محققان دانشگاه علم و فناوری ملک عبدالله توانستهاند نوع جدید از تراشه را تولید کنند که از مواد دو بعدی (2D) با ضخامت تنها چند اتم برای بهبود عملکرد بهره میبرد. توسعه این فناوری در نهایت به ساخت تراشههای پیشرفته و بسیار کوچک نسل جدید منجر خواهد شد.
نیمه هادی ها تراشههای کوچکی هستند که تقریباً در تمام وسایل الکترونیکی مورد استفاده قرار گرفتهاند. این تراشههای کوچک برای پیشرفت فناوری بسیار ضروری هستند و در همهچیز از تلفنهای هوشمند گرفته تا کنترل تلویزیون، استفاده میشوند.
در طول همهگیری ویروس کرونا در جهان، کمبود تراشه در صنعت فناوری به وجود آمده و منجر به مشکلاتی همچون افزایش قیمت دستگاههای الکترونیکی شد. اما حالا این مسئله برطرف شده و محققان میتوانند بر روی راهحلهای جدید و پیشرفت فناوری ساخت نیمههادیها تمرکز کنند.
اخیراً، محققان دانشگاه علم و فناوری ملک عبدالله در عربستان سعودی، توانستهاند نوع جدید از تراشه را تولید کنند که از مواد دو بعدی (2D) برای بهبود عملکرد بهره میبرد.
تنها یک اتم ضخامت!
به گزارش Gizmochina، نیمه هادیهای جدید از مواد دو بعدی بسیار نازکی ساخته شدهاند که ضخامت برخی از آنها تنها یک اتم است. این مواد باعث میشوند که تراشههای ساخته شده قویتر و سبکتر از تراشههای فعلی باشند و ویژگیهای الکتریکی و نوری منحصر به فردی ارائه کنند.
البته، محققان دانشگاه علم و فناوری ملک عبدالله اعلام کردهاند که ادغام مواد دو بعدی در دستگاههای الکترونیکی جدید به دلیل شکنندگی و همچنین دشواری ساخت این نوع مواد در مقیاس بزرگ، چالش برانگیز خواهد بود.
محققان در رابطه با دستاورد خود اعلام کردهاند:
انگیزه ما افزایش سطح آمادگی فناوری دستگاهها و مدارهای الکترونیکی مبتنی بر مواد دو بعدی با استفاده از ریز مدارهای CMOS مبتنی بر سیلیکون به عنوان پایه و تکنیکهای استاندارد ساخت نیمهرسانا بود. با این حال، چالش اصلی آن است که مواد ۲ بعدی مصنوعی میتوانند حاوی عیوب محلی مانند ناخالصیهای اتمی باشند که میتوانند باعث خرابی دستگاههای کوچک شوند. همچنین، ادغام مواد دو بعدی در میکروچیپها بدون آسیب رساندن به آنها کار بسیار دشواری است.
در همین رابطه بخوانید:
- دستاورد جدید دانشمندان MIT ساخت تراشه های متراکم و قدرتمند تر را محقق میکند
- IBM کوچک ترین تراشه جهان را ساخت ؛ فقط 2 نانومتر
این تیم در حال حاضر بر روی بهبود عملکرد و مقیاسپذیری ریز تراشهها کار میکند. آنها همچنین به دنبال بررسی کاربردهای احتمالی این فناوری جدید از جمله ابزارهای پوشیدنی، نمایشگرهای انعطافپذیر، تراشههای هوش مصنوعی، دستگاههای پزشکی و حسگرهای برداشت انرژی هستند.