدایت را میگویم!
گاهی خموش
چون سیروان
گاهی بلند
چون آتشفشان
گاه لالایی ای کوردی
گاه موغامی آذربایحانی
گاه کبک زری خراسانی
گاه رست و گاه حجاز
گاه سلمک و گاه شهناز
گاه باریه و گاه تنه میری
و گاه صوت داوودی
هرچه هست برایم خوش است...

تند و تیز...
لبهایت را میگویم!
شرابی تازه نفس
شرابی شیرگیر
که تا لب بر لب جامِ لبهایت میگذارم
افتان و خیزان پی تو میگردم
غاشیه ماری سهمگین
که میخزد زیر پوست تنم
تا از درون
از بیرون
بی بوسیدن تو کبود شوم
هر چه هست التیام من است...

مسکرات...
عطر تنت را میگویم!
که خماری در خود دارد
افیونی تلخ
پراکنده در ذرات ذهنم
که سرگردانم بی بوئیدنت
که حیرانم بی تو
هر چه هست درمان من است...

شگفت انگیز...
این بار خودت را میگویم!
مجموع عاشقی ها
معنی تمام دلبستگی ها
شرح تمام عمر من
که هنوز نمیدانم چیستی
کیستی
چرایی
کرایی؟!
هر چه هستی دوست میدارمت...